Zioła na obniżenie potasu – jak leczyć hiperkalemię?

Zdjęcie: zioła na obniżenie potasu

Nadmiar potasu może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia. Niektóre produkty i zioła na obniżenie potasu mogą wpływać na poziom tego pierwiastka we krwi. Dowiedz się jak naturalnie wpłynąć na stężenie potasu w organizmie.

Zioła na obniżenie potasu – jakie zioła stosować przy hiperkaliemii?

Zioła odgrywają dużą rolę w diecie, szczególnie w przypadku różnorakich schorzeń. Pacjenci cierpiący na zaburzenia pracy nerek, a tym samym borykający się ze zbyt wysokim stężeniem potasu, muszą szczególnie uważać na spożywane pokarmy. Zioła na obniżenie potasu to przede wszystkim takie, które zawierają śladowe ilości tego pierwiastka. Jakie zioła są bezpieczne przy hiperkaliemii? Możesz sięgnąć po:

• gałkę muszkatołową;
• musztardę;
• biały pieprz;
• cynamon;
• sezam;
• świeżą miętę.

Te produkty są bezpieczne i mogą je stosować choćby osoby dializowane. Przyprawy i zioła, których szczególnie należy unikać to:

• kolendra;
• estragon;
• papryka;
• kurkuma;
• liście laurowe;
• suszona pietruszka.

Dieta uboga w potas – jakie produkty wybrać?

Zbyt duże stężenie potasu we krwi może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Jednak okazuje się, iż podczas hiperkaliemii dużą rolę odgrywa dieta, a raczej unikanie niektórych produktów spożywczych, które są bogatym źródłem potasu. W zamian należy spożywać takie, które zawierają niewielką ilość potasu. Potas jest niezbędny w diecie, jednak niektóre pokarmy zawierają podwyższoną zawartość tego pierwiastka. Należą do nich:

• suszone owoce np. morele i figi;
• gorzka czekolada;
• szpinak;
• biała fasola;
• ziemniaki;
• banany;
• pomidory;
• mleko i jogurt;
• wołowina;
• kurczak;
• awokado;
• dynia.

Dieta niskopotasowa powinna opierać się na takich produktach jak:

• brokuły;
• kalafior;
• jagody;
• grejpfruty;
• jabłka;
• żurawina i jej sok;
• ryż;
• makaron;
• chleb pszenny;
• fasola biała.

Produkty spożywcze i zioła na obniżenie potasu są niezwykle pomocne. Pomagają obniżyć poziom potasu we krwi i przywrócić równowagę elektrolitową.

Potas – jaką rolę spełnia w organizmie?

Potas to pierwiastek, który znajduje się wewnątrz komórek. Dzięki niemu możliwe jest utrzymanie wody we wnętrzu komórek. Bierze udział w wielu istotnych procesach metabolicznych, jest odpowiedzialny za działanie niektórych enzymów. Odpowiednia ilość potasu w diecie zapewnia prawidłową pracę układu nerwowego, pracę serca, mięśni, a tym samym całego organizmu.

Pamiętaj

Zarówno nadmiar jak i niedobór tego pierwiastka w diecie jest niebezpieczny dla zdrowia.

Dobowe zapotrzebowanie na potas w codziennej diecie wynosi 1,8 g do maksymalnie 2,5 g. adekwatny poziom potasu w organizmie zapewniają nerki, które filtrują zanieczyszczenia obecne we krwi. Dzięki ich pracy możliwe jest również utrzymanie prawidłowego poziomu elektrolitów m.in. sodu, potasu i fosforu.

Hiperkalemia – czym jest?

Zbyt duża ilość potasu we krwi związana jest często z niewydolnością nerek, a tym samym nagromadzeniem potasu we krwi. W wyniku zaburzonego wydalania potasu może dojść do zaburzenia czynności serca, a w ciężkich przypadkach choćby do całkowitego zatrzymania pracy serca i śmierci. W zależności od wysokości stężenia potasu, można wyróżnić trzy rodzaje hiperkalemii:

• łagodna hiperkalemia – stężenie 5,5 mmol/l -6 mmol/l;
• hiperkalemia umiarkowana – 6,1-7 mmol/l;
• ciężka hiperkaliemia – powyżej 7 mmol/l.

Początkowo łagodna forma hiperkaliemii może nie dawać żadnych niepokojących objawów. Jednak w miarę wzrostu potasu we krwi mogą pojawiać się także następujące symptomy:

• drętwienie i mrowienie kończyn;
• osłabienie;
• nierówne bicie serca;
• długotrwałe uczucie zmęczenia;
• ból w klatce piersiowej;
• wymioty;
• nudności;
• osłabienie mięśni.

Przyczyny nadmiaru potasu we krwi

Osoby zmagające się z chorobami nerek są szczególnie narażone na wysoki potas. W wyniku upośledzenia czynności nerek dochodzi do zaburzenia wydalania potasu z moczem. Choroby tj. ostra niewydolność nerek, niedoczynność nadnerczy, zaawansowana przewlekła choroba nerek przyczyniają się stężenia powyżej 5,5 mmol/l.

Osobną kwestią jest przyjmowanie leków, które wpływają na zmniejszenie wydalania potasu. Niektóre leki mogą hamować wydalanie potasu z organizmu. Zaliczają się do nich przede wszystkim:

• inhibitory konwertazy angiotensyny np. lizynopryl;
• blokery receptora angiotensynowego np. walsartan;
• diuretyki, leki moczopędne np. amiloryd;
• niesteroidowe leki przeciwzapalne – diklofenak, naproksen, ibuprofen;
• leki immunosupresyjne – takrolimus;
• leki przeciwdrobnoustrojowe – ketokonazol.

Przyjmowanie tych substancji jest szczególnie groźne dla osób z chorobami nerek, które są leczone dializami. Innym zagrożeniem są suplementy stosowane w przypadkach niedoboru potasu.

Nadmierna podaż potasu następuje również w przebiegu niektórych chorób. Zawartość potasu we krwi gwałtownie wzrasta gdy dochodzi do zespołu rozpadu nowotworu lub białaczki, hemolizy, a także w wyniku cukrzycy, a w szczególności kwasicy wynikającej z niedoboru insuliny.

Leczenie hiperkaliemii

Leczenie hiperkaliemii zależy w dużej mierze od stanu pacjenta. W łagodnych przypadkach dąży się do usunięcia przyczyny choroby, a więc zmniejszenia spożycia potasu, podawania leków moczopędnych, zmianie leków, które mogły przyczynić się do podwyższonego poziomu potasu. Po kilku dniach lekarz może zlecić ponowne oznaczenie poziomu elektrolitów we krwi.

W ciężkich przypadkach, gdy stwierdza się zmiany w EKG, może być konieczna hospitalizacja. Chory otrzymuje m.in. wlewy z glukozy i insuliny, leki moczopędne, salbutamol, lub przeprowadzane są dializy. Najistotniejsze jest usunięcie bezpośredniej przyczyny, która doprowadziła do podwyższonego stężenia potasu.

Zioła na obniżenie potasu mogą przyczynić się do poprawy stanu chorego na hiperkaliemię. Zmiana diety jest kluczowa w łagodnych przypadkach tego schorzenia. W zależności od stanu chorego konieczne może być wprowadzenie radykalnych zmian w diecie, lub leczenie szpitalne.