Pozostawieni...

termedia.pl 1 miesiąc temu

Zdjęcie: 123RF

Problemy z dostępem do domowej opieki hospicyjnej z roku na rok są coraz większe. Przykład – nie wszyscy pacjenci z województwa świętokrzyskiego, którzy potrzebowali takiej pomocy, mogli z niej skorzystać. Dostęp do opieki nad terminalnie chorymi dorosłymi i dziećmi ograniczały braki kadrowe, nierzetelne listy oczekujących i niska wycena świadczeń.

Powyższe to najważniejsze wnioski z opublikowanego 18 marca raportu Najwyższej Izby Kontroli o funkcjonowaniu w latach 2020–2024 domowej opieki hospicyjnej w województwie świętokrzyskim.

Streszczenie

Opieka paliatywna i hospicyjna realizowana jest w warunkach:

stacjonarnych – w hospicjach stacjonarnych lub na oddziałach medycyny paliatywnej,
ambulatoryjnych – w poradniach medycyny paliatywnej,
perinatalnej opieki paliatywnej – w ośrodkach diagnostyki prenatalnej, kardiologii prenatalnej, w zakładach genetyki, w poradniach medycyny paliatywnej, w hospicjach domowych dla dzieci lub w hospicjach stacjonarnych,
domowych – w hospicjach domowych dla dorosłych lub dzieci do 18. roku życia.

Szczególną formą pomocy odchodzącemu człowiekowi jest hospicjum domowe.

Opieka sprawowana w tej formie jest korzystna dla pacjenta, gdyż umożliwia przebywanie w domu wśród najbliższych i zwiększa poczucie bezpieczeństwa. Takie rozwiązane jest też opłacalne dla płatnika, gdyż nie trzeba uwzględniać kosztów socjalno-bytowych, a środki przeznaczane są głównie na procedury medyczne i wspomagające. Znaczny ciężar organizacji tej opieki spoczywa na rodzinie, a zadaniem pracowników i wolontariuszy hospicjów jest wspieranie bliskich pacjenta w świadczeniach wymagających profesjonalnego przygotowania (koordynacja, wykonywanie procedur medycznych).

W hospicjach domowych dla dorosłych zapewnia się między innymi całodobowy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej, udzielanych przez lekarza i pielęgniarkę, a także zgodną z potrzebami możliwość skorzystania z porad fizjoterapeuty i psychologa.

Opieka nad terminalnie chorymi dziećmi znacząco różni się od tej sprawowanej nad dorosłymi. Różnice te wynikają między innymi z dłuższego okresu jej trwania, który może trwać wiele lat, a także z mniejszej liczby umierających pacjentów w porównaniu z dorosłymi objętymi taką opieką. Istotne jest również uwzględnienie obowiązku edukacji dzieci, szerszego spektrum chorób kwalifikujących je do opieki paliatywnej oraz większego odsetka schorzeń innych niż nowotworowe.

Kolejną formą opieki hospicyjnej, która może się odbywać w warunkach domowych, jest perinatalna opieka paliatywna. Polega na zapewnieniu wszechstronnego wsparcia rodzicom dzieci w okresie płodowym i noworodków z wadami letalnymi oraz opieki nad noworodkami z genetycznymi nieprawidłowościami rozwojowymi.

Według danych Ministerstwa Zdrowia w lutym 2020 r. na świadczenia z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej oczekiwało w Polsce 2500 osób, w tym 1600 osób na miejsce w hospicjum domowym.

Z badań dr. hab. Tomasza Dzierżanowskiego, wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Medycyny Paliatywnej, wynika, iż w 2018 r. domową opieką paliatywną nie objęto jednej szóstej, a stacjonarną – jednej trzeciej oczekujących pacjentów. Większość z nich zmarła, czekając na przyjęcie.