Dzienne zapotrzebowanie na witaminę D
Dawkowanie witaminy D powinno być dopasowane do: wieku, wagi, trybu życia, nawyków zdrowotnych, specyfiki schorzeń, na które cierpimy, stosowanego leczenia, a także pory roku czy stopnia ekspozycji na słońce. Zanim zaczniemy stosować suplementację zaleca się wykonanie badań poziomu jej matabolitu wątrobowego 25-(OH)D w surowicy krwi. Dopiero z wynikami należy udać się do lekarza, który uwzględni wszystkie czynniki i zaleci adekwatne dawkowanie.
Poniżej przedstawiamy oficjalne zalecenia dotyczące dawkowania witaminy D. Pamiętaj jednak, iż każdy przypadek jest inny. Zwróć też uwagę na oznaczenia. Zawartość witaminy D3 w preparatach podawana jest w jednostkach międzynarodowych (j.m., j. oraz I.U.) lub w mikrogramach (mcg, µg). Reklama
1 µg, czyli 1 mikrogram, czyli 1 mcg, to 40 j.m. (lub j.), które równają się 40 I.U.
Zalecenia dotyczące dawkowania witaminy D3 wyglądają następująco:
Dzieci:
- od pierwszych dni życia do szóstego miesiąca życia - 400 j.m./dobę;
- od szóstego do 12. miesiąca życia - od 400 do 600 j.m./dobę;
- od roku do 10 lat - od 600 do 1000 j.m./dobę (przy czym u tych dzieci, które są zdrowe, które opalają się z odsłoniętymi przedramionami i nogami co najmniej 15 minut w ciągu dnia, w godz. od 10 do 15, i nie używają w tym czasie kremu ochronnego w miesiącach, w których słońce daje o sobie najbardziej znać, suplementacja nie jest konieczna, ale wciąż jest zalecana i bezpieczna);
- od 11. do 18. roku życia - od 800 do 2000 j.m./dobę, przez cały rok (przy czym zasada jest taka sama, jak w przedziale wiekowym do 10 lat);
Dorośli (od 19 do 65 lat):
- od 800 do 2000 j.m./dobę, przez cały rok (to dawka dla osób, które nie spełniają wytycznych jak w podpunkcie dotyczącym dzieci do 10. roku życia);
Seniorzy (osoby powyżej 65. roku życia, do 75 lat):
- od 800 do 2000 j.m./dobę, przez cały rok;
Seniorzy powyżej 75. roku życia:
- od 2000 do 4000 j.m./dobę przez cały rok (obecnie jednak zalecana maksymalna dawka suplementów diety wynosi 2000 j.m.).
Inaczej suplementacja witaminy D będzie wyglądać u wcześniaków, kobiet w ciąży i karmiących piersią, osób otyłych czy szerzej - w grupach zagrożonych niedoborem witaminy D. Dlatego, nim sięgniesz po dodatkowe wsparcie w postaci suplementów, zrób badania, a następnie skontaktuj się z lekarzem.
Gdy mowa o dawkowaniu witaminy D, musimy jeszcze wspomnieć o tym, kiedy mówimy o ciężkim niedoborze, a kiedy o toksycznym stężeniu. I tak:
- ciężki niedobór to 0-10 ng/ml,
- niedobór > 10-20 ng / ml,
- suboptymalne stężenie > 20-30 ng/ml,
- optymalne stężenie > 30-50 ng/ml,
- wysokie stężenie > 50-100 ng/ml,
- toksyczne stężenie > 100 ng/ml.
Objawy nadmiaru witaminy D
Jak już wspomnieliśmy, nadmiar witaminy D występuje rzadziej niż niedobór, ale jest możliwy, kiedy przez dłuższy czas przyjmowaliśmy zbyt duże dawki doustnych preparatów. To sytuacja niebezpieczna - przedawkowanie witaminy prowadzi do zatrucia organizmu. Zaznaczmy, iż witaminy D w nadmiarze nie dostarczymy organizmowi poprzez dużą ekspozycję na promieniowanie UV czy spożywanie produktów, w których naturalnie ona występuje.
Nadmiar witaminy D w organizmie będzie objawiał się:
osłabieniem, otępieniem, bólami głowy i oczu, nudnościami i wymiotami,zwiększonym uczuciem pragnienia, wzmożonym oddawaniem moczu, biegunką lub zaparciami,poceniem się, brakiem apetytu, świądem skóry, nadpobudliwością, rozdrażnieniem.
Z kolei o objawach niedoboru witaminy D przeczytasz TUTAJ.
Nadmiar witaminy D. Skutki
Przedawkowanie witaminy D niesie ze sobą poważne konsekwencje. Nadmiar "witaminy słońca" sprzyja odkładaniu się wapnia m.in. w tętnicach, nerkach oraz sercu. Zwiększa się ryzyko kamicy pęcherzyka żółciowego oraz kamicy nerek.
Więcej witaminy D w organizmie to również większe ryzyko zaburzeń pracy serca i ośrodkowego układu nerwowego.
U kobiet w ciąży z powodu suplementowania witaminy D w zbyt dużych dawkach może dojść do deformacji płodu. U noworodka z kolei mogą wystąpić choroby układu kostnego.
CZYTAJ TAKŻE:
