Dynia - wartości odżywcze
To piękne i okazałe warzywo (uściślając - w botanice określana jest jako owoc) kryje w sobie wiele cennych składników odżywczych. Do tego jest niskokaloryczna i dostarcza organizmowi sporo błonnika, który pomaga kontrolować poziom cukru we krwi. Co z samym cukrem i kaloriami? Okazuje się, iż dynia ma go stosunkowo niewiele. W liczbach wygląda to następująco.
Dynia - wartości odżywcze w 100 g NazwaIlość Kalorie26 kcal Tłuszcz0,1 g Białko1 g Węglowodany7 g Cukry proste2,8 g Błonnik0,5 g Witamina C9 mg Witamina B6 (niacyna)0,1 mg Witamina A8513 IU Witamina E 1.06 mg Witamina K1.1 µg Żelazo0,8 mg Wapń 21 mg Potas 340 mg Fosfor 44 mg Magnez 12 mg Kwas foliowy 16 µg Sód 1 mg
Czy dynia podnosi poziom cukru we krwi?
Dynia zawiera naturalne cukry, ale w umiarkowanych ilościach. Z pozoru wydaje się dobrym wyborem dla diabetyków, ale niestety nie jest to takie proste. Dlaczego? Ponieważ dynia zwyczajna ma wysoki indeks glikemiczny - 75 IG (dynia piżmowa) i hokkaido (ok. 50 IG). Indeks glikemiczny to skala od 0 do 100, która wskazuje, w jakim stopniu dany pokarm może powodować wzrost poziomu cukru we krwi. Wyższe liczby oznaczają, iż żywność powoduje większy wzrost poziomu cukru we krwi. Reklama
Z drugiej strony mamy istotny dla diabetyków współczynnik GL, który wskazuje liczbę węglowodanów w porcji jedzenia i stopień, w jakim ta porcja jedzenia podnosi poziom cukru we krwi. GL mniejszy niż 10 wskazuje, iż żywność ma niewielki wpływ na poziom cukru we krwi. A dynia ma GL 8.
Jaki wniosek płynie z tego dość skomplikowanego porównania? Oznacza to, iż jeżeli zjesz jedną porcję dyni, nie powinno to znacząco wpłynąć na poziom cukru we krwi. Jednak zjedzenie dużej ilości może drastycznie zwiększyć poziom cukru we krwi.
Dynia a cukrzyca
Cukrzycy i osoby z insulinoopornością muszą zwracać uwagę na to co i w jakich ilościach jedzą. Dynia nie jest tutaj wyjątkiem. Jej związek z cukrzycą jest tematem wielu badań. Te, których wyniki przytoczę, były wykonywane na myszach, ale badacze wyciągnęli z nich interesujące wnioski. Na przykład u karmionych dynią myszy chorych na cukrzycę zaobserwowano naturalne zwiększenie produkcji insuliny. To samo badanie wykazało, iż dynia może obniżać poziom cukru we krwi dzięki zawartości dwóch substancji: trygoneliny i kwasu nikotynowego.
Inna grupa badaczy podawała myszom chorym na cukrzycę typu II dwa związki: polisacharydy z dyni i puerarynę wyizolowaną z rośliny Pueraria lobata. Jak się okazało, połączenie to poprawiało gospodarkę poziomem cukru we krwi i wrażliwość na insulinę u gryzoni laboratoryjnych. Wnioski naukowców wydają się obiecujące dla diabetyków lubiących dynię. Jednak pamiętajmy, iż nie były to badania na ludziach.
Jaka dynia dla cukrzyka?
Diabetycy i osoby z isulinoopornością mogą jeść dynię jesienią, ale w ograniczonych ilościach. Najlepszym wyborem będzie dynia piżmowa i hokkaido, ponieważ mają niższy indeks glikemiczny niż dynia zwyczajna. Dane, które zostały przytoczone powyżej dotyczą surowej lub przetworzonej dyni, ale bez dodatków. Cukrzycy nie powinni sięgać po słynne dyniowe latte czy babeczki z dyni, bo dodany cukier, rafinowane zboża i inne dodatki tylko zwiększają ryzyko nagłego wzrostu poziomu cukru we krwi.
Jeśli lubisz smak dyni zrób z niej dodatek do sałatek, ugotuj zupę lub puree. To ostatnie może być kolorowym, jesiennym dodatkiem do nocnej owsianki lub puddingu chia. W ten sposób będziesz mógł bezpiecznie rozkoszować się ulubionym jesiennym smakiem. Skorzystasz również w pełni z korzyści zdrowotnych jakie oferuje dynia.
Jedz dynię z umiarem
Zrozumienie, w jaki sposób niektóre produkty spożywcze, takie jak dynia, wpływają na poziom cukru we krwi, jest szczególnie ważne w przypadku cukrzycy. Kluczem do kontrolowania poziomu cukru we krwi jest świadomość jaką porcję dyni możesz bezpiecznie zjeść. To zdrowe warzywo, które zawiera wiele cennych składników odżywczych przy niskiej kaloryczności. Jak wykazują badania zawiera związki, które mogą wspierać gospodarkę poziomem cukru we krwi. Pod warunkiem, iż spożywasz ją z umiarem i w towarzystwie zdrowych dodatków.
źródła:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6429091
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19420712/
CZYTAJ TAKŻE:
