Zaburzone reagowanie komórek ośrodkowego układu nerwowego na insulinę powiązano z występowaniem zaburzeń poznawczych, a także z odkładaniem się struktur specyficznych dla choroby Alzheimera, jak złogi beta-amyloidu lub splątki neurofibrylarne zbudowane z białka tau.
Naukowcy oceniają, iż podawanie insuliny donosowo może być dobrym sposobem na to, by modulować działania tego hormonu w mózgu, przy jednoczesnym ograniczeniu działań niepożądanych.
Badacze z Uniwersytetu w Toronto w Kanadzie dokonali przeglądu i metaanalizy dotychczas przeprowadzonych badań na temat wpływu podawania donosowo insuliny na procesy poznawcze w różnych populacjach pacjentów oraz zdrowych osób.
W tym celu przejrzeli prace gromadzone od 2000 r. do lipca 2021 r. w różnych bazach, takich jak MEDLINE, EMBASE, PsycINFO oraz Cochrane CENTRAL. Wyselekcjonowano 29 badań, które objęły łącznie 1726 zdrowych osób, chorych na alzheimera lub z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi, uważanymi za częsty zwiastun choroby, jak również pacjentów z chorobami psychicznymi i metabolicznymi.
Okazało się, iż u pacjentów z chorobą Alzheimera czy z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi częściej stwierdzano poprawę ogólnych funkcji poznawczych po podawaniu insuliny donosowo. W innych populacjach badanych osób nie odnotowano istotnej poprawy zdolności poznawczych po podawaniu tego leku.
Zdaniem autorów pracy konieczne są dalsze badania, które pozwolą zrozumieć mechanizmy neurologiczne mogące leżeć u podłoża wpływu insuliny na poprawę funkcji poznawczych.
Tytuł pochodzi od redakcji