Semaglutyd powiązany z przyczyną utraty wzroku

termedia.pl 2 miesięcy temu

Zdjęcie: 123RF

Pacjenci z cukrzycą typu 2, nadwagą lub otyłością przyjmujący semaglutyd, agonistę receptora peptydowego glukagonopodobnego (GLP-1 RA), wydają się mieć zwiększone ryzyko wystąpienia rzadkiego schorzenia – nietętniczej przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego, która może powodować utratę wzroku.

Naukowcy przeprowadzili retrospektywne badanie 16 827 pacjentów w Massachusetts Eye and Ear w Bostonie. Ich analiza skupiła się na 710 pacjentach z cukrzycą typu 2 (z których 194 przepisano semaglutyd) i 979 pacjentach z nadwagą lub otyłością (361 przepisano semaglutyd). Wyniki opublikowano 3 lipca w „JAMA Ophthalmology”.

Naukowcy porównali pacjentów, którym przepisano semaglutyd, z tymi, którym przepisano lek inny niż analog GLP-1. Dopasowywali pacjentów według takich czynników, jak wiek i płeć oraz to, czy mieli nadciśnienie, obturacyjny bezdech senny lub chorobę wieńcową.

Ocenili skumulowaną częstość występowania nietętniczej przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (NAION) w ciągu 36 miesięcy obserwacji.

Stosowanie semaglutydu wiązało się z większym ryzykiem NAION u pacjentów z cukrzycą typu 2 (współczynnik ryzyka [HR], 4,28; 95% CI, 1,62-11,29).
U pacjentów z nadwagą lub otyłością semaglutyd ponownie wiązał się z większym ryzykiem NAION (HR, 7,64; 95% CI, 2,21-26,36).
Wśród pacjentów z cukrzycą typu 2 skumulowana częstość występowania NAION w ciągu 36 miesięcy wynosiła 8,9% w przypadku osób, którym przepisano semaglutyd, w porównaniu z 1,8% wśród osób przyjmujących leki inne niż GLP-1.
U pacjentów z nadwagą lub otyłością skumulowana częstość występowania NAION w ciągu 36 miesięcy wynosiła 6,7% w kohorcie semaglutydu w porównaniu z 0,8% w grupie przeciwnej.