Dysgrafia to zaburzenie neurologiczne, które utrudnia pisanie. Obejmuje to ogólnie mechanikę transkrypcji pisemnej, tj. pismo odręczne, pisanie na maszynie i pisownię.
Według szacunków 5-20% młodych uczniów ma jakiś rodzaj deficytu w pisaniu, ale dokładna częstość występowania dysgrafii jest tajemnicą. Większość dzieci ma trudności z pisaniem, ponieważ jest to umiejętność, która wymaga nauki i praktyki.
Jeśli jednak pismo odręczne dziecka jest bardzo niechlujne lub jego idee wydają się zdezorganizowane pomimo wysiłków, może to oznaczać zaburzenie.
Dzisiaj opowiemy Ci o rodzajach dysgrafii, a także o jej przyczynach i sposobach leczenia.
Jakie są objawy?
Dysgrafia utrudnia pisanie, ale też zakłóca spójność pisanej treści. Dzieje się tak dlatego, iż kiedy dziecko musi skupić całą swoją uwagę na transkrypcji, umiejętność wyrażania pojęć i idei staje się bardziej pracochłonna. Dlatego jest to zaburzenie, które ogólnie utrudnia opanowanie pisania.
Understood.org pokazuje nam niektóre z najczęstszych objawów dysgrafii. Obejmują one następujące trudności:
- Prawidłowe tworzenie liter.
- Konsekwentne umieszczanie odstępów między literami na stronie.
- Pisanie w linii prostej.
- Zachowanie jednakowej wielkości liter w całym tekście.
- Ciągłe wymazywanie zapisanych rzeczy.
- Komplikacje w utrzymaniu wzorców pisowni: obejmuje to niepełne słowa, błędy ortograficzne oraz rozmieszczenie lub brak liter.
Oprócz problemów, które możemy zaobserwować na papierze, postawa dziecka mówi wiele o jego umiejętności pisania. Dziecko dysgrafią będzie trzymać ołówek w inny sposób, przyjmować dziwne postawy podczas pisania lub źle układać papier.
Niepowodzenia szkolne mogą być związane z dysgrafią, dlatego ważne jest, aby rozważyć odpowiednie wsparcie dla tych dzieci.
Być może zainteresuje Cię również ten artykuł: Jak zmniejszyć niepokój u dzieci
Rodzaje dysgrafii
Jak wskazano na stronie internetowej Special Needs, istnieje kilka rodzajów dysgrafii. Przedstawia je poniższa lista:
- Dysgrafia dyslektyczna: tworzenie spontanicznych słów jest nieczytelne, ale skopiowane zdania są zwykle zrozumiałe.
- Motoryczna: spowodowana brakiem zdolności motorycznych i napięcia mięśniowego. Zarówno skopiowane, jak i oryginalne zdania są zwykle nieczytelne. Pacjenci potrafią układać zdania, ale wymaga to dużego wysiłku i poświęcenia.
- Dysgrafia dotycząca odstępów: Jak sama nazwa wskazuje, dziecko nie jest w stanie zrozumieć pojęcia odstępów, więc składa zdania i ma problemy z zachowaniem odstępów między wierszami i marginesów. Zdania są jednak zrozumiałe, a litery układają się w spójną kolejność.
- Fonologiczna: polega na trudności w pisaniu i prawidłowej pisowni złożonych nowych słów. Te dzieci nie są w stanie zapamiętać fonemów.
- Leksykalna: bardzo rzadka postać dysgrafii, w której osoba rozumie słowa pisane tak, jak brzmią, ale ma problemy ze słowami nieregularnymi. Częściej występuje w języku angielskim i francuskim.
Jaka jest przyczyna dysgrafii?
Znalezienie przyczyny dysgrafii u dzieci może być wyzwaniem. jeżeli jednak został nabyta w wieku dorosłym, może wynikać z uszkodzenia mózgu, guzów, udaru i innych zdarzeń dotyczących mózgu.
Istnieją dwie główne przyczyny dysgrafii u dzieci: neurologiczna i motoryczna. Pierwszy przypadek niekoniecznie musi być poważny, ponieważ czasami pewne drobne zaburzenia uniemożliwiają prawidłowe uporządkowanie, utrudniając dziecku komunikację pisemną. Eksperci powiązali kilka stanów z dysgrafią, jak na przykład zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).
Przyczyny psychomotoryczne lub motoryczne mogą być nieco bardziej skomplikowane. Na przykład kilka chorób wrodzonych powoduje postępującą dystrofię mięśniową.
Diagnozowanie typów dysgrafii
Witryna ADDitude, która specjalizuje się w ADHD, ujawnia, iż diagnoza dysgrafii jest dokonywana w znormalizowany sposób poprzez ocenę specyficznych zaburzeń uczenia się (SLD). Aby dziecko spełniało kryteria, bierze się pod uwagę 4 filary:
- Wykazuje co najmniej 6 standaryzowanych objawów, które utrudniają naukę przez co najmniej 6 miesięcy.
- Wykazuje znacznie obniżone zdolności akademickie w porównaniu z rówieśnikami. To musi utrudniać dziecku występy w szkole.
- Trudności musiały mieć swój początek w środowisku szkolnym, choćby jeżeli stają się bardziej widoczne w środowisku pracy.
- Należy wykluczyć inne możliwe choroby, takie jak ślepota.
Leczenie różnych typów dysgrafii
Dysgrafia jest zaburzeniem, które będzie towarzyszyć dziecku przez całe życie i nie ma na nią lekarstwa. Podejście, zarówno w szkole, jak i w domu, polega na zachęcaniu do ćwiczenia i rozwijania umiejętności. Jednak tego stanu nie można rozwiązać dzięki leków ani operacji.
Niemniej fakt, iż jest trwały, nie oznacza, iż nie może się poprawić. W takich przypadkach często zalecana jest terapia zajęciowa, podczas której terapeuci pomogą dziecku lepiej pisać i przyjmować bardziej efektywne postawy. Ponadto szkoła powinna zapewnić specjalne cykle edukacyjne dostosowane do potrzeb dziecka.
Niektóre zaburzenia uwagi zostały powiązane z dysgrafią, ponieważ mogą wpływać na proces pisania i zdolność rozumienia błędów w pisaniu.
Wskazówki, jak poprawić manualne pisanie
Podsumowując, podajemy kilka wskazówek, które można zastosować u dziecka z dysgrafią, aby ułatwić mu życie. Witryna LDonline.org oferuje wiele opcji:
- Daj dziecku kartkę z ustalonymi liniami, aby łatwiej było mu zachować spójną strukturę podczas pisania.
- Pozwól mu wypróbować różne rodzaje długopisów i ołówków, dopóki nie znajdzie takiego, z którym będzie mu wygodnie.
- Rozpocznij proces pisania z dzieckiem od uchwycenia idei w formie rysunków i nagrań.
- Naucz dziecko różnych technik pisania i form. Dziecko będzie mogło dostosować się do tego, co jest dla niego najłatwiejsze.
- Redukuj zadania kopiowania zdań, natomiast staraj się zachęcać do autonomii i praktyki.
Sądzimy, iż może Ci się spodobać również ten artykuł: 6 rodzajów niepełnosprawności i ich charakterystyka
Dysgrafia to zaburzenie przewlekłe, ale można ją leczyć
Podsumowanie specyfiki dysgrafii w kilku wierszach jest wyzwaniem, ponieważ jest to bardzo złożona i zróżnicowana jednostka kliniczna. jeżeli masz dysgrafię lub Twoje dziecko wykazuje jej oznaki, radzimy przejrzeć strony, które cytowaliśmy w tym artykule, zwłaszcza jeżeli chodzi o podejście w domu.
Fakt, iż dysgrafia trwa przez całe życie, nie oznacza, iż nie można jej leczyć. Dlatego terapia i praktyka będą najlepszymi sprzymierzeńcami dziecka z dysgrafią. Dzięki cierpliwości i poświęceniu osoba z tym schorzeniem może osiągnąć pewien stopień autonomii w pisaniu.
