– Na podstawie badania można stwierdzić, iż częstość występowania przewlekłego kaszlu i świszczącego oddechu w ciągu ostatnich 12 miesięcy jest wyższa u dzieci pochodzących z rodzin o niższym statusie społeczno-ekonomicznym – wyjaśnia rzeczniczka katowickiej uczelni Agata Pustułka.
Problem znaczenia czynników społecznych i środowiskowych w częstości występowania objawów ze strony układu oddechowego, astmy i zapalenia oskrzeli podjęli naukowcy z Katedry Epidemiologii i Biostatystyki Wydziału Nauk o Zdrowiu SUM w Bytomiu. Badania potwierdziły, iż status społeczno-ekonomiczny wpływa na zdrowie, przy czym skala tego wpływu wymagałaby pogłębionych badań.
– Zaobserwowany związek czynników środowiskowych, w tym obecności pleśni w domach, środowiskowego narażenia na dym tytoniowy i ogrzewania węglem, z występowaniem objawów oddechowych i astmy może wynikać z sytuacji społecznej badanych, ale potrzebne są dalsze dogłębne badania, aby potwierdzić lub wykluczyć ten związek – zauważają naukowcy ze śląskiej uczelni.
Szacuje się, iż astma może dotyczyć około 10 proc. dzieci w Polsce, jednak częstość jej występowania różni się w zależności od czynników środowiskowych lub społecznych. Według przedstawicieli SUM dotąd w Polsce nie przeprowadzono kompleksowych badań znaczenia nierówności społecznych w częstości występowania astmy oskrzelowej wieku dziecięcego, większość projektów badawczych koncentrowała się na społeczno-ekonomicznych i środowiskowych uwarunkowaniach tej choroby.
– Jednak proste analizy społeczno-ekonomicznych i środowiskowych uwarunkowań astmy oskrzelowej nie wyjaśniają w pełni znaczenia nierówności społecznych w tej chorobie, a jedynie wskazują na jej zróżnicowanie społeczne – oceniają badacze.
Naukowcy od dawna wiedzą, iż astma jest chorobą, której etiologia, oprócz czynników genetycznych i środowiskowych, obejmuje także uwarunkowania społeczne. Wiążą się one z czynnikami środowiskowymi i najczęściej są analizowane razem z nimi. Wśród dobrze zbadanych czynników ryzyka astmy oskrzelowej są alergeny wewnętrzne i zewnętrzne, w tym środowiskowy dym tytoniowy, roztocza kurzu domowego, pleśnie, alergeny zwierzęce lub zanieczyszczenia powietrza. Mogą one wiązać się z sytuacją ekonomiczną konkretnych grup, a także z wykształceniem.
– Bez dostępu do wysokiej jakości edukacji istnieje większe ryzyko bezrobocia lub niskopłatnych miejsc pracy, co będzie w równym stopniu związane ze zdolnością do życia w środowisku bezpiecznym fizycznie i psychicznie. Jednocześnie deprywacja ekonomiczna ograniczy również dostęp do dobrej jakości żywności oraz adekwatnie zbilansowanej pod względem jakościowym i ilościowym diecie – tłumaczy dr Karolina Krupa-Kotara z Zakładu Epidemiologii Wydziału Nauk o Zdrowiu SUM w Bytomiu, cytowana w informacji uczelni.
Ponadto obserwacje wskazują na związek między zmniejszonym spożyciem witaminy D przez matkę w czasie ciąży a wyższym ryzykiem astmy lub świszczącego oddechu u dzieci. Jak oceniają naukowcy, ubóstwo ogranicza również dostęp do specjalistycznej opieki zdrowotnej, a tym samym może wpływać na bardziej zaawansowane formy choroby.
Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia nierówności w zdrowiu to systematyczne różnice w stanie zdrowia różnych grup ludności. Nierówności te pociągają za sobą znaczne koszty społeczne i ekonomiczne zarówno dla jednostek, jak i społeczeństw. Przeciwdziałanie społecznym nierównościom w zdrowiu to jeden ze strategicznych celów Narodowego Programu Zdrowia na lata 2021–2025.
Ważnym czynnikiem wpływającym na nierówności zdrowotne są tzw. społeczne determinanty zdrowia, które zgodnie z definicją WHO oznaczają czynniki niemedyczne, które wpływają na wyniki zdrowotne.
– To warunki, w których ludzie rodzą się, dorastają, pracują, żyją i starzeją się, a także kombinacja różnych uwarunkowań środowiskowych i systemowych kształtujących warunki życia codziennego – wyjaśnia dr Agata Wypych-Ślusarska z Zakładu Epidemiologii Wydziału Nauk o Zdrowiu SUM w Bytomiu.
Jak wskazują naukowcy, determinanty stanu zdrowia różnych populacji są coraz częściej analizowane w odniesieniu do społecznych oraz środowiskowych czynników ryzyka. Są one wzajemnie powiązane i uwzględniają m.in. status społeczno-ekonomiczny oraz środowisko życia, w tym warunki mieszkaniowe, narażenie na zanieczyszczenie powietrza, bezpieczeństwo, dostęp do opieki zdrowotnej czy możliwości kształcenia i zatrudnienia.
