Oglądanie telewizji zwiększa ryzyko cukrzycy i miażdżycy

Oglądanie telewizji, które stanowi ponad połowę codziennych zachowań związanych z siedzeniem, jest konsekwentnie związane ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy typu 2 i miażdżycy – wynika z najnowszego badania opublikowanego w „Journal of the American Heart Association”.

Miażdżycowa choroba sercowo-naczyniowa (ASCVD) obejmuje choroby serca, udar i chorobę tętnic obwodowych. Może prowadzić do niższej jakości życia, konieczności operacji pomostowania aortalno-wieńcowego czy stentowania tętnic, amputacji kończyn i przedwczesnej śmierci.

– Cukrzyca typu 2 i siedzący tryb życia, w tym długotrwałe siedzenie, są głównymi czynnikami ryzyka miażdżycowej choroby sercowo-naczyniowej — wskazał w komunikacie prasowym główny autor badania dr Youngwon Kim, profesor w School of Public Health na University of Hong Kong w Pokfulam.

Oglądanie telewizji szkodzi nie tylko podatnym na cukrzycę

Naukowcy z jego zespołu przeanalizowali dokumentację genetyczną dotyczącą stylu życia i medyczną 346 916 dorosłych w dużej bazie danych biomedycznych i zasobach badawczych w Wielkiej Brytanii. Uczestnicy mieli średnio 56 lat i byli obserwowani przez prawie 14 lat, podczas których u 21 265 osób rozwinęła się ASCVD.

Wykorzystując 138 wariantów genetycznych związanych z cukrzycą typu 2, naukowcy obliczyli wyniki poligenicznego ryzyka dla wszystkich uczestników badania, a następnie sklasyfikowali ich jako osoby o niskim, średnim lub wysokim ryzyku wystąpienia schorzenia. Kwestionariusze samooceny wykorzystano, aby skategoryzować czas oglądania telewizji przez uczestników, dzieląc ich na tych, którzy oglądali telewizję przez godzinę lub krócej i tych, którzy oglądali telewizję przez dwie godziny lub dłużej każdego dnia.

Jak wynika z analizy wykorzystanych danych, ograniczenie czasu spędzanego przed telewizorem do nie więcej niż jednej godziny dziennie może obniżyć ryzyko zawału serca, udaru i innych chorób naczyń krwionośnych choćby u osób z wysokim ryzykiem genetycznym cukrzycy typu 2.

– Nasze badanie dostarcza nowych spostrzeżeń na temat roli ograniczenia czasu oglądania telewizji w zapobieganiu miażdżycowej chorobie sercowo-naczyniowej u każdego, a zwłaszcza u osób z wysokim genetycznym ryzykiem cukrzycy typu 2 – powiedział dr Kim.

Około 21 proc. uczestników zgłosiło oglądanie telewizji przez godzinę lub krócej każdego dnia. 79 proc. uczestników, którzy oglądali telewizję przez dwie lub więcej godzin każdego dnia, miało o 12 proc. wyższe ryzyko wystąpienia ASCVD niż ich rówieśnicy, którzy oglądali telewizję krócej, niezależnie od ich genetycznego ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2. Osoby o średnim i wysokim ryzyku genetycznym wystąpienia cukrzycy typu 2 nie miały wyższego ryzyka wystąpienia ASCVD, o ile ograniczyły oglądanie telewizji do jednej godziny lub krócej każdego dnia.

Badacze zalecają ograniczenie czasu spędzanego przed telewizorem

Jednak w przypadku osób z niskim ryzykiem genetycznym cukrzycy typu 2, które spędzały co najmniej dwie godziny dziennie przed telewizorem, ryzyko wystąpienia ASCVD w ciągu następnych 10 lat było nieznacznie wyższe niż w przypadku osób z wysokim ryzykiem genetycznym, które ograniczyły oglądanie telewizji do godziny lub krócej: odpowiednio 2,46 proc. w porównaniu z 2,13 proc.

– Sugeruje to, iż krótsze oglądanie telewizji może być kluczowym celem behawioralnym w zapobieganiu miażdżycowej chorobie sercowo-naczyniowej związanej z genetycznym ryzykiem cukrzycy typu 2 — wskazał w komunikacie prasowym współautor badania dr Mengyao Wang z University of Hong Kong.

– Badanie wykazało, iż ograniczenie czasu spędzanego przed telewizorem może przynieść korzyści osobom zarówno z wysokim, jak i niskim ryzykiem cukrzycy typu 2 – powiedział dr Damon L. Swift, profesor nadzwyczajny w katedrze kinezjologii na University of Virginia w Charlottesville.

– Podkreśla to również, w jaki sposób wybory dotyczące stylu życia mogą poprawić zdrowie — wskazał Swift, który nie brał udziału w badaniu. – Te wyniki stanowią uzupełnienie dowodów na to, iż czas siedzenia może stanowić potencjalne narzędzie interwencji w celu poprawy zdrowia u ludzi w ogóle, a w szczególności u osób z wysokim ryzykiem cukrzycy typu 2. Jest to szczególnie ważne, ponieważ osoby z cukrzycą typu 2 są bardziej narażone na choroby układu krążenia w porównaniu z osobami, które nie mają cukrzycy – dodał.