Podstawy opieki poszpitalnej
Żeby adekwatnie zająć się podopiecznym wypisanym ze szpitala, konieczne jest uwzględnienie zaleceń wydanych przez lekarza. Postępowanie z osobą, która np. złamała nogę będzie oczywiście różnić się od opieki nad chorym po niedawnym udarze. Cenne wskazówki można uzyskać podczas bezpośredniej rozmowy z lekarzem prowadzącym lub czytając wpis w wydanej dokumentacji. Jak najszybciej po opuszczeniu placówki medycznej należy też wykupić niezbędne leki i zapisać pacjenta do sugerowanych poradni na wizyty kontrolne. Czas w tym przypadku jest niezwykle cenny, ponieważ kolejki bywają bezlitosne, a monitorowanie choroby w czasie pozwala niejednokrotnie zapobiec jej nawrotom przez adekwatną modyfikację leczenia lub po prostu przyspieszyć powrót do zdrowia. Reklama
Pamiętaj również, by słuchać samego pacjenta i jego lekarza rodzinnego - zwykle to właśnie oni posiadają najlepszą orientację co do dynamiki objawów.
Higiena i pielęgnacja
Pielęgnacja chorego po niewielkim urazie lub ograniczonym zabiegu nie jest zwykle zbyt skomplikowana. Podstawą jest regularne zmienianie opatrunków lub stosowanie maści i dbanie o higienę.
Sytuacja komplikuje się jeżeli dana osoba jest unieruchomiona przez dłuższy czas: grozi to powstaniem odleżyn. Co prawda nie można całkowicie wykluczyć ich występowania, choćby jeżeli cała pielęgnacja przebiegnie podręcznikowo. Żeby zminimalizować ryzyko odleżyn, warto: stosować specjalne materace, zmieniać ułożenie podopiecznego, obcinać paznokcie i gwałtownie reagować na choćby niewielkie otarcia skóry.
Wykrycie odleżyny wymaga oczyszczenia łożyska rany i naniesienia na nią preparatu eliminującego patogeny. Nieopanowana rana to wrota dla zakażeń, które mogą poważnie zagrażać pacjentowi. Opatrunki powinny zabezpieczać całą ranę. jeżeli nie potrafisz założyć ich samodzielnie i wolisz nie ryzykować zaniedbania odleżyn, poproś o pomoc lekarza pierwszego kontaktu lub pielęgniarkę. Długotrwałe przebywanie w pozycji leżącej predysponuje także do powstawania owrzodzeń goleni, wymagające zastosowania terapii uciskowej.
Kiedy trzeba działać szybko?
Opieka nad pacjentem po wypisie ze szpitala wymaga czujności i spostrzegawczości. Konieczne jest zwracanie uwagi na zmiany pojawiające się na ciele chorego. Warto oglądać szczególnie te miejsca, na których skóra jest cienka i sąsiaduje z kośćmi np. okolice bioder lub kości krzyżowej, a także pięty i tył uszu.
Jako profilaktykę można zastosować opatrunki piankowe, wyposażone w wodoodporną warstwę, zdolne do zaabsorbowania wysięku wydobywającego się z ewentualnej rany. jeżeli twoim zdaniem na skórze pojawi się coś martwiącego lub codziennie pomiary wykażą nieprawidłowości -skonsultuj się z lekarzem. choćby zwykła infekcja, która dla osoby zdrowej byłaby niemal obojętna, dla pacjenta po hospitalizacji może okazać się bardzo groźna.
Pamiętaj również, by w całym procesie rekonwalescencji nie zapomnieć również o sobie, ciągłe zajmowanie się drugim człowiekiem może być wykańczające mimo racjonalnego podejścia i jak najlepszych intencji. Staraj się znaleźć sposób na relaks i nie zaniedbywać swoich potrzeb.
Pamiętaj o pomiarach
Precyzyjne i systematyczne pomiary pozwalają na uzyskanie danych o aktualnym stanie zdrowia pacjenta i zareagowanie w porę, jeżeli dzieje się coś złego. W warunkach domowych najczęściej mierzy się: ciśnienie, temperaturę, stężenie glukozy i saturację, czyli nasycenie krwi tlenem. Najlepiej byś pozostawał przy chorym w czasie pomiarów, osunięcie mankietu ciśnieniomierza lub ześlizgnięcie się pulsoksymetru, mogą zafałszować wynik i nakierować na niewłaściwe rozpoznanie. Przed rozpoczęciem pomiarów zapoznaj się z instrukcją danego urządzenia. Mimo iż większość z nich działa podobnie, to jednak niektóre drobne różnice, zależne od producenta, mogą okazać się niezwykle istotne.
W przypadku przyjmowania przepisanych leków przez chorego, zaleca się by opiekun pozostał w pobliżu. Kłopot może pojawić się zwłaszcza u seniorów, którzy z powodu problemów z pamięcią niejednokrotnie pomijają dawki, a to bywa bardzo niebezpieczne.
Odpowiednie odżywienie
w tej chwili coraz częściej odchodzi się od głodówek lub znacznego ograniczania diety. Makro i mikroelementy obecne w pokarmie są konieczne w procesie gojenia się ran i przyspieszaniu powrotu do zdrowia. Oczywiście nie jest to równoznaczne z tym, iż można nie stosować się do jakichkolwiek zasad. Rzecz jasna pierwszeństwo mają zalecenia lekarza, w następnej kolejności ustawia się rozsądek.
Rekonwalescencja zwykle wiąże się z przyjmowaniem leków, które chcąc nie chcąc, obciążają wątrobę i z tego powodu tłuste jedzenie nie będzie dobrym wyborem. Podobnie jest z cukrami prostymi i żywnością wysoko przetworzoną - skoro powinni unikać ich ludzie zdrowi, tym bardziej nie są wskazane osobom, które dopiero co opuściły szpital.
Źródła:
Profilaktyka odleżyn - zalecenia Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran. Część I* Prophylaxis of the pressure ulcers - recommendations of the Polish Wound Management Association. Part I
CZYTAJ TAKŻE:
