W dzisiejszych czasach coraz więcej osób ma tendencję do wyznaczania sobie nierealistycznie wysokich standardów. Każdego dnia w mediach społecznościowych jesteśmy bombardowani treściami, które sprawiają, iż porównujemy się do innych. Chcemy mieć wszystko, co modne, mieć opinię na każdy temat, uprawiać sporty, mieć interesujące zainteresowania, tworzyć idealne rodziny i osiągać sukcesy na każdym polu. Wymagając od siebie coraz więcej, wpadamy w pułapkę. Ogromna presja i stres z nią związany odbijają się na naszej psychice. Badacze ze Stanford University zauważyli, iż powszechny staje się syndrom kaczki.
REKLAMA
Zobacz wideo ADHD u dorosłych. Psycholożka wymienia konkretne objawy: Wysyłanie maili bez załącznika, codzienne poszukiwania samochodu na parkingu
Czym jest syndrom kaczki?
Osoby, które dotyka syndrom kaczki, z zewnątrz postrzegane są jako pracowite, szczęśliwe i zadbane. To idealni pracownicy, przykładni mężowie i żony, przyjaciele, którzy zawsze służą pomocą. Często ich bliskie otoczenie nie ma świadomości, iż zaniedbują swoje podstawowe potrzeby. Na rozwój schorzenia składa się zwykle szereg biologicznych, psychologicznych i środowiskowych czynników.
Dr Valentina Scoppio tłumaczyła, iż często syndrom kaczki ma swoje źródło w doświadczeniach z dzieciństwa, w tym m.in. wymagających rodzicach, którzy mieli wobec swoich dzieci wygórowane oczekiwania i jednocześnie byli nadopiekuńczy. Z tego powodu młodzi ludzie nie wykształcili w sobie odporności na stres i nie nauczyli się mechanizmów radzenia sobie z rozczarowaniami i niepowodzeniami. Uważa się też, iż istnieje czynnik genetyczny. Portal medicinenet.com wskazuje, iż osoby, których rodzic jest przygnębiony lub lękliwy, są bardziej narażone na rozwój zaburzeń.
W późniejszym życiu nie pomagają treści przyswajane dzięki mediów społecznościowych. Te z kolei budują w ludziach poczucie, iż bez większego wysiłku można osiągnąć perfekcję, a kiedy się to nie udaje, rośnie frustracja.
2372285753 Bricolage / Shutterstock
Carol Dweck, psycholożka wykładająca na Stanford University, porównała ich zachowanie do kaczek, które w czasie pływania wyglądają na spokojne i zrelaksowane, ale pod wodą wykonują ruchy, które pozbawiają je energii. Osoby, które cierpią na syndrom kaczki, wydają się zrelaksowane i opanowane, ale w środku odczuwają silny niepokój. Nie dają poznać po sobie emocji, choć wewnętrznie nieustannie toczą ze sobą walkę. Mogą mieć problemy ze snem i koncentracją. Nieustannie przepraszają, choćby za drobne błędy.
Jak leczyć syndrom kaczki?
Warto pamiętać, iż to, co widzimy w mediach społecznościowych, jest tylko wycinkiem rzeczywistości. Nikt nie jest idealny i każdy popełnia błędy. Gdy bierzemy zbyt wiele na swoje barki, narażamy swoje zdrowie. Na pierwszym miejscu powinniśmy stawiać swoje podstawowe potrzeby: zapewnić sobie osiem godzin snu, jeść regularne posiłki i starać się spędzać czas na świeżym powietrzu.
Leczenie zespołu kaczki może obejmować łagodzenie wszelkich schorzeń medycznych, które powodują lub pogarszają towarzyszącą syndromowi depresję, lęk, różne choroby psychiczne. Może być konieczna terapia wspomagająca, zmiana stylu życia i zachowania, psychoterapia oraz wprowadzenie ewentualnej farmakoterapii.
jeżeli potrzebujesz rozmowy z psychologiem, możesz zwrócić się do Całodobowego Centrum Wsparcia pod numerem 800 70 2222. Pod telefonem, mailem i czatem dyżurują psycholodzy Fundacji ITAKA udzielający porad i kierujący dzwoniące osoby do odpowiedniej placówki pomocowej w ich regionie. Z Centrum skontaktować mogą się także bliscy osób, które wymagają pomocy. Specjaliści doradzą, co zrobić, żeby skłonić naszego bliskiego do kontaktu ze specjalistą.
