Celem pracy była ocena częstości występowania VAP i określenie jego czynników etiologicznych.
Grupa badana składała się z 58 krytycznie chorych pacjentów leczonych od stycznia 2019 do października 2021 r. Zebrano dane demograficzne i kliniczne, w tym sposób pobrania materiału z dróg oddechowych, wyniki badań laboratoryjnych i mikrobiologicznych.
Ponad 97 proc. pacjentów zostało zaintubowanych w dniu przyjęcia na OIT. Mediana czasu trwania wentylacji mechanicznej wynosiła 8 dni (IQR: 3–19). Przy przyjęciu pobrano 47 próbek mikrobiologicznych z dróg oddechowych (39 aspiratów dotchawiczych, 8 popłuczyn oskrzelowo-płucnych), z których 26 (55 proc.) stanowiło florę fizjologiczną. W kolejnych dniach VAP zdiagnozowano u 9 spośród 47 pacjentów (19 proc.). Mediana czasu od przyjęcia do rozpoznania wynosiła 3,5 dnia (IQR: 3–4,5). Gatunki wielolekooporne stwierdzono u 3 pacjentów (K. pneumoniae ESBL+). Śmiertelność wewnątrzszpitalna wśród pacjentów z VAP wyniosła 62 proc. Żaden z pacjentów z SAH i VAP nie został odłączony od respiratora.
U pacjentów z SAH często występuje VAP o wczesnym początku (EO-VAP), a jego etiologia nie jest związana z kolonizacją bakteryjną stwierdzoną przy przyjęciu na OIT. choćby w przypadku EO-VAP należy podejrzewać bakterie wielolekooporne (MDR), które najczęściej powodują szpitalne zapalenie płuc. Rokowanie u pacjentów z SAH, u których rozwinie się VAP, jest złe.
Pełna treść artykułu: Zapalenie płuc związane z wentylacją mechaniczną u krytycznie chorych pacjentów w przebiegu krwawienia podpajęczynówkowego: badanie jednoośrodkowe
