"Osoby, które nie odczuwają silnej potrzeby kontaktów społecznych, mogą być bardziej samodzielne i niezależne, co miało swoje zalety również w kontekście przetrwania" — przekonuje Mirosław Brejwo, autor książki "Oswoić samotność. Od poczucia pustki do akceptacji i bliskości". Okazuje się, iż poszczególne osoby samotność odczuwają zupełnie inaczej, a zależy to od szeregu czynników, w tym od określonych wariantów genów. "Oznacza to, iż skłonność do odczuwania samotności jest częściowo zapisana w DNA" — czytamy.
