Naukowcy z Uniwersytetu w Tampere w Finlandii i Instytutu Technologii w Izmirze w Turcji opracowali model raka in vitro, aby zbadać, dlaczego rak piersi rozprzestrzenia się na kości. Ich odkrycia są obiecujące w kontekście wspierania rozwoju przedklinicznych narzędzi do przewidywania przerzutów raka piersi do kości.
Rak piersi stanowi główne globalne wyzwanie w zakresie zdrowia publicznego, z 2,3 milionami nowych przypadków i 700 000 zgonów każdego roku. Prawie 80% pacjentek z pierwotnym rakiem piersi można wyleczyć, jeżeli zostanie gwałtownie zdiagnozowana i leczona. Jednak w wielu przypadkach rak rozprzestrzenił się już na inne części ciała lub rozprzestrzenił się w momencie postawienia diagnozy.
Rak z przerzutami jest nieuleczalny i jest przyczyną ponad 90% zgonów spowodowanych nowotworem. w tej chwili nie ma wiarygodnych modeli in vitro pozwalających zbadać, w jaki sposób rak piersi rozprzestrzenia się na narządy wtórne, takie jak kości, płuca, wątroba czy mózg. Teraz naukowcy z Grupy Precision Nanomaterials na Uniwersytecie w Tampere i Laboratorium Biologii Molekularnej Raka w Instytucie Technologicznym w Izmirze wykorzystali platformy typu laboratorium na chipie do stworzenia fizjologicznie istotnego modelu przerzutów w celu zbadania czynników kontrolujących przerzuty raka piersi .
„Rak piersi najczęściej daje przerzuty do kości, szacunkowo na 53%, prowadząc do poważnych objawów, takich jak ból, patologiczne złamania kości i ucisk rdzenia kręgowego. Nasze badanie zapewnia model in vitro, który ocenia prawdopodobieństwo i mechanizm kości metastasis, mówi Burcu Feratligil Yilder, badacz ze stopniem doktora na Uniwersytecie w Tampere i pierwszy autor tej pracy: „Pogłębia to wiedzę na temat mechanizmów molekularnych przerzutów raka piersi do kości i zapewnia podstawę do opracowania przedklinicznych narzędzi do przewidywania. ryzyko przerzutów do kości.”
Zdaniem Nonaby, profesora nadzwyczajnego i kierownika Grupy Mikronanomateriałów na Uniwersytecie w Tampere, opracowanie zrównoważonych modeli in vitro naśladujących złożoność natywnego mikrośrodowiska piersi i kości stanowi wyzwanie interdyscyplinarne.
„Nasza praca pokazuje, iż można stworzyć fizjologicznie istotne modele in vitro, łącząc biologię nowotworu, mikroprzepływy i miękkie materiały. Wyniki otwierają nowe możliwości opracowania modeli predykcyjnych chorób, diagnozowania i leczenia” – mówi.
Grupa Precision Nanomaterials na Uniwersytecie w Tampere opracowuje kilka modeli diagnostyki przerzutów raka in vitro.
