Zaburzenia psychiczne u najmłodszych pacjentów

Zaburzenia dotykające życia psychicznego są diagnozowane coraz częściej. Dotyczy to również najmłodszych pacjentów, w wieku szkolnym, a niekiedy i przedszkolnym. W przypadku dzieci diagnozowanie zaburzeń nie jest wcale tak rzadkie, jak mogłoby się wydawać. Szacuje się, iż choćby 17% lub więcej dzieci w przedziale wiekowym 3-18 lat przynajmniej raz w życiu doświadcza epizodu zaburzeń psychicznych. Statystycznie dotyka to częściej chłopców niż dziewczęta, choć proporcje mogą się różnić w przypadku poszczególnych zaburzeń.

Diagnoza zaburzeń psychicznych u dzieci

Zdiagnozowanie wystąpienia zaburzeń psychicznych rozpoczyna się od badania fizycznego stanu zdrowia. Konieczne jest upewnienie się, iż dane objawy nie zostały spowodowane przez przyczynę innej natury niż psychiczna. Dopiero po wykluczeniu innych możliwości, rozpoczyna się diagnoza u psychiatry. Pierwszy kontakt z psychiatrą nawiązują zwykle rodzice dziecka zaniepokojeni jego stanem. Dobrym wyborem może okazać się konsultacja wstępna, której udzieli psychiatra dziecięcy online.

W którym momencie należy zasięgnąć specjalistycznej pomocy? Oczywiście nie wszystkie symptomy muszą wskazywać, iż ich przyczyna tkwi w życiu psychicznym. Dopiero gdy ich występowanie staje się częste i zamiast stanowić wyjątek, stają się regułą postępowania Twojego dziecka – należy zwrócić się pomoc psychiatry. Warto przy tym podkreślić, iż zaburzenia psychiczne występujące poniżej 4 roku życia wiążą się zwykle z zaburzeniami rozwojowymi i mogą być przez nie spowodowane.

Najczęstsze problemy psychiczne diagnozowane u dzieci

Do problemów najczęściej diagnozowanych należą zaburzenia lękowe, depresja oraz ADHD. Charakteryzują się odmiennymi grupami symptomów oraz odmiennym przebiegiem. Wymagają także wdrożenia odmiennych rozwiązań terapeutycznych.

Dzieci dotknięte lękami mogą cierpieć z powodu nerwicy lękowej lub zespołu lęków uogólnionych. Głównym ich symptomem jest długo utrzymujące się napięcie wewnętrzne oraz uczucie lęku. Mogą mu towarzyszyć objawy somatyczne, takie jak nerwobóle, sztywność mięśni, problemy z zasypianiem. Zaburzenia lękowe objawiają się także na poziomie behawioralnym. Dotknięte nimi dzieci są wycofane, mają tendencję rezygnacji z udziału w życiu towarzyskim oraz mogą być bardzo nieśmiałe.

Zaburzenia depresyjne dotykają częściej dziewcząt niż chłopców, jednak mogą być uciążliwe dla obu płci. W ich trakcie dziecko doświadcza braku motywacji do życia, braku energii oraz niechęci wobec podejmowania jakichkolwiek aktywności. Często jest to związane z niemożnością odczuwania szczęścia. Depresja dziecięca jest poważnym problemem naszego społeczeństwa na przestrzeni ostatnich lat. Rodzice powinni być szczególnie wyczuleni na wszelkie symptomy świadczące o jej wystąpieniu.

ADHD, nazywane także zespołem nadpobudliwości psychoruchowej, jest zaburzeniem uwarunkowanym genetycznie. Jego typowymi objawami są nieuwaga, nadmierna pobudliwość, impulsywność. Dzieci takie mogą mieć problem ze skoncentrowaniem się na jednym zagadnieniu przez długi czas. Jednocześnie ich organizmy domagają się nadmiernej w porównaniu do dzieci zdrowych stymulacji ruchowej oraz sensorycznej.