Tak rozpoznasz, czy ktoś ma klasę. Te zasady pamiętają nasi dziadkowie. SMS nie wystarczy

Jakie są zasady kindersztuby? Warto je odkurzyć, bo wpływają na nasz wizerunek i relacje. Oto kilka zapomnianych zasad, które w mgnieniu oka pozwalają rozpoznać człowieka z klasą.
Kindersztuba stanowi połączenie dwóch niemieckich wyrazów: kinder, oznaczającego "dzieci" oraz stube, czuli "pokój". Jak podaje Narodowe Centrum Kultury, mylnie może kojarzyć się z surowym wychowaniem.


REKLAMA


Kindersztuba to umiejętność zachowania się, ogłada towarzyska wyniesiona z domu; staranne wychowanie domowe.


Zobacz wideo Katarzyna Bonda przyznaje, iż jest obsesyjno-kompulsywną mamą. "Mówili, iż to już perwersja"


Co znaczy słowo kindersztuba? Dobre maniery wyniesione z domu rodzinnego
Choć nazwa kindersztuba niemal wyszła z użycia, to kryje w sobie ponadczasowe wartości. Jej istota tkwi w rodzinnych zasadach, manierach, które dzieci powinny przyswoić już w dzieciństwie. Tak, aby w dorosłym życiu okazywać szacunek, kulturę i troskę wobec drugiej osoby. Odpowiedzialni za ich przekazanie są nasi rodzice oraz dziadkowie. Choć słowo dziś brzmi dość archaicznie, jego znaczenie przez cały czas wpływa na sposób, w jaki kształtujemy swoje relacje i wizerunek. W odróżnieniu od savoir-vivre'u nie można się ich nauczyć i opanować.


Jakie są zasady kindersztuby? Tak objawiają się w dzisiejszym świecie
Zasady kindersztuby obejmują codzienne gesty i postawy. To nie tylko używanie zwrotów grzecznościowych: "proszę", "dziękuję" i "dzień dobry", ale także drobne uczynki. Po nich rozpoznasz człowieka dystyngowanego.


Okazywanie szacunku i życzliwości. Dawniej uczono, by traktować wszystkich z równym szacunkiem, niezależnie od statusu. Dziś nierzadko zdarza się protekcjonalne traktowanie kelnerów czy kurierów, co świadczy o braku manier.
Powstrzymywanie się od przekleństw. Język odzwierciedla kulturę osobistą. Wulgaryzmy świadczą o braku samokontroli i szacunku dla innych, szczególnie w obecności dzieci.
Ustępowanie miejsca. W komunikacji miejskiej i poczekalniach warto pamiętać o starszych, niepełnosprawnych i kobietach w ciąży. Takie gesty pokazują empatię.


zachowanieKinoMasterskaya / Getty Images/istock.com


Zachowywanie hierarchii pokoleniowej. Okazywanie szacunku starszym uczy pokory, empatii i społecznego porządku językowego. Przykładowo poprzez stosowanie form "pan lub pani".
Dbanie o schludny wygląd. Ubiór jest sygnałem szacunku wobec innych. Czysty, estetyczny strój pokazuje, iż zależy nam na spotkaniu i osobie, z którą się widzimy.
Pracowitość i chęć pomocy. Osoby dobrze wychowane same inicjują pomoc, np. przy sprzątaniu po posiłku czy noszeniu ciężkich zakupów. To dowód kultury osobistej i szacunku dla pracy innych.
Wkładanie wysiłku w relacje. Prawdziwe więzi wymagają czasu i zaangażowania. Odpisywanie na SMS-y czy gotowe życzenia nie zastąpią osobistego kontaktu, odręcznej kartki czy przemyślanego prezentu.