Dane rzeczywiste potwierdzają zaprzestanie stosowania TKI po remisji CP-CML

Nowe rzeczywiste dane sugerują, iż przerwanie leczenia inhibitorem kinazy tyrozynowej (TKI) u pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową w fazie przewlekłej (CP-CML) jest bezpieczne i iż u większości pacjentów nastąpi remisja bez leczenia (TFR).

A raport był Opublikowano w Chłoniak kliniczny, szpiczak i białaczka.¹

TKI znacznie usprawniły leczenie CML, umożliwiając pacjentom osiągnięcie średniej długości życia podobnej do populacji ogólnej, napisał korespondent Amer Aleem, MBBS z Uniwersytetu Króla Sauda w Arabii Saudyjskiej i współpracownicy. Jednak długotrwałe stosowanie terapii TKI może prowadzić do znacznej toksyczności i innych obciążeń – twierdzą.

„Istnieje coraz więcej dowodów na to, iż TKI drugiej i trzeciej generacji mogą powodować znaczną zachorowalność i śmiertelność” – napisali. „Co więcej, obciążenie finansowe terapii TKI przez całe życie może być znaczne, zarówno dla pacjentów, jak i dla systemu opieki zdrowotnej, a zaprzestanie leczenia może zaoszczędzić znaczne pieniądze”.

Czynniki te skłoniły wiele osób do zbadania skutków zaprzestania leczenia po osiągnięciu przez pacjentów głębokiej odpowiedzi molekularnej na leczenie. Aleem i jego współpracownicy stwierdzili, iż dotychczasowe dowody są zachęcające. Na przykład, Dane długoterminowe opublikowane w 2017 roku wykazali, iż zaprzestanie leczenia imatynibem (Gleevec) u pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową, u których po leczeniu wystąpiła nieresekcyjna choroba resztkowa (MRD), spowodowało długotrwałe przeżycie bez nawrotów u 38% pacjentów.² Chociaż u większości pacjentów wystąpił nawrót choroby i wznowiono leczenie, prawie u wszystkich z nich po ponownym rozpoczęciu leczenia ponownie udało się osiągnąć niewykrywalny poziom MRD.

Aleem i jego współpracownicy stwierdzili, iż kolejne badania potwierdziły, iż od 40% do 60% pacjentów jest w stanie osiągnąć trwały TFR po odstawieniu TKI.¹ Dodał jednak, iż większość dotychczasowych danych pochodzi z badań klinicznych. Stwierdzili, iż rzeczywiste dane są przez cały czas stosunkowo skąpe, a szczególnie ograniczone w odniesieniu do pacjentów z Bliskiego Wschodu i państw o niskich dochodach.

Naukowcy postanowili przeprowadzić retrospektywną analizę pacjentów w 3 saudyjskich ośrodkach medycznych, u których zdiagnozowano CP-CML, leczonych TKI przez co najmniej 24 miesiące po uzyskaniu głębokiej odpowiedzi molekularnej i próbujących przerwać leczenie. 55 pacjentów objętych analizą było w wieku od 16 do 74 lat w chwili rozpoznania. Większość pacjentów (35) stanowiły kobiety. Naukowcy twierdzą, iż prawie wszyscy pacjenci biorący udział w badaniu (n=48) otrzymywali imatynib jako leczenie pierwszego rzutu, a 29 pacjentów otrzymywało imatynib w momencie przerwania leczenia. Naukowcy twierdzą, iż pacjenci byli leczeni TKI średnio przez 66 miesięcy po osiągnięciu głębokiej odpowiedzi molekularnej, a diagnoza pacjentów była diagnozowana średnio przez 86 miesięcy przed przerwaniem terapii TKI.

Aleem i wsp. odkryli, iż po medianie czasu obserwacji wynoszącej 34 miesiące tylko u 15 pacjentów (27,3%) doświadczył nawrotu choroby. Mediana czasu do nawrotu choroby wyniosła 5 miesięcy, a u wszystkich pacjentów z wyjątkiem 3 nawrót wystąpił w ciągu pierwszych 6 miesięcy.

„Wyniki obecnego badania pokazują, iż odstawienie TKI jest wykonalne i bezpieczne w rutynowej praktyce klinicznej, a TFR można osiągnąć u ponad dwóch trzecich starannie wybranych pacjentów” – napisali.

Autorzy podają, iż we wszystkich przypadkach pacjenci, u których wystąpił nawrót, uzyskali znaczącą odpowiedź molekularną po wznowieniu leczenia TKI i u żadnego pacjenta nie wystąpiła progresja do zaawansowanego stadium choroby – podają autorzy.

Aleem i współpracownicy stwierdzili, iż ich ustalenia dotyczące czasu wystąpienia nawrotów są zgodne z wcześniej opublikowanymi badaniami, które ogólnie wykazały, iż u większości pacjentów, u których nawrót nawrotów następuje w ciągu pierwszego roku po zaprzestaniu leczenia. Zauważyli jednak, iż u jednego pacjenta w ich badaniu nawrót choroby nastąpił 38 miesięcy po zaprzestaniu leczenia.

„Możliwość późnych nawrotów u niektórych pacjentów wymaga długoterminowego monitorowania i obserwacji tych pacjentów” – napisali.

Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy stwierdzili, iż ich dane potwierdzają koncepcję zaprzestania podawania TKI u niektórych pacjentów, którzy osiągnęli głęboką odpowiedź molekularną na leczenie. Stwierdzili, iż ich badanie i inne badania sugerują, iż dłuższy czas leczenia TKI może zwiększyć ryzyko wystąpienia TFR po zaprzestaniu leczenia.

Referencje

1. Aleem A, Shaheen NA, Al-Qahtani F i in. Przerwanie terapii inhibitorami kinazy tyrozynowej i remisja bez leczenia (TFR) w przewlekłej białaczce szpikowej: pomyślne osiągnięcie TFR u ponad dwóch trzecich pacjentów w praktyce. Wygląd szpiczaka chłoniaka Clin. Opublikowano w Internecie 24 sierpnia 2024 r. doi:10.1016/j.clml.2024.08.006
2. Etienne G, Guilhot G, Rea D i in. Długoterminowa obserwacja francuskiego badania dotyczącego przerwania stosowania imatinibu (STIM1) u pacjentów z przewlekłą białaczką szpikową. J Clin Oncol. 2017;35(3):298-305. doi:10.1200/JCO.2016.68.2914