Poznaj korzyści i ryzyko związane z jedzeniem szczawiu. Wypróbuj przepis na szczawiówkę, która zachwyca smakiem

zdrowie.wprost.pl 1 rok temu
Zdjęcie: Zupa szczawiowa Źródło: Shutterstock


Szczaw jest niskokaloryczny, pełen witamin i minerałów oraz ma przyjemny kwaskowaty smak. Warto włączyć szczaw do sezonowego menu, chociaż należy czynić to z umiarem. Dowiedz się, jak przygotować zupę szczawiową i dlaczego trzeba do niej dodać jajko na twardo.


Szczaw to roślina z grupy rdestowatych, znana w Polsce od wieków, stosowana zarówno w kuchni jak i w ziołolecznictwie. Dziki szczaw porasta wiele łąk, szczególnie blisko rzek czy zbiorników wodnych. Warzywo to zawiera liczne witaminy w tym A, C i witaminy z grupy B oraz minerały takie jak potas, magnez i fosfor. Jest niskokaloryczny, dlatego zalecany jest osobom na diecie (22 kcal/100 g produktu).


Szczaw ma cenne adekwatności


Już medycyna ludowa łączyła szczaw z pobudzeniem trawienia. Współczesne badania potwierdziły, iż szczaw usprawnia pracę wątroby i woreczka żółciowego. Herbatka z liści szczawiu polecana jest w schorzeniach wątroby.


Szczaw zawiera duże ilości potasu, który stabilizuje ciśnienie krwi i tempo bicia serca oraz reguluje gospodarkę wodno-elektrolitową w organizmie. W związku z tym pierwiastek ten wspomaga ogólny stan układu sercowo-naczyniowego.


Szczaw zawiera dużo błonnika pokarmowego, co sprawia, iż jest sycący. Zawartość błonnika w pożywieniu wpływa pozytywnie na pracę jelit i dodatkowo może obniżać poziom cholesterolu, chroniąc przed miażdżycą, zawałem i udarem mózgu.


Ze względu na dużą zawartość witaminy C szczaw zwiększa odporność. Kwas askorbinowy jest również doskonałym antyoksydantem, co ma wpływ na zwalczanie stanów zapalnych w organizmie.


Roślina ta jest dobra na wzrok, ponieważ zawiera dużo witaminy A, powiązanej z dobrym widzeniem i profilaktyką zaćmy. Ten składnik chroni również przed postępującymi z wiekiem problemami ze wzrokiem.


Kto powinien unikać szczawiu w diecie?


Należy pamiętać, iż kwas szczawiowy w połączeniu z wapniem tworzy szkodliwe dla organizmu szczawiany, które mogą odkładać się w postaci kamieni w nerkach. W związku z tym jedzenia szczawiu w większych ilościach powinny unikać osoby z tendencją do kamieni nerkowych, z dną moczanową oraz osoby z niedoborem wapnia, gdyż utrudnia on jego wchłanianie. Okazuje się, iż tradycyjne dodawanie nabiału do dań ze szczawiem jest uzasadnione, gdyż dzięki śmietanie czy jajkom wapń z tych dodatków łączy się z kwasem szczawiowym, nie wypłukując dodatkowo wapnia z organizmu.


Jak można włączyć szczaw do diety?


Surowe liście szczawiu można dodawać do sałatek czy koktajli warzywnych. Ponadto nadają się jako dodatek sosów do makaronu, jajecznicy lub omletów. Można wykorzystać je również do zapiekanek, wytrwanych tart lub pizzy. W kuchni polskiej sztandarowym daniem z wykorzystaniem szczawiu jest zupa szczawiowa podawana z jajkiem na twardo i gotowanymi ziemniakami.


Wypróbuj przepis na zupę szczawiową
Idź do oryginalnego materiału