Wielu rodziców chce być dla swoich dzieci najlepszymi przyjaciółmi. Chcą, by ich pociechy były szczęśliwe, spokojne, by się nie denerwowały. Dlatego bardzo często ustępują, gdy pojawiają się łzy, krzyk czy złość.
„Nie kupię ci tej zabawki” gwałtownie zamienia się w „no dobrze, ale to już ostatni raz”. „Nie możesz grać po godzinie 19” kończy się na „tylko jeszcze dziesięć minut, żebyś nie był zły”.
I właśnie wtedy, jak zauważają specjaliści, dzieci uczą się, iż granice nie są granicami – są negocjowalne. A to podcina im skrzydła w rozwoju emocjonalnym. Bo silne psychicznie dziecko to takie, które wie, iż świat ma zasady, których warto przestrzegać.
Konsekwencja to nie surowość
Konsekwencja nie ma nic wspólnego z byciem surowym czy chłodnym rodzicem. Wręcz przeciwnie – to przejaw troski i bezpieczeństwa. Dziecko, które wie, iż rodzic dotrzymuje słowa, czuje się pewnie. Zna ramy, w których może się poruszać.
„Najgorsze, co możemy zrobić, to zmieniać decyzje w zależności od nastroju” – podkreślają nauczyciele i psycholodzy.
„Wczoraj mama pozwoliła, dziś tata zabronił. Wczoraj nie można było jeść słodyczy, dziś już tak. Dla dziecka to chaos, który podkopuje zaufanie do dorosłych”.
Konsekwencja to także komunikat: możesz na mnie polegać, wiem, co robię. To daje dziecku poczucie stabilności – a ono jest fundamentem odporności psychicznej.
Dziecko uczy się siły, gdy widzi spokój rodzica
Rodzice często chcą chronić dzieci przed trudnymi emocjami. Tymczasem właśnie w takich chwilach uczymy ich najwięcej. Gdy dziecko płacze, bo czegoś nie dostało – to moment, by pokazać, iż smutek i złość są naturalne, iż można je przeżyć i poradzić sobie z nimi.
Nie chodzi o to, by udowadniać rację. Chodzi o to, by być obok i dawać przykład spokoju. Bo jeżeli rodzic w obliczu krzyku i łez zachowuje opanowanie, dziecko też uczy się, iż emocje nie są końcem świata.
Zbyt wielu dorosłych boi się być dorosłymi
Konsekwencja wymaga odwagi – trzeba znieść chwilowe niezadowolenie dziecka, czasem gniew, a choćby bunt. Ale to właśnie dzięki temu dzieci rosną w siłę. Silne psychicznie dziecko to nie takie, które nigdy się nie denerwuje. To takie, które potrafi złościć się bez poczucia, iż wszystko się rozpada. A tego nauczy tylko dorosły, który ma odwagę być dorosłym.
Nie potrzebujemy więc setek poradników i kursów wychowawczych. Wystarczy jeden nawyk – dotrzymywać słowa. choćby jeżeli to trudne. choćby jeżeli kosztuje to kilka łez. Bo właśnie tak buduje się prawdziwą odporność – w ciszy, spokoju i konsekwencji.
Zobacz także: Te słowa w ustach dziecka to czerwona flaga. Reaguj natychmiast
