44 procent mężczyzn w Kanadzie umiera przedwcześnie

Nowe dane opublikowane przez Movember Institute of Men’s Health wskazują, iż aż 44 procent mężczyzn w Kanadzie umiera, zanim ukończy 75. rok życia. Tak zwana przedwczesna śmiertelność często jest wynikiem chorób i zdarzeń, którym można by zapobiec – takich jak nowotwory, choroba wieńcowa, wypadki, samobójstwa czy uzależnienie od opioidów.

W 2023 roku niemal 75 tysięcy mężczyzn w Kanadzie zmarło przedwcześnie – podaje Statistics Canada.

„Zbyt wielu mężczyzn odchodzi zbyt wcześnie z powodów, których często dałoby się uniknąć” – powiedziała Catherine Corriveau z organizacji Movember Canada, występując na konferencji prasowej w Ottawie.

Według raportu, samobójstwo to czwarta najczęstsza przyczyna przedwczesnych zgonów wśród mężczyzn, po nowotworach, chorobach serca i wypadkach. Aż 75 procent wszystkich samobójstw w Kanadzie dotyczy mężczyzn.

Chociaż raport skupia się na ogólnej kondycji zdrowotnej mężczyzn, autorzy podkreślają, iż sytuacja jest szczególnie trudna w przypadku mężczyzn rdzennych oraz tych, którzy mieszkają w społecznościach zmarginalizowanych.

Eksperci zaznaczają, iż mężczyźni często zwlekają z szukaniem pomocy – wpływają na to społeczne stereotypy, brak edukacji zdrowotnej oraz piętno związane z chorobami psychicznymi. Skutki tego zjawiska odczuwają nie tylko sami mężczyźni, ale również ich rodziny, społeczności lokalne i gospodarka.

Niigaan Sinclair – profesor na University of Manitoba, współautor raportu i syn byłego senatora Murraya Sinclaira – zwrócił uwagę na znaczenie wspólnej nauki i wychowania chłopców i mężczyzn.

Raport zwraca również uwagę na rolę sportu jako narzędzia wspierającego zdrowie psychiczne i fizyczne.

Z danych Canadian Institute for Health Information wynika, iż zgony z przyczyn możliwych do uniknięcia występują dwa razy częściej u mężczyzn niż u kobiet.

W raporcie znalazły się także wyniki ogólnokrajowej ankiety, w której udział wzięło ponad 1500 mężczyzn. Tylko 48 procent badanych stwierdziło, iż czuło się wysłuchanych podczas pierwszego kontaktu z lekarzem.

„Jeśli mężczyzna nie czuje się wysłuchany i zrozumiany, może po prostu nigdy więcej nie wrócić po pomoc” – zauważyła Corriveau.

Dr Vincent Agyapong z Uniwersytetu Dalhousie, który nie brał udziału w pracach nad raportem, wyraził zaskoczenie tymi wynikami. Zaznaczył, iż pracownicy służby zdrowia powinni okazywać większą empatię i skupić się na głównym problemie, który skłonił pacjenta do szukania pomocy, zamiast koncentrować się na szczegółowym wywiadzie z przeszłości.

Dodał również, iż edukacja dotycząca zdrowia psychicznego powinna być obecna zarówno w szkołach, jak i miejscach pracy – tak, by mężczyźni potrafili rozpoznawać objawy zaburzeń i mieli świadomość, iż istnieją skuteczne metody leczenia, zarówno farmakologiczne, jak i psychoterapeutyczne.

Według Agyaponga, jeżeli mężczyznom z grup ryzyka zapewni się odpowiednie wsparcie, zaczną oni wcześniej sięgać po pomoc zamiast tłumić emocje czy sięgać po alkohol lub narkotyki, które mogą tylko pogłębiać problemy.

Corriveau podkreśliła, iż Kanada ma teraz szansę opracować narodową strategię zdrowia mężczyzn, na wzór rozwiązań wdrożonych już w Australii i Wielkiej Brytanii.