Niski poziom bilirubiny przewiduje rozwój nefropatii IgA i pogorszenie parametrów klinicznych

Wyniki niedawnego badania dostarczają klinicystom przeglądu związku między stężeniem bilirubiny a wskaźnikami klinicznymi związanymi z chorobą oraz chorobą nerek związaną z nefropatią IgA (IgAN).¹

Wyniki wykazały, iż u pacjentów ze zmniejszonym stężeniem bilirubiny całkowitej, bilirubiny bezpośredniej i bilirubiny pośredniej nastąpiło pogorszenie parametrów klinicznych związanych z IgAN, takich jak stężenie białka w moczu w ciągu 24 godzin, białka całkowitego, albuminy i hemoglobiny. Stwierdzono również, iż zmniejszone stężenie bilirubiny całkowitej i bilirubiny pośredniej jest wskaźnikiem rozwoju IgAN. Sugeruje się także ciężką chorobę nerek, w przypadku której bilirubina pośrednia działa jako czynnik ochronny przeciwko M1.¹

„Stres oksydacyjny odgrywa kluczową rolę w inicjowaniu i promowaniu postępu choroby IgA” – napisali Haihong Xu z Oddziału Nefrologii Szpitala Yijishan stowarzyszonego z Wan’an Medical College w Chinach wraz ze współpracownikami.¹ „Jednak przez cały czas nie wiadomo, czy adekwatności przeciwutleniające bilirubiny w surowicy są w stanie zapobiec lub odwrócić postęp choroby związany ze stresem oksydacyjnym”.

IgAN, choroba autoimmunologiczna powodująca stan zapalny i uszkodzenie nerek, jest najczęstszą postacią pierwotnego kłębuszkowego zapalenia nerek i często nie pojawia się przez lata, zanim pacjenci zauważą objawy. Dokładna przyczyna tej choroby jest nieznana, a objawy kliniczne różnią się u poszczególnych pacjentów, co podkreśla znaczenie szybkiej diagnozy i leczenia oraz konieczność stwierdzenia objawów ciężkości i progresji choroby. Uważa się, iż stres oksydacyjny odgrywa istotną rolę w złożonej patogenezie IgAN, ale nie określono jeszcze wartości stężenia bilirubiny w surowicy w chorobie IgAN.^1,2

Aby zbadać powiązanie bilirubiny całkowitej, bilirubiny bezpośredniej i bilirubiny pośredniej z różnymi wskaźnikami klinicznymi i cechami patologicznymi IgAN, badacze przeanalizowali dane dotyczące 192 dorosłych pacjentów, u których zdiagnozowano IgAN na podstawie biopsji skóry nerki w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 10 listopada 2022 r. W całej badanej populacji mediana wieku wyniosła 39,44ą12,78 lat, a 55,2% pacjentów stanowiły kobiety. Na podstawie średnich wartości bilirubiny całkowitej, bilirubiny bezpośredniej i bilirubiny pośredniej po przyjęciu, pacjentów z IgAN podzielono na następujące grupy:

• Niska bilirubina całkowita (11510 μmol/L; n = 96)
• Niska bilirubina bezpośrednia (2,575 μmol/L; n = 96)
• Niska bilirubina pośrednia (8770 μmol/L; n = 96)

Naukowcy przeprowadzili analizę korelacji, aby ocenić zależności między wskaźnikami bilirubiny a innymi zmiennymi klinicznymi i patologicznymi. Następnie zastosowano regresję logistyczną w celu zidentyfikowania niezależnych czynników ryzyka proliferacji komórek pęcherzykowych odpowiadających M1 w klasyfikacji oksfordzkiej IgAN.¹

W porównaniu z grupami o wyższym poziomie bilirubiny całkowitej, bilirubiny bezpośredniej i bilirubiny pośredniej, grupy o niższych wartościach tych wskaźników bilirubiny wykazywały większe dobowe stężenie białka w moczu, ale mniejszy odsetek mężczyzn, a także niższy poziom białka całkowitego, albuminy, stężenie hemoglobiny i transaminazy glutaminianowo-pirogronowej (S <.05>1

Po analizie stwierdzono, iż bilirubina całkowita, bilirubina bezpośrednia i bilirubina pośrednia były ujemnie powiązane z zawartością białka w moczu w ciągu 24 godzin, a dodatnio z hemoglobiną, białkiem całkowitym i albuminą.S <.05>1

Dodatkowa analiza poszczególnych podtypów bilirubiny wykazała, iż ​​bilirubina całkowita była ujemnie skorelowana z zawartością białka w moczu w ciągu 24 godzin (r_S = −0,271, S <.001 and="" positively="" correlated="" with="" hemoglobin="">x = 0,376, S <.001 total="" protein="">x = 0,344, S <.001 and="" albumin="">x = 0,459, S <.001 direct="" bilirubin="" was="" negatively="" correlated="" with="" urine="" protein="">x = −0,402, S <.001 tc="">x = −0,445, S <.001 tg="">x = −0,262, S <.001 and="" ldl="">x = −0,399, S <.001 and="" positively="" correlated="" with="" hemoglobin="">x = 0,265, S <.001 total="" protein="">x = 0,385, S <.001 and="" albumin="">x = 0,508, S <.001 additionally="" indirect="" bilirubin="" was="" negatively="" correlated="" with="" urine="" protein="">x = −0,199, S = 0,006) i było dodatnio skorelowane z hemoglobiną (r_S = 0,396, S <.001 total="" protein="">x = 0,298, S <.001 and="" albumin="">x = 0,405, S <.001>1

Patologicznie badacze zaobserwowali większą częstość występowania M1 w grupach z niskim poziomem bilirubiny całkowitej i bilirubiny pośredniej (zarówno S <.05 they="" also="" noted="" the="" high="" indirect="" bilirubin="" group="" showed="" a="" lower="" occurrence="" of="" cellular="" crescents="" in="" glomerulus="" and="" c2=""> 25% kłębuszków w klasyfikacji oksfordzkiej; S <.05>1

Analiza wieloczynnikowej regresji logistycznej z wykorzystaniem bilirubiny całkowitej, bilirubiny pośredniej, szacowanego współczynnika przesączania kłębuszkowego, kreatyniny w surowicy i cystatyny-C jako zmiennych niezależnych oraz obecności lub braku M1 jako zmiennej zależnej wykazała, iż ​​bilirubina pośrednia miała istotny wpływ na obecność lub brak M1 w chorobach nerek u pacjentów z IgAN (iloraz szans 0,563; 95% CI, 0,344 do 0,921; S = 0,022).¹

Uznając potencjalne ograniczenia tych wyników, badacze zwracają uwagę na fakt, iż w jednoośrodkowym projekcie badania retrospektywnego nie udało się uniknąć błędu selekcji ani ocenić związku przyczynowego. Ponadto zwrócili uwagę na niewielką liczbę pacjentów objętych badaniem i potencjalny negatywny wpływ na wiarygodność wyników.¹

Badacze doszli do wniosku, iż „pacjenci z IgAN, którym towarzyszą niskie wartości wskaźników bilirubiny, wykazują gorsze wskaźniki kliniczne związane z chorobą”.¹ „Niskie stężenie bilirubiny całkowitej i bilirubiny pośredniej wskazuje na ciężką chorobę nerek, ponieważ bilirubina pośrednia jest czynnikiem ochronnym przeciwko M1”.

Bibliografia:

1. ^{Xu H, Hao G, Liu D i in. Korelacja stężenia bilirubiny w surowicy z charakterystyką kliniczną i patologiczną pacjentów z nefropatią IgA. Hiszpańskie Archiwa Urologii. 2024, 77(5): 531-539 https://doi.org/10.56434/j.arch.esp.urol.20247705.73}
2. ^{Klinika majonezu. Nefropatia IgA (choroba Bergera). Choroby i stany. 9 czerwca 2023 r. Dostęp: 11 lipca 2024 r. https://www.mayoclinic.org/conditions-diseases/malignant-nephropatia/diagnosis-treatment/drc-20352274}