Wiele się mówi w dzisiejszych czasach o pomocy jaką potrzebują dzieci. Poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym publiczne poradnie specjalistyczne, udzielają dzieciom, od momentu urodzenia, i młodzieży pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz pomocy w wyborze kierunku kształcenia i zawodu, udzielają rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej związanej z wychowywaniem i kształceniem dzieci i młodzieży, a także wspomagają przedszkola, szkoły i placówki w zakresie realizacji zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych. Pomoc wielokrotnie jest niezbędna. Kiedyś taka poradnia istniała między innymi w Niegowici.
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Niegowici była na przełomie XX i XXI wieku jedną z niewielu tego typu placówek działających na wsi. Powstała w 1988 roku i mieściła się kolejno w Łazanach, Gdowie a od 17 września 1999 roku miała swoją siedzibę w Niegowici, w dawnym budynku przedszkola.
Jak wszystkie tego typu placówki w tamtym czasie, działała w oparciu o rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 11 czerwca 1993 roku, które to rozporządzenie określało cel i zakres poradni czyli de facto „wspomaganie rozwoju i efektywności uczenia się dzieci i młodzieży, pomoc uczniom w wyborze kierunku kształcenia i zawodu oraz udzielanie dzieciom i młodzieży, ich opiekunom, nauczycielom i wychowawcom pomocy psychologicznej, pedagogicznej, logopedycznej i rehabilitacyjnej”.
Na przełomie wieków poradnia w Niegowici zatrudniała pięciu specjalistów z zakresu psychologii, pedagogiki i logopedii. Byli to świetni specjaliści z wyższym wykształceniem i dodatkowymi specjalizacjami. Poradnia w Niegowici swoją pomoc i usługi świadczyła dzieciom, ich rodzicom i szkołom z gmin: Gdów i Biskupice w zakresie:
– profilaktyki, czyli szeroko rozumianego zapobiegania zarówno niepowodzeniom szkolnym jak i niedostosowaniu społecznemu i patologiom społecznym (warto w tym miejscu wspomnieć, iż w tym zakresie poradnia w Niegowici w tamtym czasie jako jedyna taka placówka w ówczesnym województwie krakowskim obejmowała przez kilka lat specjalnym badaniem ponad 90% sześciolatków, diagnozując ich przygotowanie do podjęcia nauki w pierwszej klasie);
– diagnozy dzieci w zakresie potrzeb edukacyjnych odchyleń i zaburzeń rozwojowych, problemów emocjonalnych, trudności w nauce;
– terapii, czyli różnorodnych ćwiczeń bądź zajęć z dziećmi, jak również rozmów z rodzicami (w niegowickiej poradni funkcjonowały w tym zakresie różne rodzaje terapii, w szczególności terapia wad wymowy, moczenia nocnego, zaburzeń emocjonalnych, dysleksji i dysortografii oraz zaburzeń rozwojowych);
– informacji dla uczniów i nauczycieli ze szkół z gminy Gdów i gminy Biskupice.
Poradnia w Niegowici przyjmowała dzieci od trzeciego do dziewiętnastego roku życia. Zgłosić się mógł do niej każdy uczeń czy rodzic bez konieczności przedstawienia jakiegokolwiek skierowania. Jedynie w przypadku trudności w nauce wskazane było dołączenie opinii nauczyciela, gdyż informacja o funkcjonowaniu dziecka na terenie szkoły stanowiła punkt wyjścia do postawienia prawidłowej diagnozy.
O popularności i zapotrzebowaniu na usługi placówki świadczyła ilość porad jakich corocznie udzielali pracownicy poradni. Warto wspomnieć, iż tylko w 1998 roku przyjęła ona 708 dzieci. Poradnia w Niegowici pracowała od poniedziałku do piątku w godzinach od ósmej do piętnastej.
Taka placówka profesjonalna i z szerokim spektrum świadczonych usług przydałaby się w gminie Gdów również w dzisiejszych czasach.
