Świat pełen wdzięczności – lekcja o znaczeniu małych gestów

Jak drobne gesty i dostrzeganie dobra mogą zmienić nasze życie?

Scenariusz inspirujących zajęć dla klas V-VIII, który zachęci uczniów do refleksji nad wdzięcznością. 📖 Przeczytaj inspirującą opowieść o dwóch braciach i odkryj, jak małe rzeczy mogą mieć wielkie znaczenie! 💛

Scenariusz zajęć dla klas V-VIII

Dlaczego wdzięczność jest ważna?

Wdzięczność to potężna siła, która może zmieniać nasze życie i świat wokół nas. Badania psychologiczne potwierdzają, iż praktykowanie wdzięczności wpływa pozytywnie na zdrowie psychiczne, wzmacnia relacje i pomaga dostrzegać piękno w codzienności. Ale czym tak naprawdę jest wdzięczność? Czy ogranicza się do mówienia „dziękuję”? A może to coś więcej?

Dzisiejsza lekcja pokaże uczniom, jak drobne gesty mogą mieć ogromne znaczenie i jak wdzięczność może stać się częścią ich codziennego życia.

Cele zajęć

• Uczniowie zrozumieją, czym jest wdzięczność i jakie ma znaczenie.
• Nauczą się dostrzegać pozytywne aspekty codzienności.
• Przećwiczą wyrażanie wdzięczności w różnych sytuacjach.
• Doświadczą siły małych gestów poprzez aktywne uczestnictwo w ćwiczeniach.

Przebieg lekcji

1. Wprowadzenie: Czym jest wdzięczność? (15 minut)

1. Rozpoczęcie lekcji od pytania:
   • „Za co dzisiaj jesteście wdzięczni?”
   • „Czy zdarzyło się Wam ostatnio doświadczyć czyjejś życzliwości?”
2. Burza mózgów:
   • Nauczyciel zapisuje odpowiedzi uczniów na tablicy.
   • Podział wdzięczności na kategorie:
     • Wdzięczność za rzeczy (np. zdrowie, jedzenie, dom).
     • Wdzięczność za ludzi (rodzina, przyjaciele, nauczyciele).
     • Wdzięczność za doświadczenia (miłe chwile, nauka, podróże).
3. Krótka refleksja:
   • „Czy zawsze pamiętamy, by wyrażać wdzięczność?”
   • „Jakie mamy sposoby na okazywanie wdzięczności?”

2. Historia, która inspiruje (15 minut)

📖 Opowieść o dwóch braciach
Nauczyciel czyta krótką historię o dwóch braciach. Jeden z nich codziennie zapisywał w zeszycie rzeczy, za które był wdzięczny. Drugi często narzekał na trudności i nigdy nie dostrzegał dobrych momentów. Po roku porównali swoje doświadczenia – pierwszy brat miał więcej euforii i łatwiej radził sobie z problemami. Historia o braciach znajduje się w dalszej części scenariusza zajęć.

👉 Pytania do refleksji:

• Dlaczego pierwszemu bratu było łatwiej?
• Jak zmienia się nasze nastawienie, gdy skupiamy się na wdzięczności?
• Jak można ćwiczyć dostrzeganie dobra wokół nas?

3. Siła małych gestów – ćwiczenie praktyczne (20 minut)

Uczniowie pracują w parach lub małych grupach. Każdy otrzymuje karteczkę z losowym wyzwaniem, np.:

• „Napisz wiadomość z podziękowaniem dla nauczyciela, który Cię inspiruje.”
• „Znajdź osobę, której nigdy nie podziękowałeś/aś, i powiedz jej coś miłego.”
• „Zastanów się, za co jesteś wdzięczny/a swojej rodzinie i napisz to na kartce.”

Po wykonaniu zadania uczniowie dzielą się swoimi doświadczeniami.

4. „Słoik wdzięczności” – zadanie domowe

Każdy uczeń przygotowuje w domu „słoik wdzięczności”. Codziennie przez tydzień zapisuje na małych kartkach rzeczy, za które jest wdzięczny. Po tygodniu uczniowie przynoszą swoje notatki na zajęcia i omawiają wrażenia.

Podsumowanie lekcji (10 minut)

🗣 Dyskusja:

• Jak się czuliście, okazując wdzięczność?
• Czy dostrzeganie dobra zmienia sposób myślenia?
• Jak możemy sprawić, by wdzięczność stała się naszą codzienną praktyką?

Nauczyciel podkreśla, iż wdzięczność nie wymaga wielkich gestów – czasem wystarczy uśmiech, dobre słowo czy proste „dziękuję”, by odmienić czyjś dzień.

📖 Opowieść o dwóch braciach – Historia o wdzięczności

W pewnym małym miasteczku, pośród zielonych wzgórz i pachnących sadów, mieszkało dwóch braci – Aleks i Kuba. Choć dorastali w tej samej rodzinie, mieli zupełnie odmienne podejście do życia.

Aleks był osobą, która zawsze dostrzegała dobro w codzienności. Każdego dnia wieczorem siadał przy swoim biurku i zapisywał trzy rzeczy, za które był wdzięczny. Czasem były to wielkie wydarzenia – dobre oceny w szkole, miły gest przyjaciela, innym razem drobnostki – zapach świeżego chleba, ciepło promieni słońca na twarzy czy śmiech młodszej siostry.

Kuba natomiast widział głównie to, co nie szło po jego myśli. Narzekał na pogodę, na to, iż jego koledzy dostali lepsze oceny, na brak nowych gier komputerowych. Kiedy coś mu się nie udawało, wpadał w złość i przekonywał się, iż „nic dobrego nigdy go nie spotyka”.

Rodzice i dziadkowie często mówili Kubie, iż warto dostrzegać pozytywne strony życia, ale on tylko wzruszał ramionami. – „Po co się cieszyć, skoro zawsze znajdzie się coś, co nie jest idealne?” – pytał.

Pewnego dnia ich dziadek, mądry i doświadczony człowiek, zaproponował braciom mały eksperyment.

– „Załóżmy się. Każdy z was przez miesiąc będzie prowadził inny dziennik. Aleks będzie kontynuował swój zeszyt wdzięczności, a Kuba zapisze w swoim zeszycie wszystkie złe rzeczy, które mu się przydarzyły. Zobaczymy, co się stanie.”

Bracia zgodzili się na wyzwanie. Przez kolejne tygodnie Aleks przez cały czas zapisywał swoje „dziękuję” za każdą dobrą chwilę, a Kuba skrupulatnie notował, co mu się nie podobało.

Pod koniec miesiąca dziadek zaprosił ich do stołu i poprosił, by przeczytali kilka swoich zapisów.

Aleks uśmiechnął się, otworzył swój zeszyt i zaczął czytać:

• „Dziś mama zrobiła moje ulubione naleśniki.”
• „Nauczyciel pochwalił mnie za pracę domową.”
• „Przyjaciel podzielił się ze mną drugim śniadaniem, gdy zapomniałem swojego.”
• „Dostałem list od babci i było w nim mnóstwo ciepłych słów.”

Potem przyszła kolej Kuby. Otworzył swój zeszyt, spojrzał na niego i zmarszczył brwi. Przeczytał:

• „Padał deszcz i moje buty przemokły.”
• „Dostałem gorszą ocenę niż się spodziewałem.”
• „Musiałem sprzątać swój pokój.”
• „Nie dostałem zaproszenia na urodziny kolegi.”

Dziadek uśmiechnął się i zapytał:

– „Jak się czujesz, czytając swoje zapiski?”

Aleks odpowiedział bez wahania:
– „Jestem szczęśliwy. Kiedy przeglądam te wpisy, przypominam sobie, ile dobrych rzeczy mnie spotyka.”

Kuba spuścił wzrok.
– „Szczerze? Czuję się gorzej niż na początku. Skupiłem się tylko na tym, co mnie irytuje, i teraz wydaje mi się, iż moje życie jest pełne problemów.”

Dziadek pokiwał głową i powiedział:
– „Chłopcy, życie każdego człowieka składa się z dobrych i złych chwil. Ale to od nas zależy, na czym się skupimy. jeżeli nauczymy się dostrzegać to, co piękne, doceniać najmniejsze gesty – nasz świat stanie się lepszy. jeżeli natomiast będziemy patrzeć tylko na trudności, życie wyda się nam szare i pełne przeszkód.”

Kuba spojrzał na zeszyt brata i przez chwilę się zastanawiał. Potem zamknął swój dziennik i uśmiechnął się lekko.

– „Dziadku, myślę, iż chcę zacząć pisać inny zeszyt. Ten, który prowadził Aleks.”

Od tego dnia obaj bracia, choć wciąż różnili się pod wieloma względami, każdego wieczoru zapisywali w swoich dziennikach coś, za co byli wdzięczni. I choć życie nie było idealne, to stawało się łatwiejsze, jaśniejsze i bardziej radosne.

💡 Refleksja po historii:

• Jak ta opowieść może odnosić się do naszego życia?
• Czy my też skupiamy się czasem na tym, co negatywne, zapominając o dobrych chwilach?
• Jak możemy wprowadzić więcej wdzięczności do naszej codzienności?

🌿 Ćwiczenie: Niech każdy uczeń spróbuje przez tydzień prowadzić własny „zeszyt wdzięczności”. W kolejnym tygodniu podzielcie się swoimi wrażeniami!

Najczęściej zadawane pytania

🔹 Czy wdzięczność naprawdę zmienia życie?
Tak! Badania pokazują, iż osoby praktykujące wdzięczność są szczęśliwsze, bardziej odporne na stres i lepiej radzą sobie w relacjach międzyludzkich.

🔹 Jakie są proste sposoby na ćwiczenie wdzięczności?
Można prowadzić dziennik wdzięczności, mówić „dziękuję”, celebrować małe sukcesy, pisać listy z podziękowaniami lub zwracać większą uwagę na drobne życzliwe gesty wokół nas.

🔹 Czy wdzięczność oznacza, iż muszę ignorować trudności?
Nie, wdzięczność nie oznacza ignorowania problemów. To sposób patrzenia na życie w sposób bardziej świadomy i pełen doceniania choćby małych rzeczy.

💡 Podsumowanie dla nauczycieli:
Lekcja o wdzięczności to doskonała okazja do rozmowy o empatii, relacjach i pozytywnym myśleniu. Uczniowie zyskają nie tylko większą świadomość tego, jak ich małe gesty wpływają na innych, ale też dowiedzą się, jak pielęgnować postawę wdzięczności na co dzień.

🌿 Zaproś uczniów do zmiany – bo świat pełen wdzięczności to świat pełen życzliwości!