Profesor Szamatowicz wyróżniony

Zdjęcie: Marcin Onufryjuk/Agencja Wyborcza.pl


Znany w kraju i za granicą ginekolog prof. Marian Szamatowicz będzie honorowym obywatelem Białegostoku – tak zdecydowali miejscy radni. Zespół lekarzy pod jego kierownictwem doprowadził w listopadzie 1987 r. do pierwszych w Polsce narodzin dziecka poczętego metodą in vitro.

Białostoccy radni nadali tytuł Honorowego Obywatela Miasta pionierowi leczenia niepłodności metodą in vitro w naszym kraju, profesorowi Marianowi Szamatowiczowi – decyzję podjęli 15 stycznia.

– Wniosek o nadanie tego tytułu profesorowi Szamatowiczowi złożyła grupa radnych klubu Koalicji Obywatelskiej. Z pomysłem takim wystąpił poseł KO, przewodniczący podlaskiej PO Krzysztof Truskolaski. Po złożeniu wniosku przez radnych zaznaczał, iż pokrywa się on z decyzjami nowego parlamentu, który zdecydował, iż od 1 czerwca in vitro będzie finansowane z budżetu państwa – poinformowała „Gazeta Wyborcza”.

Wnioskodawcy w projekcie stosownej uchwały zwracali uwagę, iż „profesor Szamatowicz i jego zespół odegrali kluczową rolę nie tylko w rewolucji medycznej, ale także w transformacji społecznej, wpływając na sposób, w jaki społeczeństwo rozmawia o in vitro i problemach związanych z niepłodnością”.

O wybitnym specjaliście
Prawie 89-letni prof. Marian Szamatowicz urodził się w Sztabinie, a swoje życie zawodowe związał ze stolicą Podlasia. To były kierownik Kliniki Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. W 1987 r. dokonał pierwszego w Polsce udanego zabiegu zapłodnienia człowieka metodą in vitro. W zespole prof. Szamatowicza znaleźli się wtedy prof. Sławomir Wołczyński, prof. Waldemar Kuczyński, prof. Jerzy Radwan, dr hab. Euzebiusz Sola oraz prof. Marek Kulikowski.

W latach 2012–2014 prof. Szamatowicz był członkiem Komitetu Bioetyki Polskiej Akademii Nauk. W roku 2012 otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za opracowanie skutecznej procedury zapłodnienia pozaustrojowego, a w czerwcu 2023 roku – Honorowe Wyróżnienie Prezydenta Miasta Białegostoku „Urbi Meritus – Zasłużony Miastu”.

Jego dorobek obejmuje ponad 200 publikacji naukowych w polskich i zagranicznych czasopismach, gdzie skupiał się głównie na endokrynologii ginekologicznej i medycynie rozrodu.

.