W świecie psychologii i medycyny, dwa główne systemy klasyfikacji chorób i zaburzeń psychicznych odgrywają kluczową rolę w diagnozowaniu, badaniu i leczeniu: Diagnostyczny i Statystyczny Podręcznik Zaburzeń Psychicznych, Piąta Edycja (DSM-5) oraz Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób, Jedenasta Rewizja (ICD-11). Te kompleksowe systemy klasyfikacji oferują ramy dla profesjonalistów zdrowia psychicznego do zrozumienia i leczenia szerokiej gamy zaburzeń psychicznych. Poniżej przedstawiono przegląd obu systemów z perspektywy psychologa.
DSM-5: Rewolucja w klasyfikacji zaburzeń psychicznych
Opublikowany przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne (APA) w 2013 roku, DSM-5 jest najnowszą edycją Diagnostycznego i Statystycznego Podręcznika Zaburzeń Psychicznych. DSM-5 służy jako niezbędne narzędzie dla psychologów, psychiatrów i innych specjalistów zdrowia psychicznego, oferując szczegółowe kryteria diagnostyczne dla wszystkich zaburzenia psychicznego. To ustandaryzowane źródło pomaga w zapewnieniu spójności w diagnozie i leczeniu pacjentów na całym świecie.
Podręcznik ten wprowadził szereg zmian w porównaniu do poprzednich edycji, w tym nowe kategorie zaburzeń, takie jak zaburzenia ze spektrum autyzmu, oraz zmienione kryteria dla istniejących zaburzeń. DSM-5 zwraca także uwagę na ciągłość między normalnością a patologią, podkreślając potrzebę oceny stopnia, w jakim objawy wpływają na funkcjonowanie codzienne.
ICD-11: Globalny standard w medycynie
ICD-11, opracowany przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), jest najnowszą wersją Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i innych Problemów Zdrowotnych. Publikacja tej rewizji w 2019 roku oznaczała znaczący krok naprzód w globalnej klasyfikacji chorób, w tym zaburzeń psychicznych. ICD-11 ma na celu ułatwienie dokładnej diagnozy chorób, monitorowania zdrowia publicznego i alokacji zasobów zdrowotnych na całym świecie.
W porównaniu do DSM-5, ICD-11 ma szerszy zakres, obejmujący wszystkie choroby i stany zdrowotne, nie ograniczając się tylko do zaburzeń psychicznych. Jednakże, w kontekście psychologii, ICD-11 wprowadza nowe kategorie zaburzeń psychicznych i uaktualnia kryteria diagnostyczne, aby odzwierciedlać najnowsze badania i konsensus w dziedzinie zdrowia psychicznego.
DSM-5 i ICD-11 to dwa fundamenty w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń psychicznych. DSM-5, skoncentrowany bardziej na klinicznej praktyce w Stanach Zjednoczonych, oferuje szczegółowe kryteria diagnostyczne, które pomagają w identyfikacji konkretnych zaburzeń psychicznych. Z kolei ICD-11, z jego globalnym zasięgiem, ułatwia międzynarodową współpracę w dziedzinie zdrowia publicznego i badaniach. Oba systemy są niezbędne dla psychologów i innych specjalistów zdrowia psychicznego.
