W badaniu klinicznym 2. fazy oceniono skuteczność i bezpieczeństwo sawoloitynibu u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) z obecnością mutacji omijającej („skaczącej”) w eksonie 14 genu MET. Mutację omijającą w genie MET stwierdza się u 3–5% chorych na NDRP. Inne leki skuteczne w tej grupie chorych to tepotynib i kapmatynib.
Po okresie obserwacji z medianą wynoszącą 28,4 miesiąca mediana czasu przeżycia całkowitego (overall survival – OS) wynosiła 12,5 miesiąca (95% CI 10,5–21,4) u 70 chorych rasy azjatyckiej, w tym 42 chorych poddanych wcześniej leczeniu, 28 chorych uprzednio nieleczonych. U 25 spośród 70 chorych stwierdzono szczególnie niekorzystnie rokujący podtyp raka mięsakowatego płuca (pulmonary sarcomatoid carcinoma – PSC).
Odsetek chorych pozostających przy życiu po 18 i 24 miesiącach wynosił odpowiednio 42% i 31%. W analizie podgrup wykazano, iż mediana OS u chorych wcześniej nieleczonych wynosiła 19,4 miesiąca, a u chorych poddanych leczeniu systemowemu 10,9 miesiąca, podczas gdy odsetki chorych pozostających przy życiu po 18 miesiącach – odpowiednio 50% i 30%. Wśród 15 chorych z obecnością przerzutów w ośrodkowym układzie nerwowym mediana OS wynosiła 17,7 miesiąca, a odsetek chorych pozostających przy życiu po 18 miesiącach – 50%.
Działania niepożądane w stopniu 3. lub wyższym stwierdzono u 46% chorych, z czego najczęściej obserwowano zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (13%) i alaninowej (10%) oraz obrzęki obwodowe (9%).
Opracowanie: dr n. med. Katarzyna Stencel