Opadające powieki to konsekwencja wiotczenia skóry, przemieszczania się tkanki tłuszczowej i osłabienia mięśni. Jednym ze sposobów pozbycia się tego dokuczliwego problemu jest zabieg chirurgiczny nazywany fachowo blefaroplastyką.
Wiotczenie i opadanie powiek to przypadłość, która zwykle pojawia się z wiekiem, ale może być również wrodzona. Nie jest to jedynie problem natury estetycznej – zbyt luźna skóra powiek prowadzi do zawężenia pola widzenia, co wraz z innymi wadami wzroku może znacząco utrudnić codzienne funkcjonowanie. W wyniku opadania powiek i unoszenia brwi dochodzi też do nadmiernego napinania mięśnia czołowego, a to z kolei skutkuje ciągłym zmęczeniem i bólami głowy.
Kiedy powieka ogranicza pole widzenia
Wiotczejąca skóra powiek, podobnie jak skóra całej twarzy czy pojawianie się zmarszczek mimicznych, jest często bagatelizowanym problemem, przyjmowanym za normę i uważanym za jeden z nieuniknionych elementów procesu starzenia. Tymczasem tracąca jędrność skóra powiek tworzy fałd opadający coraz niżej, w konsekwencji utrudniając pełne otwarcie oka. W tym przypadku zmiany dotyczą przede wszystkim zdrowia, a nie tylko estetyki.
– Nagromadzenie skóry, zwane dermatochalazą, osłabienie mięśni oraz przesuwanie się tkanki tłuszczowej wynikające ze starzenia skutkują pojawieniem się nieestetycznych zmian w obrębie powieki górnej i dolnej. Konsekwencją jest także ograniczenie pola widzenia, a pacjenci nieświadomi tego mogą zgłaszać się do okulisty, uskarżając się na problemy ze wzrokiem. Zmiany zachodzą stopniowo, stąd czasami wrażenie, iż problem dotyczy oczu, a nie powiek. Nie docenia się ich znaczenia w dobrym widzeniu – opisuje Katarzyna Lepska, okulistka z OKULUS PLUS Centrum Okulistyki i Optometrii.
Pierwsze zmiany mogą zachodzić już po 30. roku życia, zależnie od indywidualnych predyspozycji i czynników środowiskowych. Jako pierwsze z reguły zauważane są oznaki sugerujące notoryczne zmęczenie lub niewyspanie, a zatem: zmarszczki wokół oczu, tzw. oczy pandy (cienie pod oczami i uwypuklenie w obrębie powieki dolnej).
– Estetyka to często główny powód, dla którego pacjenci zgłaszają się do okuloplastyka z dermatochalazą powiek. Wcześniejsza utrata jędrności skóry i wiotczenie powiek mogą wynikać z genetyki, ale przede wszystkim z takich czynników jak: nadmierna ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, zarówno naturalne, jak i sztuczne, skokowa utrata masy ciała i palenie papierosów – wyjaśnia ekspertka.
Niekorzystny wpływ starzenia oraz czynników zewnętrznych odbija się zarówno na powiekach górnych, jak i dolnych.
– Jedną z przyczyn widocznych worków pod oczami są przemieszczenia i uwypuklenia poduszeczek tłuszczowych w oczodole, to tak zwane przepukliny tłuszczowe. U niektórych osób tkanka tłuszczowa jest ułożona tak, iż już od wczesnych lat tworzy widoczne wypukłości, natomiast z wiekiem problem nasila się wskutek osłabienia przegrody oczodołowej: cienkiej błony utrzymującej tłuszcz w oczodole. Dodatkowo budowa anatomiczna twarzy, na przykład głębsza „dolina łez”, może sprawiać, iż worki pod oczami wydają się jeszcze bardziej wyeksponowane. Dzięki blefaroplastyce powiek dolnych można zredukować nieestetyczne worki pod oczami, co daje efekt wygładzenia i bardziej wypoczętego wyglądu okolicy oka – mówi Katarzyna Lepska.
Blefaroplastyka sposobem na opadanie powiek
Estetyczne wymodelowanie powieki górnej i dolnej, a przy tym usunięcie fałdów utrudniających prawidłowe widzenie, może zostać przeprowadzone chirurgicznie. Zabieg ten nazywa się blefaroplastyką. Jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, nie wymaga znieczulenia ogólnego, tzw. narkozy, która jest zarezerwowana dla bardziej rozległych operacji.
– Cięcia prowadzi się wzdłuż anatomicznych fałdów skóry powieki, dlatego przy otwartym oku blizny są zupełnie niewidoczne. Chirurg usuwa nadmiarową skórę i mięśnie, a także modeluje tkankę tłuszczową. W zależności od potrzeb nadmiar tkanki tłuszczowej może być zredukowany. W efekcie możemy uzyskać optymalny efekt estetyczny, poprawiając napięcie powieki i zachowując domykalność oka – tłumaczy specjalistka.
Procedura blefaroplastyki powiek górnych trwa do 1,5 godziny. Po zabiegu zakładane są szwy, które zdejmuje się najczęściej po około 10 dniach. Przez kilka dni mogą występować obrzęki i zasinienie, a także umiarkowana bolesność okolicy operowanej, która jednak powinna gwałtownie ustąpić. Lekarz może zalecić stosowanie maści z antybiotykiem na szwy, by uniknąć zakażenia.
– Po blefaroplastyce ważne jest unikanie wysiłku fizycznego, przebywania w wysokiej temperaturze, na przykład w saunie czy gorącej kąpieli, a także stosowanie zimnych okładów. Rekonwalescencja trwa około dwóch tygodni. Przez ten czas wskazane jest także noszenie okularów z filtrem UV 400 – radzi Katarzyna Lepska.
Blefaroplastyka od lat znajduje się w ścisłej czołówce najczęściej wykonywanych zabiegów estetycznych na świecie. Korzyści, jakie daje stosunkowo krótki i małoinwazyjny zabieg, są nie do przecenienia – to młodszy, mniej zmęczony wygląd twarzy i przywrócenie prawidłowego pola widzenia. Co ważne, zabieg może wprost zlecić okulista.
