Czy wiesz, iż istnieją znani sportowcy, którzy zginęli w trakcie zawodów? W pełnym chwały i pasji świecie sportu szokujące jest to, iż znani sportowcy zginęli tragicznie, realizując swoje marzenia.
W tym artykule zagłębimy się w te historie i zbadamy otaczające je okoliczności. Opowiemy Ci, jak zginęli pewni znani sportowcy.
Znani sportowcy, którzy zginęli podczas uprawiania sportu – 5 przypadków
Pomimo szczególnej ostrożności, testów sprawnościowych i sesji fizjoterapeutycznych mających na celu poprawę bezpieczeństwa, kruchość życia i nieodłączne ryzyko związane z uprawianiem danej dyscypliny na wysokim poziomie stają się oczywiste. Zdarzenia te mogą być spowodowane śmiertelnym wypadkiem, uderzeniem lub urazem, a choćby zatrzymaniem akcji serca.
Rzućmy okiem na 5 najbardziej znanych przykładów.
1. Gino Mäder
Gino Mäder stracił życie po upadku podczas piątego etapu Tour de Suisse. Źródło zdjęcia: Obatalaphotography/Shutterstock.com.
Czerwiec upłynął pod znakiem smutnej wiadomości o śmierci szwajcarskiego kolarza Gino Mädera. 25-latek stracił życie po wypadku podczas piątego etapu Tour de Suisse.
Do zdarzenia doszło prawie 200 kilometrów przed metą, kiedy to zderzył się z dużą prędkością z amerykańskim kolarzem Magnusem Sheffieldem. Obaj zjeżdżali z przełęczy Albula w kierunku La Punt, gdzie etap miał się zakończyć.
W niefortunnym zbiegu okoliczności Mäder, który jechał z prędkością 90 kilometrów na godzinę, spadł ze zbocza wysokiego na około 30 metrów, lądując w potoku otoczonym skałami. Mimo wysiłków zespołu szpitala w Coire sportowiec nie przeżył.
Chociaż nie znamy wszystkich faktów dotyczących jego śmierci, należy zauważyć, iż kolizje rowerowe są powszechne wśród rowerzystów amatorów i wyczynowców. Mogą powodować urazy głowy i ciała.
Według badania przeprowadzonego przez Fundación MAPFRE na temat urazów głowy u rowerzystów, urazowe uszkodzenie mózgu (TBI) jest uważane za główną przyczynę śmierci w 57% przypadków śmierci rowerzystów.[/atomik-in- tekst]
TBI może być spowodowane uderzeniem, wstrząsem, uderzeniem w głowę lub urazem penetrującym, który zakłóca normalne funkcjonowanie mózgu. Według artykułu opublikowanego w BMJ ponad 75% zgonów związanych z jazdą na rowerze wynika z urazów głowy.
Gino, dziękujemy za światło, euforia i śmiech, które wniosłeś do życia wszystkich nas. Będzie nam Ciebie brakować jako rowerzysty i jako osoby. Dziś i każdego dnia będziemy jeździć dla Ciebie, Gino.
Bahrain-Victorious (Twitter)
2. Znani sportowcy, którzy zginęli podczas uprawiania sportu – Antonio Puerta
Puerta doznał zatrzymania akcji serca podczas meczu hiszpańskiej La Liga.
Sądzimy, iż zainteresuje Cię ten artykuł: Alexander Zverev pokazuje, iż cukrzyca nie jest przeszkodą w zostaniu światowej klasy sportowcem
W sierpniu 2007 roku hiszpańska piłka straciła jednego z najbardziej obiecujących młodych piłkarzy. Antonio Puerta, zawodnik Sevilli FC podczas meczu doznał zatrzymania akcji serca. Mimo natychmiastowej pomocy medycznej nie udało się uratować jego życia.
Główną przyczyną śmierci młodych sportowców jest nagłe zatrzymanie krążenia (NZK). Termin ten odnosi się do sytuacji, w której następuje nagła utrata tętna i przytomności z powodu niespodziewanej utraty zdolności serca do prawidłowego pompowania krwi.
Większość młodych sportowców z potencjalnie śmiertelną chorobą serca nie ma żadnych oznak ani objawów ostrzegawczych, co utrudnia skuteczną kontrolę układu sercowo-naczyniowego przed startem.
Badanie opublikowane w Sports Health
Przedwczesna śmierć piłkarza przypomina o tym, jak ważne są regularne badania lekarskie u sportowców. Według Gutierreza Sotelo kluczowe znaczenie ma przeprowadzenie dokładnej oceny w celu wykrycia możliwych bradykardii, przedwczesnych skurczów, szmerów lub nieprawidłowego tętna.
Istotne jest również wzięcie pod uwagę rodzinnej historii nagłej śmierci, a także wszelkich epizodów utraty przytomności przez sportowca podczas ćwiczeń. Te dodatkowe środki ostrożności są niezbędne, aby zapobiegać podobnym tragediom w przyszłości.
3. Frankie Leal
W ósmej rundzie walki z Raulem Hiralesem Leal otrzymał śmiertelny cios.
Bokser Frankie Leal dołącza do listy sportowców, którzy zginęli podczas zawodów. Podczas ósmej rundy walki z Raulem Hiralesem Leal otrzymał dwa ciosy w lewą tylną część głowy, co zakończyło się nokautem (KO).
Ciosy wywołały udar, stan, który spowodował jego śmierć trzy dni później. Według American Heart Association udar występuje, gdy naczynie krwionośne dostarczające tlen i składniki odżywcze do mózgu pęka lub zostaje zablokowane z powodu powstania skrzepu.
KO w boksie polega na celowym wywołaniu stanu nieprzytomności. Publikacja w Oxford Journals twierdzi, iż ponad 80% bokserów doznaje poważnych uszkodzeń mózgu, co czyni ten sport poważnym zagrożeniem dla zdrowia.
Z drugiej strony, zgodnie z Podręcznikiem MSD, uraz bokserski może skutkować złamaniami, krwiakami i wstrząsami mózgu. Urazy te są zwykle wynikiem kolizji, upadków i bezpośrednich uderzeń.
Rzeczywista liczba zgonów w boksie wynosi 0,13 na 1000 uczestników rocznie.
4. Znani sportowcy, którzy zginęli podczas uprawiania sportu – Phil Joel Hughes
Hughes doznał śmiertelnego uderzenia podczas gry w krykieta.
Świat sportu był wstrząśnięty śmiercią krykiecisty Phila Joela Hughesa. W 2014 roku, podczas meczu na Sydney Cricket Ground, Hughes został uderzony piłką w szyję i pod hełm, gdy odbijał dla drużyny Australii Południowej. Lekarze potwierdzili, iż uderzenie spowodowało rozwarstwienie tętnicy kręgowej, co spowodowało śmiertelny krwotok.
Urazy tętnic kręgowych mogą wystąpić w sposób traumatyczny lub samoistny. Pierwsza z nich jest wynikiem tępego uderzenia w głowę i szyję lub urazu penetrującego. Te ostatnie wynikają z osłabienia ściany naczynia, często związanego z zaburzeniami naczyniowymi.
Według Cleveland Clinic, rozwarstwienie tętnicy kręgowej jest spowodowane rozdarciem jednego z naczyń krwionośnych wznoszących się z tyłu szyi. U Hughesa uderzenie piłką spowodowało ucisk i pęknięcie tętnicy.
To spowodowało masowy przepływ krwi do mózgu. W konsekwencji nagłe nagromadzenie krwi doprowadziło do utraty przytomności.
Po wypadku zawodnik został przeniesiony do St. Vincent’s Hospital w Sydney, gdzie przeszedł operację. Do 27 listopada przebywał w stanie krytycznym, ale nie przeżył.
5. Ayrton Senna
Senna zginął, gdy jego samochód uderzył w betonową ścianę. Źródło: Stefano Chiacchiarini ’74/Shutterstock.com
Podoba Ci się ten artykuł? Możesz także przeczytać: Nacho Monreal – zakończenie kariery znanego sportowca
Brazylijski idol dołącza także do listy sportowców, którzy zginęli podczas zawodów. Senna zginął, gdy jego samochód nie pokonał ostrego zakrętu i uderzył gwałtownie w betonową ścianę z prędkością około 135 km/h. Podczas uderzenia pręt zawieszenia przebił jego hełm i wizjer, powodując złamania czaszki i poważną utratę masy mózgu.
Po wypadku Ayrton otrzymał pomoc medyczną na miejscu zdarzenia, gdzie przeszedł awaryjną tracheotomię. Następnie przetransportowano go helikopterem do szpitala, gdzie po kilku godzinach stwierdzono zgon.
Uderzenia w głowę były najczęstszą przyczyną obrażeń zagrażających życiu kierowców wyścigowych, dlatego ochrona tego obszaru jest niezbędna. Uderzenia te mogą spowodować śmiertelne obrażenia, w tym złamania czaszki.
Według publikacji Forensic Medicine Notebooks Zgodnie z publikacją Forensic Medicine Notebooks uraz czaszki może spowodować natychmiastową śmierć, jeżeli dotyczy ośrodków życiowych, które kontrolują serce i oddychanie. Może to nastąpić z powodu znacznego stłuczenia lub skaleczenia, a także złamania u podstawy czaszki.
Wypadek Senny doprowadził do poważnego przeglądu bezpieczeństwa w Formule 1.
Wydarzenia skłaniające do refleksji nad bezpieczeństwem w sporcie
Znani sportowcy, którzy zginęli podczas zawodów, pozostawiają niezatarte dziedzictwo. Te tragiczne wydarzenia przypominają o znaczeniu bezpieczeństwa w sporcie i konieczności wdrożenia odpowiednich środków zapobiegających kolejnym tragediom.
Istotne jest, aby organizacje sportowe, trenerzy i sportowcy współpracowali w celu wdrożenia odpowiednich środków i protokołów w celu ochrony ich integralności i dobrego samopoczucia. Bezpieczeństwo zawsze powinno być niekwestionowanym priorytetem.
