Zbyt długie siedzenie może zaszkodzić zdrowiu serca, choćby u osób aktywnych

Jak wynika z badania opublikowanego w JACC, sztandarowym czasopiśmie American College of Cardiology i zaprezentowanego w czasopiśmie naukowym American Heart Association, więcej czasu spędzanego w ciągu dnia w pozycji siedzącej, półleżącej lub leżącej może zwiększać ryzyko chorób układu krążenia (CVD) i śmierci. Sesje 2024. Ponad około 10 i pół godziny siedzącego trybu życia dziennie zostało znacząco powiązane z przyszłą śmiercią z powodu niewydolności serca (HF) i chorób układu krążenia (CV), choćby wśród osób przestrzegających zalecanego poziomu ćwiczeń.

„Nasze odkrycia potwierdzają ograniczenie czasu spędzanego na siedząco w celu zmniejszenia ryzyka chorób sercowo-naczyniowych – 10,6 godziny dziennie stanowi potencjalnie najważniejszy próg powiązany z wyższą niewydolnością serca i śmiertelnością z przyczyn sercowo-naczyniowych” – powiedział Shaan Khurshid, lekarz medycyny, MPH, kardiolog w Massachusetts General Hospital i współstarszy autor badania. „Zbyt dużo siedzenia lub leżenia może być szkodliwe dla zdrowia serca, choćby u osób aktywnych”.

Niewystarczająca aktywność fizyczna jest znanym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia (CVD). Aktualne wytyczne zalecają ponad 150 minut umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej tygodniowo, aby promować zdrowie serca. Jednak eksperci badania twierdzą, iż ćwiczenia fizyczne stanowią jedynie niewielką część ogólnej codziennej aktywności, a obecne wytyczne nie zawierają konkretnych wskazówek dotyczących siedzącego trybu życia, który stanowi znacznie większą część codziennej aktywności, pomimo dowodów na to, iż jest on bezpośrednio powiązany z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych.

W badaniu tym zbadano, ile czasu spędza się w pozycji siedzącej, w której ryzyko chorób sercowo-naczyniowych jest największe, a także zbadano, w jaki sposób siedzący tryb życia i aktywność fizyczna łącznie wpływają na ryzyko migotania przedsionków (AF), niewydolności serca (HF), zawału mięśnia sercowego (MI) i śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych.

Wśród 89 530 uczestników badania brytyjskiego biobanku średni wiek wynosił 62 lata, a 56,4% stanowiły kobiety. Uczestnicy przekazali dane z noszonego na nadgarstku trójosiowego akcelerometru, który rejestrował ruch przez siedem dni. Średni czas siedzenia w ciągu dnia wynosił 9,4 godziny.

Po średnim okresie obserwacji trwającym osiem lat u 3638 osób (4,9%) wystąpiło incydentalne AF, u 1854 (2,1%) incydentalna HF, u 1610 (1,84%) nieprzyzwoity zawał mięśnia sercowego, a 846 (0,94%) zmarło z przyczyn sercowo-naczyniowych.

Skutki siedzącego trybu życia różniły się w zależności od wyniku. W przypadku AF i MI ryzyko wzrastało równomiernie w czasie, bez większych zmian. W przypadku śmiertelności z powodu HF i CV wzrost ryzyka był minimalny do czasu, gdy siedzący tryb życia przekroczył około 10,6 godziny dziennie, kiedy to ryzyko znacznie wzrosło, wykazując efekt „progowy” dla tego zachowania.

W przypadku uczestników badania, którzy wykonywali zalecane 150 minut umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej lub dłużej, wpływ siedzącego trybu życia na ryzyko AF i zawału mięśnia sercowego był znacznie zmniejszony, ale wpływ na wyższe ryzyko śmiertelności z powodu HF i CV pozostał znaczący.

„Przyszłe wytyczne i wysiłki na rzecz zdrowia publicznego powinny podkreślać znaczenie ograniczenia czasu spędzanego w trybie siedzącym” – stwierdziła Khurshid. „Unikanie więcej niż 10,6 godzin dziennie może być realistycznym minimalnym celem zapewniającym lepsze zdrowie serca”.

W towarzyszącym komentarzu redakcyjnym lekarz medycyny Charles Eaton, dyrektor Wydziału Medycyny Rodzinnej Uniwersytetu Brown stwierdził, iż stosowanie akcelerometrów do noszenia na ciele pokazało, iż samoocena ćwiczeń jest znacznie zawyżona, a poziom siedzącego trybu życia jest niedoszacowany.

Eaton stwierdziła, iż ​​zastąpienie zaledwie 30 minut nadmiernego czasu siedzenia każdego dnia jakimkolwiek rodzajem aktywności fizycznej może zmniejszyć ryzyko dla zdrowia serca. Dodanie umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej zmniejszyło ryzyko HF o 15% i śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych o 10%, a choćby niewielka aktywność miała znaczenie, zmniejszając ryzyko HF o 6% i śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych o 9%.

„To badanie dostarcza coraz większej liczby dowodów na silny związek między siedzącym trybem życia a zdrowiem układu krążenia” – powiedział Harlan M. Krumholz, lekarz medycyny, SM, Harold H. Hines Jr. profesor w Yale School of Medicine i redaktor naczelny JACC . „Odkrycia zdecydowanie sugerują, iż musimy zachęcać ludzi do przemieszczania się, aby promować lepsze zdrowie”.

Badanie ma kilka ograniczeń, w tym brak możliwości poznania szczegółów na temat tego, gdzie i dlaczego ludzie siedzą lub leżą przez dłuższy czas, np. w miejscu pracy, co może mieć różny wpływ na ryzyko CV. Akcelerometry noszone na nadgarstku nie są doskonałe w wykrywaniu postawy, dlatego mogą błędnie klasyfikować czas stania jako czas siedzący. Dłuższy okres monitorowania może dostarczyć dokładniejszych danych na temat zwyczajów i wzorców aktywności.

Inne ograniczenia obejmują możliwość wprowadzenia czynników zakłócających w wynikach badań, błąd selekcji, brak możliwości zmierzenia rzeczywistych skutków przeniesienia czasu siedzącego trybu życia na inne czynności oraz różnice między danymi z akcelerometrów noszonych na nadgarstku i akcelerometrów noszonych na udzie.