Czym GAD się martwi?

Zespół lęku uogólnionego (ang. Generalized Anxiety Disorder), w uproszczeniu GAD to powszechna dolegliwość, która charakteryzuje się występowaniem uporczywego lęku, który nie jest związany z żadnymi konkretnymi sytuacjami.

Skąd więc ten lęk?

W zespole lęku uogólnionego źródeł lęku upatrujemy w przewlekłym zamartwianiu się.

Martwienie to może dotyczyć różnych sfer życia: od codziennych czynności (czy zdążę do pracy, czy wizyta u fryzjera spełni moje oczekiwania), do problemów bardziej złożonych typu: zdrowie, finanse, praca lub szkoła, wypadek lub śmiertelna choroba kogoś bliskiego.

Martwienie się jest procesem, który dotyczy każdego i jest w pewnym stopniu czymś normalnym, co więc sprawia, iż staje się uporczywe i dezorganizuje życie?

Możemy wyróżnić kilka cech nadmiernego zamartwiania się, które wpływają na to, iż tak trudno jest nad nim zapanować:

• zniekształcenie poznawcze (katastrofizacja)– upatrywanie tylko i wyłącznie negatywnego scenariusza, zagrażających następstw, niepomyślnego rozwiązania problemów,
• nietolerancja niepewności – niemożność zaakceptowania niepewności i upewnianie się, iż wyobrażona katastrofa nie nastąpi,
• daremne rozwiązywanie problemów – przygotowywanie się na rozwiązanie wyobrażonych katastrof,
• dysfunkcyjne przekonania związane z zamartwianiem się
• myślenie w stylu: gdy będę się tak martwił oszaleję, zwariuję, popadnę w obłęd,
• martwienie się martwieniem – zamartwianie się tym, iż się zamartwiam i nie jestem w stanie nad tym zapanować.

Jak reaguje ciało u osób z lękiem uogólnionym?

Poza nasilonym lękiem i niepokojem osoby z GAD odczuwają ciągłe napięcie, zmęczenie, drażliwość, trudności związane ze snem oraz zaburzenia koncentracji. Oprócz powyższych często występują objawy somatyczne, takie jak: napięciowe bóle głowy, drżenie mięśni, kołatanie serca, duszności.

Jeśli odczuwasz niepokój związany z nadmiernym zamartwianiem się, któremu towarzyszą wymienione objawy i stan ten utrzymuje się przez większość dni w okresie co najmniej 6 miesięcy, warto sięgnąć po pomoc.

Gdzie szukać pomocy?

Oprócz konsultacji psychiatrycznej, podczas której będzie postawiona odpowiednia diagnoza, zaleca się skorzystanie z pomocy psychoterapeutycznej.

Do leczenia tego zaburzenia rekomendowana jest terapia poznawczo – behawioralna, podczas której pacjent będzie mógł się zmierzyć z błędnymi przekonaniami dotyczącymi zamartwiania się oraz wypracować bardziej adaptacyjne strategie radzenia sobie z lękiem.

W naszym zespole znajdziesz psychoterapeutów pracujących w nurcie behawioralno-poznawczym, psychiatrę oraz osteopatę, który pomoże wyciszyć układ nerwowy, który jest w ciągłym stanie pobudzenia czyli walki i ucieczki.

W terapii warto zadbać o holistyczne podejście. Skupiając się na umyśle poprzez pracę psychoterapeutyczną oraz ciele, które dużo przeszło, nosiło w sobie w dobie naszego stałego napięcia. W przypadku osób z zaburzeniami lękowymi rekomendujemy pracę z osteopatą, który używa różnych technik regulujących pracę układu nerwowego, relaksacyjnych jak akupunktura, elektrostymulacja nerwu błędnego, terapia wisceralna czy czaszkowo-krzyżowa.

Artykuł:

Ewelina Majkowska – Psycholożka, Psychoterapeutka poznawczo- behawioralna, Terapeutka traumy