Na stronie internetowej Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej został opublikowany kalendarz szczepień dorosłych. Towarzystwo stworzyło go we współpracy z Fundacją My Pacjenci.
„Projekt ten w przystępnej formie prezentuje szczepienia osób dorosłych, będąc użytecznym narzędziem dla lekarzy, pielęgniarek, edukatorów i samych pacjentów. Kalendarz ma na celu promowanie świadomości szczepień jako ważnej części profilaktyki zdrowotnej” – czytamy na stronie Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej.
Jak pokazują wstępne wyniki badania dotyczącego szczepień osób dorosłych, prowadzonego w okresie listopad-grudzień 2023 r. przez Fundację My Pacjenci we współpracy z innymi organizacjami pacjenckimi, niespełna 30 proc. respondentów wskazuje na konieczność szczepień w wieku dorosłym. „Trzeba przypominać społeczeństwu, iż szczepienia są bezpieczne, dokładnie przebadane, monitorowane jeszcze dokładniej niż leki. Celem wspólnego projektu PTMR i Fundacji My Pacjenci jest wspieranie idei szczepień przez całe życie, jako najskuteczniejszej formy profilaktyki” – mówi Magdalena Kołodziej, prezes Fundacji My Pacjenci.
„Nasza wiedza o szczepieniach i chęć wykonywania ich zbyt często kończy się, gdy młody człowiek osiąga wiek 19 lat (wtedy wykonywane jest ostatnie obowiązkowe szczepienie z kalendarza szczepień dzieci i młodzieży – przyp. red.). A przecież – co zawsze powtarzam swoim pacjentom – bakterie i wirusy nie znają się na kalendarzu, numeru PESEL nie rozpoznają. Oczywiście są pewne choroby, które częściej dotyczą dzieci i młodzieży, ale ryzyko zachorowania występuje przez całe życie. Dorośli nierzadko uważają, iż nie potrzebują szczepień, bo przechorowali choroby zakaźne w wieku dziecięcym albo byli szczepieni w tym czasie i są przekonani, iż ochrona trwa całe życie. Nie zawsze tak jest. Do tego pojawiają się coraz to nowe szczepionki, których nie było, kiedy w tej chwili dorosły był dzieckiem. Słyszę w gabinecie pytania pacjentów: czy to nie za dużo, czy kolejna i kolejna szczepionka nie będą obciążeniem dla układu odpornościowego. Powinniśmy się cieszyć, iż portfolio szczepień adresowanych dla osób dorosłych staje się coraz bogatsze, bo dzięki temu nasze życie będzie zdrowsze i dłuższe” – dodaje prof. Anita Nitsch-Osuch, kierownik Zakładu Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
„Częsty jest taki przekaz ze strony pacjenta lub jego bliskich, iż nie podam mężowi/żonie szczepionki, bo jest zbyt chory/chora na szczepienie. Tymczasem im ktoś bardziej schorowany, tym większej ochrony wymaga. Im ma więcej chorób współistniejących, tym bardziej warto go zaszczepić, bo tym większe ryzyko, iż zakażenie dla tej osoby może mieć bardzo poważne skutki” – zauważa dr Aleksander Kania z Oddziału Klinicznego Kliniki Pulmonologii, Alergologii i Chorób Wewnętrznych w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie.
Lista szczepionek zalecanych dorosłym wydłuża się, jednak z powodu braku refundacji względy ekonomiczne powodują, iż wielu pacjentów z nich nie korzysta. Warto przypomnieć, iż od 1 października, zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia, bezpłatnymi szczepieniami ochronnymi została objęta nowa grupa osób. To chorzy, którzy są przed lub po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych, narządów wewnętrznych, a także pozbawieni śledziony. Przysługują im bezpłatne szczepienia przeciw błonicy, inwazyjnym zakażeniom Haemophilus influenzae typu b (Hib), pneumokokom, krztuścowi, śwince, odrze i różyczce, poliomyelitis, tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B).
Rozporządzenie wprowadziło także rekomendację szczepienia osób od 60. roku życia przeciw chorobie dolnych dróg oddechowych wywołanej przez syncytialny wirus oddechowy (RSV). Szczepieniem zalecanym jest również szczepienie przeciw półpaścowi i bolesnej neuralgii półpaścowej u osób od 50 lat, a także osób od 18 lat, które mają zwiększone ryzyko zachorowania na półpasiec.
