W 2022 r. ukazały się wytyczne badawcze grupy ekspertów przygotowane na podstawie przeglądu systematycznego opublikowanych prac na temat zespołu włóknienia płuc i rozedmy. Celami, które sobie postawili autorzy tej publikacji, było opisanie terminologii definicji, etiologii, charakterystycznych cech, patofizjologii, ocena współchorobowości i przebiegu włóknienia współistniejącego z rozedmą. Autorzy pracy zwracają też uwagę na konieczność zbadania, czy jest to zespół chorób, czy może dwie oddzielne niezależne od siebie choroby i określenie postępowania oraz priorytetów badawczych na przyszłe lata.
Dr n. med.Małgorzata Sobiecka, pulmonolog z I Kliniki Chorób Płuc IGiChP w Warszawie, zwraca uwagę, ze w badaniach czynnościowych stosunkowo dobrze zachowane są parametry wentylacyjne FVC, FEV1 przy nieproporcjonalnie do tego obniżonej zdolność dyfuzji dwutlenku węgla i współczynnika przenoszenia tlenku węgla. zwykle też występuję ciężka desaturacja.
Pulmonolog podejmowane w wykładzie zagadnienia przedstawiła, bazując na opisach przypadków.
Ekspertka omówiła także sposoby leczenia w świetle najnowszych badach, z uwzględniem przypadków nagłego zaostrzenia z rozedmą (typu POChP) oraz nagłego zaostrzenia związanego z włóknieniem (typu IPF), a także przyjrzała się nowej definicji włóknienie płuc z rozedmą.
Embed:
Wykład dr n. med.Małgorzaty Sobieckiej „Włóknienie płuc z rozedmą – stanowisko ekspertów międzynarodowych" został wygłoszony podczas IX Konferencji Gorące Tematy w Pneumonologii organizowanej przez wydawnictwo Termedia.