Trening mózgu – jak rozwijać inteligencję i kreatywność w wolnym czasie?

Zdjęcie: Trening mózgu – jak rozwijać inteligencję i kreatywność w wolnym czasie

Dzisiejszy wpis poświęcam tematowi, który łączy przyjemne z pożytecznym – ćwiczeniom mózgu. To świetny sposób na rozwój, utrzymanie umysłu w dobrej formie i jednocześnie kreatywne spędzenie wolnego czasu. Mnie zainspirowała książka „Wyzwanie dla umysłu. Łamigłówki i zagadki logiczne” autorstwa Johna Bremnera, Philipa Cartera i Kena Russella, którą gorąco polecam.

To pozycja, która doskonale łączy zabawę z treningiem umysłu – pełna zagadek, które rozwijają logiczne myślenie i kreatywność.

w skrócie:

Ćwiczenia mózgu – rozwój i zabawa w jednym
Trening umysłu poprzez zagadki logiczne, łamigłówki i kreatywne zadania to świetny sposób na rozwój intelektualny i relaks.

Inteligencja i jej różne rodzaje
Inteligencja obejmuje wiele aspektów – od logicznej i językowej po społeczną i kreatywną. Rozwijając różne jej typy, możemy zwiększyć swoje zdolności rozwiązywania problemów, poprawić pamięć i zdolności interpersonalne. najważniejsze znaczenie mają myślenie zbieżne (analiza) i rozbieżne (kreatywność).

Wpływ stylu życia na umysł
Aktywność fizyczna, muzyka i regularny trening mentalny pozytywnie wpływają na pracę mózgu. Muzyka wspomaga koncentrację, a aktywność fizyczna poprawia krążenie krwi, dostarczając mózgowi więcej tlenu i składników odżywczych. Motywacja odgrywa kluczową rolę w podnoszeniu IQ i efektywności umysłowej.

Zacznijmy od tego czym jest inteligencja i jakie są jej rodzaje?

Definicja inteligencji

Inteligencja to zdolność do rozumienia, uczenia się, rozwiązywania problemów i adaptacji do nowych warunków. Jest to fundament naszego funkcjonowania zarówno w codziennym życiu, jak i w pracy. Inteligencja pozwala analizować sytuacje, wyciągać wnioski i podejmować decyzje.

Rodzaje inteligencji

Amerykański psycholog Howard Gardner wyróżnił kilka rodzajów inteligencji:

1. Logiczno-matematyczna – Zdolność analizowania problemów, rozumienia wzorców i relacji. Osoby z rozwiniętą inteligencją matematyczną dobrze radzą sobie z liczbami i zadaniami logicznymi.
2. Językowa – Obejmuje umiejętność operowania słowami, łatwość w pisaniu lub mówieniu i rozumieniu tekstu.
3. Wzrokowo-przestrzenna – Dotyczy umiejętności wizualizowania obiektów, wyobrażania sobie przestrzeni i manipulowania kształtami w umyśle.
4. Muzyczna – Osoby z tym typem inteligencji mają doskonały słuch, rytm i łatwość w nauce gry na instrumentach.
5. Kinestetyczna – To zdolność do używania ciała i koordynacji ruchowej, często obecna u sportowców i tancerzy.
6. Interpersonalna (społeczna) – Umiejętność rozumienia emocji innych ludzi, współpracy i budowania relacji.
7. Intrapersonalna – Dotyczy umiejętności samopoznania, refleksji i rozumienia własnych emocji.
8. Naturalistyczna – To umiejętność rozpoznawania wzorców w przyrodzie, rozumienia roślin, zwierząt i ekosystemów.

Każdy człowiek ma unikalny zestaw tych inteligencji, które sprawiają, iż różnimy się talentami i predyspozycjami.

Myślenie zbieżne i rozbieżne – dwa sposoby rozwiązywania problemów

Myślenie zbieżne polega na poszukiwaniu jednego, najlepszego rozwiązania. Jest analityczne i logiczne. Sprawdza się w matematyce, naukach ścisłych i technicznych.

Myślenie rozbieżne to proces poszukiwania wielu możliwych rozwiązań. Opiera się na kreatywności i wychodzeniu poza utarte schematy. Ten sposób myślenia jest niezwykle przydatny w sztuce, marketingu czy projektowaniu.

Ćwiczenia na rozwój obu typów myślenia:

• Zbieżne – rozwiązywanie równań matematycznych, sudoku, łamigłówek logicznych.
• Rozbieżne – burze mózgów, pisanie opowiadań, rysowanie i wymyślanie nietypowych rozwiązań problemów.

Jak zmiany fizyczne wpływają na umysł?

Aktywność fizyczna ma ogromny wpływ na pracę mózgu. Ruch zwiększa przepływ krwi, dostarczając więcej tlenu i składników odżywczych do komórek nerwowych.

Korzyści aktywności fizycznej dla mózgu:

• Poprawa pamięci i koncentracji.
• Redukcja stresu i poprawa nastroju.
• Stymulacja neurogenezy – powstawania nowych komórek nerwowych.
• Zwiększenie plastyczności mózgu, co wspiera uczenie się nowych umiejętności.

Muzyka, a trening mózgu

Muzyka stymuluje wiele obszarów mózgu – od tych odpowiedzialnych za emocje po te odpowiadające za pamięć.

Wpływ muzyki:

• Poprawia nastrój dzięki wydzielaniu dopaminy.
• Zwiększa kreatywność i koncentrację.
• Może poprawić zdolności matematyczne (tzw. efekt Mozarta).
• Pomaga w terapii osób po urazach mózgu.

Indywidualne mocne i słabe strony

Każdy z nas ma inne predyspozycje:

• Wzrokowo-przestrzenne – osoby z tą zdolnością świetnie radzą sobie z mapami, grafiką i wizualizacjami.
• Liczbowe i logiczne – szybkie rozwiązywanie równań i łamigłówek.
• Językowe – łatwość w pisaniu, przemawianiu i nauce języków.

Rozwój tych umiejętności zależy od ćwiczeń i regularnej pracy nad sobą.

Motywacja, a IQ

Motywacja odgrywa kluczową rolę nie tylko w osiąganiu celów zawodowych czy osobistych, ale także w rozwijaniu inteligencji i zdolności poznawczych. Często uważa się, iż iloraz inteligencji (IQ) jest stały i zależny wyłącznie od genetyki. Jednak badania pokazują, iż motywacja może znacząco wpływać na wyniki testów inteligencji oraz na ogólną wydajność mózgu.

Motywacja a testy IQ – wyniki badań

Naukowcy odkryli, iż osoby bardziej zmotywowane do rozwiązywania testów IQ osiągają wyższe wyniki niż osoby podchodzące do nich bez entuzjazmu. Eksperymenty wykazały, iż ludzie, którzy byli odpowiednio nagradzani (np. pieniędzmi lub pochwałą) za swoje wyniki, uzyskiwali lepsze rezultaty. Nie oznacza to jednak, iż nagrody zwiększyły ich inteligencję – raczej zmotywowały ich do większego wysiłku intelektualnego.

To pokazuje, iż sama determinacja i chęć poprawy mogą zdziałać cuda, a inteligencja jest w pewnym stopniu „elastyczna” i może być rozwijana.

Jak motywacja wpływa na pracę mózgu?

Motywacja nie tylko mobilizuje nas do działania, ale także ma bezpośredni wpływ na procesy biologiczne w mózgu.

1. Neuroprzekaźniki, a motywacja
   Motywacja jest ściśle związana z wydzielaniem dopaminy – neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za uczucie satysfakcji i nagrody. Gdy jesteśmy zmotywowani nasz mózg działa efektywniej, a my lepiej się koncentrujemy i zapamiętujemy informacje.
2. Neuroplastyczność mózgu
   Motywacja sprzyja tzw. neuroplastyczności – zdolności mózgu do tworzenia nowych połączeń nerwowych. Osoby zmotywowane częściej podejmują się trudnych wyzwań, co prowadzi do rozwoju nowych umiejętności i poprawy zdolności poznawczych.
3. Zmniejszenie stresu
   Zadania wykonywane z entuzjazmem są postrzegane przez mózg jako mniej stresujące. Mniejsze napięcie oznacza lepsze funkcjonowanie pamięci i zdolności analitycznych.

Jak zwiększyć motywację do ćwiczenia mózgu?

1. Ustalaj cele
   Zamiast ogólnego założenia „chcę być mądrzejszy”, postaw na konkretne cele, np. „rozwiążę codziennie 3 zagadki logiczne z książki Wyzwanie dla umysłu”.
2. Nagrody i systemy motywacyjne
   Nagradzaj się za postępy – np. filiżanką dobrej kawy po rozwiązaniu trudnej łamigłówki lub relaksem przy ulubionej muzyce.
3. Rywalizacja i współzawodnictwo
   Dla wielu mężczyzn rywalizacja działa jak motor napędowy. Wspólne rozwiązywanie zagadek z partnerką, przyjaciółmi lub współpracownikami może być dodatkowym bodźcem do działania.
4. Połącz naukę z pasją
   Jeśli interesujesz się technologią, zacznij rozwiązywać łamigłówki związane z programowaniem. Lubisz historię? Szukaj quizów z tej dziedziny.
5. Monitoruj postępy
   Śledzenie wyników, np. czasów rozwiązania zagadek czy liczby ukończonych ćwiczeń, buduje poczucie sukcesu i wzmacnia motywację do dalszej pracy.

Motywacjam a długoterminowy rozwój inteligencji

Regularne ćwiczenia mózgu wspierają jego rozwój, ale to właśnie motywacja sprawia, iż te ćwiczenia stają się nawykiem. choćby najbardziej utalentowani ludzie bez zaangażowania nie osiągają pełni swojego potencjału. Motywacja napędza do działania, pomagając odkrywać nowe talenty, poszerzać horyzonty i kształtować elastyczne myślenie – najważniejsze zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym.

Inteligencja kreatywna i zaburzenia czynnościowe

Inteligencja kreatywna to zdolność do generowania nowych pomysłów, znajdowania nietypowych rozwiązań problemów oraz łączenia ze sobą pozornie niezwiązanych faktów. Jest to jeden z najcenniejszych rodzajów inteligencji, który odgrywa kluczową rolę w innowacjach, sztuce, nauce, a także w codziennym życiu. Kreatywność to fundament postępu – to dzięki niej powstają wynalazki, rozwiązania technologiczne czy innowacyjne modele biznesowe.

Czym jest inteligencja kreatywna?

To rodzaj inteligencji, który łączy:

• Myślenie rozbieżne – zdolność do tworzenia wielu różnych pomysłów na rozwiązanie jednego problemu.
• Myślenie lateralne – umiejętność patrzenia na sytuację z innej perspektywy.
• Eksperymentowanie – gotowość do testowania nowych rozwiązań, choćby jeżeli początkowo wydają się one ryzykowne lub nietypowe.

Osoby z rozwiniętą inteligencją kreatywną często wyróżniają się:

• Wyobraźnią – potrafią tworzyć wizje, które inni uważają za nierealne.
• Odwagą do ryzyka – nie boją się porażek, traktując je jako lekcje.
• Elastycznością myślenia – łatwo dostosowują się do nowych sytuacji i gwałtownie znajdują alternatywne rozwiązania.

Zaburzenia czynnościowe a kreatywność

Ciekawym zjawiskiem jest związek między kreatywnością a pewnymi zaburzeniami czynnościowymi, takimi jak ADHD, dysleksja czy zaburzenia nastroju (np. depresja dwubiegunowa). Choć mogą one utrudniać codzienne funkcjonowanie, w wielu przypadkach są źródłem unikalnych zdolności twórczych.

1. ADHD a kreatywność
   Osoby z ADHD często charakteryzują się:

• Szybkim przepływem myśli, co sprzyja generowaniu licznych pomysłów.
• Umiejętnością dostrzegania związków między pozornie niepowiązanymi tematami.
• Spontanicznością i impulsywnością, które mogą prowadzić do odkrywania innowacyjnych rozwiązań.

Wady: Mogą mieć trudności z organizacją pracy i koncentracją, co czasami ogranicza efektywność.

2. Dysleksja jako zaleta kreatywna
   Choć dysleksja bywa kojarzona z trudnościami w nauce, badania pokazują, iż osoby z tym zaburzeniem często mają świetnie rozwinięte umiejętności wizualno-przestrzenne. To cecha, która sprawdza się w projektowaniu, inżynierii czy sztuce.

Wady: Problemy z przetwarzaniem informacji tekstowych mogą utrudniać naukę tradycyjnymi metodami.

3. Zaburzenia nastroju, a twórczość
   Osoby cierpiące na zaburzenia dwubiegunowe często przeżywają okresy wzmożonej energii i aktywności intelektualnej, co może prowadzić do intensywnych eksplozji kreatywności.

Wady: Ryzyko wypalenia lub trudności w utrzymaniu równowagi emocjonalnej.

Jak rozwijać inteligencję kreatywną?

1. Ćwiczenia rozwijające kreatywność:

• Burze mózgów – swobodne generowanie pomysłów bez oceniania ich na początkowym etapie.
• Łamigłówki logiczne i zagadki – jak te z książki „Wyzwanie dla umysłu”, które stymulują myślenie rozbieżne.
• Tworzenie skojarzeń – szukanie nietypowych powiązań między pojęciami.
• Pisanie kreatywne – opowiadania, wiersze lub scenariusze filmowe pomagają rozwijać wyobraźnię.

2. Nawyki wspierające kreatywność:

• Otwartość na nowe doświadczenia – podróże, poznawanie nowych kultur czy nauka nowych umiejętności.
• Eksperymentowanie – próbowanie różnych technik rozwiązywania problemów lub realizacji zadań.
• Przerwy na regenerację – odpoczynek pozwala mózgowi przetworzyć informacje i znaleźć nowe inspiracje.

Kreatywność a problemy społeczne

Zbyt kreatywne osoby mogą mieć trudności z dostosowaniem się do schematów społecznych. Z jednej strony bywają postrzegane jako wizjonerzy, z drugiej – mogą być niezrozumiane przez otoczenie. Dlatego rozwój inteligencji społecznej jest kluczowy, by kreatywność szła w parze z umiejętnością współpracy i budowania relacji.

Kreatywność w praktyce – dlaczego warto ją rozwijać?

Przykłady zastosowań inteligencji kreatywnej:

• W biznesie – tworzenie innowacyjnych produktów lub usług.
• W nauce – rozwiązywanie skomplikowanych problemów badawczych.
• W życiu codziennym – radzenie sobie w sytuacjach kryzysowych i szukanie nietypowych rozwiązań.

Rozwijanie kreatywności nie tylko poprawia nasze zdolności intelektualne, ale także zwiększa pewność siebie i odporność psychiczną.

Asertywność – sztuka mówienia „nie”

Asertywność – sztuka mówienia „nie” i obrona własnych granic

Asertywność to jedna z kluczowych umiejętności społecznych, która pozwala na wyrażanie własnych myśli, uczuć i potrzeb w sposób pewny, ale jednocześnie szanujący prawa i uczucia innych. To sztuka mówienia „nie” bez poczucia winy, a także umiejętność wyrażania siebie w sposób bezpośredni, spokojny i konstruktywny.

Współczesny świat, w którym jesteśmy zasypywani oczekiwaniami i presją społeczną, wymaga od nas umiejętności stawiania granic. Bez niej łatwo popaść w rolę osoby, która zawsze zgadza się na wszystko, choćby kosztem własnych potrzeb i zdrowia psychicznego.

Czym jest asertywność?

Asertywność to:

• Umiejętność mówienia „tak” lub „nie” zgodnie z własnymi przekonaniami.
• Wyrażanie opinii bez lęku przed odrzuceniem.
• Ochrona swoich granic emocjonalnych i fizycznych.
• Zdolność do przyjmowania krytyki i udzielania jej w konstruktywny sposób.
• Pewność siebie połączona z szacunkiem dla innych.

W praktyce oznacza to, iż osoba asertywna potrafi odrzucić prośbę, która jest dla niej niewygodna, nie tracąc przy tym szacunku ani sympatii innych ludzi. Nie działa agresywnie ani ulegle, ale stanowczo i uprzejmie.

Dlaczego asertywność jest ważna?

1. Zdrowie psychiczne i fizyczne

Brak asertywności prowadzi do tłumienia emocji, frustracji i stresu, co może skutkować wypaleniem zawodowym, depresją, a choćby problemami zdrowotnymi, takimi jak nadciśnienie czy bóle głowy.

2. Lepsze relacje interpersonalne

Asertywność pozwala budować zdrowe relacje oparte na wzajemnym szacunku. Osoby, które potrafią jasno wyrażać swoje potrzeby, są bardziej autentyczne i godne zaufania.

3. Skuteczność zawodowa

W pracy asertywność jest szczególnie istotna – pomaga negocjować, bronić swoich pomysłów oraz efektywnie zarządzać zespołem.

Asertywność a uległość i agresja

Brak asertywności może prowadzić do dwóch skrajnych postaw:

1. Uległość – zgadzanie się na wszystko, aby uniknąć konfliktów. Osoby uległe często czują się wykorzystywane i niedoceniane.
2. Agresja – narzucanie swojego zdania innym bez uwzględniania ich potrzeb. Takie zachowanie prowadzi do konfliktów i osłabia relacje.

Asertywność jest złotym środkiem między tymi dwoma skrajnościami. Umożliwia otwartą komunikację, która sprzyja wzajemnemu zrozumieniu.

Jak rozwijać asertywność?

1. Ustalaj granice
   Zastanów się, co jest dla ciebie ważne, i jasno to komunikuj. Przykład: „Doceniam twoją prośbę, ale dzisiaj nie mogę ci pomóc, ponieważ mam inne zobowiązania”.
2. Trenuj komunikację „ja”
   Zamiast obwiniać innych, mów o swoich uczuciach i potrzebach. Przykład: „Czuję się niedoceniony, gdy moje pomysły są ignorowane podczas spotkań”.
3. Ćwicz mówienie „nie”
   Nie musisz usprawiedliwiać każdej odmowy. Krótka, spokojna odpowiedź wystarczy: „Dziękuję za propozycję, ale muszę odmówić”.
4. Stosuj technikę zdartej płyty
   Powtarzaj swoje stanowisko, jeżeli ktoś próbuje zmusić cię do zmiany decyzji. Przykład: „Rozumiem twoją sytuację, ale niestety nie mogę się na to zgodzić”.
5. Buduj pewność siebie
   Asertywność jest ściśle związana z poczuciem własnej wartości. Pracuj nad swoją samooceną, aby czuć się komfortowo, wyrażając swoje opinie.

Asertywność, a różnice płciowe

Badania pokazują, iż mężczyźni częściej są postrzegani jako bardziej asertywni niż kobiety, choć nie zawsze idzie to w parze z rzeczywistością.

• Mężczyźni częściej używają języka bezpośredniego i stanowczego, co może być interpretowane jako pewność siebie.
• Kobiety z kolei częściej starają się unikać konfliktów, co czasami prowadzi do uległości.

Różnice te wynikają zarówno z uwarunkowań kulturowych, jak i biologicznych, jednak w praktyce asertywność jest umiejętnością, której każdy może się nauczyć – niezależnie od płci.

Asertywność, a inteligencja emocjonalna

Asertywność jest ściśle związana z inteligencją emocjonalną – zdolnością do rozumienia własnych emocji oraz emocji innych ludzi. Osoby asertywne potrafią empatyzować, ale jednocześnie bronią swoich praw bez obawy o reakcje otoczenia.

Przykład z życia codziennego

Wyobraź sobie sytuację, w której znajomy prosi cię o pomoc przy przeprowadzce, ale ty masz już zaplanowany wieczór z rodziną.

Asertywność: „Chciałbym ci pomóc, ale dziś mam już inne plany. Może uda mi się pomóc ci w inny dzień?”

Uległość: „Dobrze, pomogę ci” – mimo iż wcale tego nie chcesz.

Agresja: „Nie mam czasu w twoje problemy!” – narzucasz swoje zdanie w niegrzeczny sposób.

Mózg kobiety a mózg mężczyzny – biologiczne podstawy

Budowa mózgu:

• Mózg mężczyzn jest średnio o 10% większy od mózgu kobiet. Nie oznacza to jednak większej inteligencji, ponieważ rozmiar mózgu nie przekłada się bezpośrednio na zdolności poznawcze.
• Kobiety mają bardziej rozwinięte połączenia między półkulami mózgu, co sprzyja integracji informacji z różnych źródeł. Mężczyźni z kolei wykazują silniejsze połączenia w obrębie jednej półkuli, co sprzyja koncentracji na konkretnych zadaniach.

Funkcjonowanie półkul:

• Mężczyźni częściej wykorzystują lewą półkulę mózgu, odpowiedzialną za logiczne myślenie, analizę danych i rozwiązywanie problemów matematycznych.
• Kobiety częściej angażują obie półkule jednocześnie, co sprzyja myśleniu intuicyjnemu, empatii i zdolnościom komunikacyjnym.

Emocjonalność – różnice w przetwarzaniu uczuć

Mężczyźni:

• Mają tendencję do tłumienia emocji i rozwiązywania problemów poprzez działanie.
• Częściej koncentrują się na faktach niż na odczuciach.
• Przetwarzają emocje w bardziej zlokalizowany sposób, co sprawia, iż potrzebują więcej czasu, aby je nazwać lub zrozumieć.

Kobiety:

• Są bardziej skłonne do dzielenia się emocjami i budowania głębokich relacji interpersonalnych.
• Potrafią szybciej identyfikować i wyrażać swoje uczucia dzięki bardziej aktywnemu układowi limbicznemu (emocjonalnemu).
• Lepiej radzą sobie z odczytywaniem mowy ciała i sygnałów niewerbalnych, co wspiera inteligencję społeczną.

Zdolności poznawcze i talenty intelektualne

Mężczyźni:

• Lepiej radzą sobie z zadaniami wymagającymi orientacji przestrzennej, co sprawdza się w takich dziedzinach jak inżynieria, architektura czy mechanika.
• Wykazują większe predyspozycje do myślenia analitycznego i rozwiązywania problemów logicznych oraz matematycznych.
• Mają tendencję do rywalizacji i skupienia na osiąganiu celów, co może sprzyjać sukcesom zawodowym.

Kobiety:

• Charakteryzują się lepszymi umiejętnościami językowymi, dzięki czemu świetnie radzą sobie w komunikacji, negocjacjach i rozwiązywaniu konfliktów.
• Mają bardziej rozwiniętą pamięć werbalną i emocjonalną, co pozwala im łatwiej zapamiętywać szczegóły.
• Częściej wykazują się wielozadaniowością, co pozwala na równoczesne zarządzanie kilkoma sprawami naraz.

Podejście do rozwiązywania problemów

• Mężczyźni preferują myślenie zbieżne – skupiają się na jednym rozwiązaniu, analizując logiczne zależności i szukając efektywnego wyjścia z sytuacji.
• Kobiety częściej stosują myślenie rozbieżne – generują wiele pomysłów jednocześnie, starając się znaleźć najbardziej optymalną opcję.

Przykład:
Gdy pojawia się konflikt, mężczyzna może dążyć do jego szybkiego rozwiązania poprzez konkretną decyzję, podczas gdy kobieta może skupić się na analizie emocji i budowaniu porozumienia.

Motywacja i podejście do wyzwań

• Mężczyźni są bardziej nastawieni na osiągnięcia i rywalizację. Motywuje ich wygrana, status społeczny lub pokonanie przeszkody.
• Kobiety są bardziej zorientowane na współpracę i dążenie do harmonii w relacjach, co może sprzyjać pracy zespołowej.

Asertywność i pewność siebie

• Mężczyźni częściej wykazują postawy asertywne i są bardziej skłonni do bronienia swoich poglądów.
• Kobiety mogą być bardziej skłonne do kompromisów, choć coraz częściej rozwijają umiejętności asertywne na równi z mężczyznami.

Inteligencja emocjonalna i społeczna

Kobiety:

• Wykazują większą empatię i łatwość w budowaniu relacji interpersonalnych.
• Lepiej odczytują emocje innych ludzi, co wspiera ich zdolność do rozwiązywania konfliktów.

Mężczyźni:

• Koncentrują się na faktach i działaniach, często podchodząc do problemów w sposób bardziej zadaniowy niż emocjonalny.
• Potrafią lepiej oddzielić emocje od logiki w trudnych sytuacjach.

Kreatywność i podejście do ryzyka

Mężczyźni są bardziej skłonni do podejmowania ryzyka, co może sprzyjać innowacyjnym pomysłom w dziedzinach technologicznych lub finansowych.

Kobiety często wykazują się większą kreatywnością w podejściu do problemów społecznych i interpersonalnych.

Podsumowanie

Ćwiczenia mózgu to nie tylko łamigłówki czy gry logiczne, ale także muzyka, ruch i rozwijanie różnych rodzajów inteligencji. Książka „Wyzwanie dla umysłu” to świetny punkt wyjścia – pełna inspirujących zadań, które rozwijają umysł i dostarczają mnóstwa frajdy. Odkrywaj swoje talenty, rozwijaj pasje i pamiętaj, iż najważniejsza jest ciągła praca nad sobą. Pozdro.