Widziałeś takie chmury? To niestabilność Kelvina-Helmholtza. Łowcy burz bardzo sobie ją cenią

Niestabilność Kelvina-Helmholtza jest niezwykle rzadkim zjawiskiem. Niekiedy odnosi się także do chmur widocznych na naszym niebie. Łowcy burz niezwykle cenią sobie możliwość zaobserwowania tego zaburzenia. Co ono znaczy i dlaczego warto wiedzieć o nim więcej? Oto kilka kwestii, które trzeba poznać.
Co to jest niestabilność Kelvina-Helmholtza? Chodzi o zjawisko fizyczne, które pojawia się wtedy, gdy w jednorodnym płynie lub na granicy dwóch płynów zachodzi ścinanie. Najprostszym przykładem może być powstawanie fal na wodzie, na którą wieje wiatr. To jednak tylko jedna z możliwości, dość oczywista i prosta w odbiorze. Dotychczas zjawisko niestabilności Kelvina-Helmholtza zostało zarejestrowane w chmurach, magnetosferze, głębi oceanu czy atmosferze Saturna.


REKLAMA


Zobacz wideo Wał fenowy, niezwykłe zjawisko nad Tatrami


Niestabilność Kelvina-Helmholtza - jak rozpoznać zjawisko?
Jak rozpoznać niestabilność Kelvina-Helmholtza w przypadku chmur? Widok wywołany tym rzadkim zjawiskiem bywa niezwykle interesujący i szkoda tylko, iż niezbyt często można się z nim spotkać.


Kelvin-Helmholtz. Zdjęcie ilustracyjneiStock / Amelia Coffen


Nietypowy układ chmur z charakterystycznymi zawirowaniami przypomina swego rodzaju zgarbienia.


Niestabilność Kelvina-Helmholtza. Kiedy zachodzi?
Kiedy zachodzi niestabilność Kelvina-Helmholtza? Pojawienie się zjawiska w chmurach wymaga dwóch warstw powietrza, cieplejszej i chłodniejszej, które dodatkowo muszą poruszać się w przeciwne strony. Powstanie ''pofalowanej chmury'' pod postacią specyficznego garbu uzależnione jest dodatkowo od obecności pary wodnej. Odległości między wirami bywają różne w zależności od tempa przemieszczania się mas powietrza.


Kelvin Helmholtz. Zdjęcie ilustracyjneiStock / Mantas Zilicius


Chmury Kelvina-Helmholtza. Kiedy możemy je zobaczyć?
Kiedy możemy zobaczyć chmury Kelvina-Helmholtza? Niestety, ale należą one do grona niezwykle rzadkich. Szkoda, bo fotografie dokumentujące to zjawisko bywają malownicze. Dodatkowo chmury tego typu są widoczne często przez kilkanaście minut, co sprawia, iż uwiecznienie ich na fotografii jest tym większym sukcesem.


Niestabilność Kelvina-Helmholtza. Co zwiastuje?
Co zwiastuje niestabilność Kelvina-Helmholtza? Taki układ chmur może być oznaką niestabilności w atmosferze. Dla pilotów bywa ostrzeżeniem przed turbulencjami. Dodatkowo obserwacje zjawiska są wykorzystywane przy badaniach prowadzonych w fizyce plazmy. Niestabilność Kelvina-Helmholtza nie powoduje burzy, ale często towarzyszy zjawiskom burzowym.
Co więcej, zjawisko to może być cenione za walory wizualne - bajkowy układ chmur bywa cenną zdobyczą dla osób, które pasjonują się fotografią.


Zobacz też: Urbex i magia zapomnianych miejsc w Polsce. Oto przewodnik po tajemniczych ruinach [ZDJĘCIA]