Ostre ropnie okołowierzchołkowe mogą występować częściej u pacjentów z chorobą przyzębia niż u osób wolnych od tego schorzenia. Taki wniosek płynie z badania przekrojowego, które ukazało się 31 stycznia w czasopiśmie „Journal of the American Dental Association” (JADA). Autorzy badania wskazali też, iż na schorzenie to bardziej narażone są pewne grupy, zależnie od płci, wieku oraz pochodzenia etnicznego.
– Na podstawie naszego badania można stwierdzić, iż ryzyko wystąpienia ostrych zmian okołowierzchołkowych jest istotnie wyższe u pacjentów z chorobą przyzębia, którzy szukają pomocy w przypadku bólu spowodowanego ostrymi zmianami okołowierzchołkowymi – napisali autorzy badania, dr Ilan Rotstein z Herman Ostrow School of Dentistry na Uniwersytecie Południowej Kalifornii oraz dr Joseph Katz z College of Dentistry na Uniwersytecie Florydy.
W badaniu przekrojowym pt. „Association of periodontal disease and the prevalence of acute periapical abscesses” amerykańscy naukowcy poddali analizie dokumentację medyczną prawie 1,8 miliona pacjentów hospitalizowanych oraz pacjentów ambulatoryjnych Centrum Zdrowia Uniwersytetu Florydy. Do badania zakwalifikowano te osoby, u których występowała choroba dziąseł oraz ostre ropne zapalenie tkanek okołowierzchołkowych, a ich związek oceniono na podstawie analizy statystycznej ilorazu szans (OR).
Badanie oceniające stan ponad 1100 pacjentów
Na leczenie możliwie jak najszybciej do Centrum Zdrowia Uniwersytetu Florydy zgłosiło się łącznie 1168 pacjentów z ostrymi ropniami okołowierzchołkowymi i chorobą przyzębia. W grupie tej było więcej kobiet niż mężczyzn. Ponadto pomocy szukali częściej pacjenci rasy białej niż Afroamerykanie lub osoby o mieszanym pochodzeniu etnicznym. W przypadku osób powyżej 18. roku życia ryzyko wystąpienia ropni było też znacznie wyższe niż u młodszych pacjentów.
Iloraz szans wystąpienia ostrych ropni u pacjentów z chorobami dziąseł wynosił 46,2, co wykazało istotną statystycznie różnicę w porównaniu z pozostałymi pacjentami, którzy byli leczeni w University of Florida Health Center (p < 0,0001). Po uwzględnieniu choroby współistniejącej – cukrzycy OR dla ostrego ropnego zapalenia tkanek okołowierzchołkowych u pacjentów z chorobą dziąseł wynosił 12,19, a różnica była istotna statystycznie (p < 0,0001). Po uwzględnieniu palenia tytoniu jako choroby współistniejącej iloraz szans dla ostrych ropni u pacjentów z chorobą dziąseł wynosił 10,13, a różnica była również istotna statystycznie (p < 0,0001).
– Lekarze stomatolodzy powinni być bardziej świadomi możliwego związku, jaki zachodzi pomiędzy chorobą przyzębia a większą częstością występowania ostrych ropni okołowierzchołkowych – podsumowali Rotstein i Katz.
– Aby faza podtrzymująca leczenia chorób przyzębia była skuteczna, pacjent musi być zmotywowany do jej przeprowadzenia. Musimy umieć wytłumaczyć pacjentowi związek przyczynowo-skutkowy między fazą podtrzymującą a utrzymaniem w czasie efektów leczenia – mówi o czynnikach kluczowych dla długoterminowej skuteczności leczenia chorób przyzębia dr n. med. Maciej Nowak, specjalista periodontologii oraz stomatologii ogólnej, mazowiecki konsultant wojewódzki w dziedzinie periodontologii, nauczyciel akademicki, członek Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego i European Federation of Periodontology. Zapraszamy do obejrzenia materiału filmowego!
Źródła: https://www.drbicuspid.com/
https://linkinghub.elsevier.com/
