Rodzinne domy seniora

Rodzinne domy seniora to potoczna nazwa rodzinnych domów pomocy, świadczących pomoc osobom starszym. Stanowią one formę całodobowych usług opiekuńczych i bytowych. Placówkę tego może założyć osoba fizyczna lub organizacja pożytku publicznego. Jest to dość kameralna instytucja, mieszcząca od trzech do ośmiu podopiecznych umieszczonych w niej na pobyt stały lub okresowy. Podopieczni to osoby potrzebujące pomocy z racji wieku lub niepełnosprawności i nie mogące uzyskać tej pomocy w miejscu swojego zamieszkania.

Osobą kierującą przyszłego podopiecznego do domu rodzinnego jest kierownik ośrodka pomocy społecznej. Nim wyda on decyzję w tej kwestii, pracownik socjalny zobowiązany jest do skompletowania dokumentacji, w której skład wchodzą: wywiad środowiskowy, zaświadczenie lekarskie wraz z określeniem zakresu usług opiekuńczych oraz adnotacją o braku przeciwskazań do umieszczenia w rodzinnym domu pomocy oraz dokument stwierdzający posiadanie przez przyszłego potencjalnego podopiecznego stałych źródeł dochodu pochodzących np. z emerytury, renty czy zasiłku stałego.

Całkowity koszt utrzymania placówki w przeliczeniu na jednego mieszkańca ustalany jest przez podmiot prowadzący i wynika z sumy miesięcznych wydatków poniesionych w porozumieniu z kierownikiem ośrodka pomocy społecznej. Za pobyt w rodzinnym domu pomocy płaci sam podopieczny lub jego rodzina w kwocie wynoszącej maksymalnie 70% jego stałego źródła dochodu. Gdy kwota ta jest niższa od całkowitego kosztu utrzymania, to pozostałą należność reguluje gmina.

Wszystkie szczegółowe wymagania bytowe i opiekuńcze zapewniane przez rodzinny dom pomocy opisane są w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 maja 2012 r. w sprawie rodzinnych domów pomocy. Rozporządzenie wymienia następujące wymagania w odniesieniu do usług bytowych: miejsce pobytu, wyżywienie oraz utrzymanie czynności. Budynek, w którym mieści się opisywana placówka, musi być pozbawiony barier architektonicznych, a pokoje powinny być przystosowane do osób niepełnosprawnych. Szczegółowo określona została wielkość i wyposażenie pokoi (pokój jednoosobowy – min. 8m², dwuosobowy – min 12 m²). W budynku muszą się również znaleźć pomieszczenia wspólnego użytkowania takie jak jadalnia, kuchnia, pomieszczenie przeznaczone do prania i suszenia, łazienka (jedna na max 5 osób), toaleta (jedna na max 4 osób).

Mieszkańcom przysługują co najmniej trzy posiłki dziennie, mają oni również możliwość samodzielnego korzystania z kuchni. Rezydenci mogą spożywać posiłki w swoich pokojach, a w razie potrzeby mogą zostać nakarmieni. Mają również zapewnione sprzątanie swoich pokoi przynajmniej raz dziennie oraz dostęp do środków czystości, higieny osobistej oraz przyborów toaletowych.

Mieszkańcy rodzinnych domów seniora otrzymują także wszelką pomoc opiekuńczą niezbędną do wykonywania codziennych czynności takich jak przyjmowanie leków czy higiena osobista. Rodzinne domy seniora zapewniają również pomoc w korzystaniu ze świadczeń zdrowotnych, zakupie leków, organizacji czasu wolnego, odbywaniu praktyk religijnych, załatwianiu spraw osobistych, zakupie niezbędnych artykułów codziennego użytku.