Ryzyko zgonu w zapalnych chorobach stawów

Zdjęcie: 123RF


Wśród czynników związanych z długością życia w populacji chorych na przewlekłe zapalne choroby stawów wymieniane są: wysoka aktywność choroby podstawowej, choroby sercowo-naczyniowe, infekcje, choroby nerek, przewodu pokarmowego i układu oddechowego.

Jak wskazują wyniki badań, choćby w dobie ogromnego postępu w diagnostyce i leczeniu zapalnych chorób stawów czas przeżycia w tej populacji pacjentów jest krótszy w porównaniu z populacją ogólną.

Aktualne dane dotyczące populacji norweskiej wskazują na krótszy czas przeżycia w grupie chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (rheumatoid arthritis – RA) i osiową spondyloartropatię (axial spondyloarthritis – axSpA), w porównaniu z populacją ogólną (ryzyko zgonu niezależnie od przyczyny – dla RA HR/hazard względny 1,45, dla axSpA HR 1,38).

Wśród chorych na RA seropozytywne ryzyko zgonu było większe niż wśród chorych seronegatywnych (odpowiednio HR 1,52 vs HR 1,30). Nie odnotowano zwiększonej śmiertelności wśród chorujących na łuszczycowe zapalenie stawów (psoriatic arthritis – PsA), obserwowano jednak nieznacznie większą śmiertelność w populacji kobiet (HR 1,10) oraz osób powyżej 75. roku życia.

Głównymi przyczynami zgonów były choroby sercowo-naczyniowe, nowotwory i choroby układu oddechowego (trend wspólny również dla populacji ogólnej). Wśród chorych na RA wykazano większą śmiertelność w zakresie trzech wiodących przyczyn zgonów, u chorujących na axSpA z powodu chorób sercowo-naczyniowych i schorzeń układu oddechowego. Największy HR dla zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych w grupie chorych na RA dotyczył badanych poniżej 55. roku życia, podobnie w przypadku PsA. RA i axSpA związane było 1,4-krotnie większym ryzykiem zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz dwukrotnie większym ryzykiem zgonu z powodu chorób układu oddechowego, w porównaniu z populacją ogólną. Stosowanie glikokortykosteroidów (GKS) związane było z krótszym czasem przeżycia.

We wszystkich analizowanych grupach chorych łącznie badani, którzy stosowali leki biologiczne i nie otrzymywali GKS, mieli najmniejsze ryzyko zgonu (uwzględniając śmiertelność ze wszystkich przyczyn), a chorzy, którzy otrzymywali GKS i nie stosowali leków biologicznych, mieli największe ryzyko zgonu. Badaniem objęto populację ponad 36 tys. chorych na RA, 18,7 tys. chorych na PsA oraz 16,5 tys. z axSpA.

Opracowanie: dr n. med. Marta Madej