Od 1 stycznia 2023 roku refundacją objęto dwa nowe wskazania dla leku Tagrisso (ozymertynib) stosowanego w ramach programu lekowego B.6. „Leczenie chorych na raka płuca (ICD-10: C34) oraz międzybłoniaka opłucnej (ICD-10: C45)”:
– leczenie uzupełniające po radykalnej resekcji guza u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) w stopniu zaawansowania IB–III z mutacją aktywującą w genie kodującym receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) z delecją w eksonie 19 lub substytucją w eksonie 21 oraz
– trzeciej i kolejnych linii po niepowodzeniu wcześniejszego leczenia afatynibem, dakomitynibem, erlotynibem, gefitynibem i potwierdzoną obecnością mutacji T790M w genie EGFR.
Ozymertynib pozostaje dostępny w ramach pierwszej linii leczenia pacjentów z miejscowo zaawansowanym lub uogólnionym NDRP, z mutacjami aktywującymi w genie EGFR oraz w ramach drugiej linii leczenia po niepowodzeniu terapii inhibitorami kinazy tyrozynowej EGFR u pacjentów z obecną mutacją T790M.
W zapisach programu lekowego wprowadzono ważne zmiany w zakresie możliwości kontynuowania leczenia w przypadku oligoprogresji (na podstawie pkt 2.1. „Określenie czasu leczenia w programie
3. W przypadku pojawienia się w trakcie leczenia jednej do trzech nowych zmian poza ośrodkowym układem nerwowym (OUN) u chorych leczonych systemowo inhibitorami EGFR, ALK i ROS1 dopuszcza się kontynuowanie leczenia po zastosowaniu miejscowego leczenia ablacyjnego (najczęściej radioterapia stereotaktyczna wysokodawkowa lub chirurgia);
4. W przypadku pojawienia się w trakcie leczenia nowych zmian w obrębie OUN u chorych leczonych systemowo inhibitorami EGFR, ALK i ROS1 dopuszcza się kontynuowanie leczenia po zastosowaniu leczenia miejscowego ablacyjnego (radioterapia, radioterapia stereotaktyczna wysokodawkowa lub chirurgia).”
Zapraszamy do obejrzenia wykładu prof. Dariusza M. Kowalskiego, prezesa Polskiej Grupy Raka Płuca, na temat aktualizacji wyników badania ADAURA.
