Badanie nazywane jest również: CPITN (Community Periodontal Index of Treatment Needs), GRUPOWY WSKAŹNIK POTRZEB LECZNICZYCH PRZYZĘBIA
TEORETYCZNE I TECHNICZNE PODSTAWY BADANIA
Badanie polega na określeniu głębokości szczeliny między zębem i tkankami przyzębia przy pomocy specjalnego metalowego zgłębnika, na którym zaznaczona jest podziałka. Badanie wykonuje się wokół określonych zębów. Uzyskany w wyniku badania tzw. wskaźnik periodontologiczny potrzeb leczniczych pozwala ustalić jednolity kod objawów chorobowych u wszystkich ludzi w obrębie tych samych zębów, na podstawie którego ustala się sposób postępowania leczniczego i/lub profilaktycznego.
Badanie dotyczy wyłącznie zębów stałych.
CZEMU SŁUŻY BADANIE?
Badanie to ma na celu obiektywizację potrzeb leczniczych i tym samym porównywalność wyników. Określa się potrzeby w zakresie motywacji i instrukcji utrzymywania higieny jamy ustnej, usunięcia złogów nazębnych i nawisających wypełnień oraz leczenia chirurgicznego. Na podstawie wyników badań ustala się 3 kategorie potrzeb leczniczych i dostarcza się informacji na temat częstości i intensywności chorób przyzębia. Umożliwia to ustalenie postępowania profilaktycznego w zapobieganiu powstawania chorób przyzębia i umożliwia ustalenie postępowania profilaktyczno-leczniczego. W zależności od wyników pacjent jest instruowany o prawidłowej higienie jamy ustnej lub higienie i leczeniu kompleksowym.
WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA
- Badanie profilaktyczne.
- Zapalenie dziąseł.
- Zapalenie przyzębia.
BADANIA POPRZEDZAJĄCE
Badanie może być poprzedzone badaniem tzw. wskaźników periodontopatii (wskaźnik dziąsłowy,, wskaźnik Rusella, wskaźnik krwawienia z kieszonki dziąsłowej), na podstawie których oznacza się częstość i nasilenie chorób przyzębia.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA
Nie ma specjalnych zaleceń.
OPIS BADANIA
Pacjent siedzi na fotelu dentystycznym. Badanie wykonuje się specjalnym, kalibrowanym zgłębnikiem z czarnym polem wskazującym głębokość od 3,5 do 5,5 mm oraz kulistym zakończeniem o średnicy 0,5 mm (Ryc.12-3). Badanie to z reguły jest bezbolesne. W przypadku dużego zaawansowania choroby przyzębia, może powodować nieduże dolegliwości bólowe. Badając dzieci i młodzież do 19 roku życia bada się przyzębie wokół następujących zębów: pierwszych górnych i dolnych oraz szóstych (czyli pierwszych trzonowców) górnych i dolnych. W przypadku braku pierwszych zębów trzonowych bada się drugie zęby trzonowe. U osób dorosłych bada się wszystkie zęby.
Ryc.12-3 Stopnie zaawansowania parodontapii mierzone specjalnym zgłębnikiem kalibrowanym. Wskaźnik CPITN: 0/1-prawidłowa głębokość kieszonki dziąsłowej (około 3 mm), 2-patologiczna kieszonka dziąsłowa (poniżej 3 mm), 3-patologiczna kieszonka dziąsłowa i kostna (poniżej 5 mm; dochodzi do zanikania wyrostka zębodołowego), 4-głęboka patologiczna kieszonka dziąsłowa i kostna (zanik wyrostka zębodołowego), świadczy o znacznym zaawansowaniu parodontapii.Wynik badania przekazywany jest w formie opisu.
CZAS
Badanie trwa kilka minut
INFORMACJE, KTÓRE NALEŻY ZGŁOSIĆ WYKONUJĄCEMU BADANIE
Przed badaniem
- Choroby gardła i krtani.
- Aktualnie przyjmowane leki.
JAK NALEŻY ZACHOWYWAĆ SIĘ PO BADANIU?
Nie ma specjalnych zaleceń.
MOŻLIWE POWIKŁANIA PO BADANIU
Brak powikłań. Badanie może być powtarzane wielokrotnie. Wykonywane jest u pacjentów w każdym wieku, a także u kobiet ciężarnych.
Opracowano na podstawie:
lek. stom. Ewa Trybuszewska
Wskaźnik periodontologiczny potrzeb leczniczych
„Encyklopedia Badań Medycznych”
Wydawnictwo Medyczne MAKmed, Gdańsk 1996
