Zemsta faraona - co to takiego?
Kiedy znajomy opowiada ci o tym, jak spędził urlop, i pewnym momencie pada hasło "zemsta faraona", wiedz, iż chodzi o nieprzyjemne dolegliwości, jakie wystąpiły u niego w czasie wyjazdu. Zemsta faraona to potoczne określenie na biegunkę podróżnych, czyli zespół objawów spowodowanych zakażeniem przewodu pokarmowego, który występuje zwykle u osoby podróżującej z państw o wyższym standardzie sanitarno-higienicznym do państw o niższym standardzie, zwłaszcza w rejony strefy tropikalnej i subtropikalnej. Zwykle, gdyż warto zaznaczyć, iż biegunka podróżnych może występować także u osób podróżujących w umiarkowanej strefie klimatycznej, w krajach rozwiniętych, w których standardy higieny są dobre.Reklama
Szacuje się, iż biegunka podróżnych dotyczy 30-70 proc. osób wyjeżdżających. Szukając informacji na jej temat, możemy spotkać się też z takimi określeniami jak "klątwa faraona", "zemsta Montezumy" lub "klątwa Montezumy", a rzadziej "Delhi-belly" lub "galop gringo".
Zemsta faraona - przyczyny
Biegunka podróżnych może też wynikać ze stresu związanego z podróżą lub zmiany diety. Ale zwykle winne są czynniki zakaźne. Za 80 proc. przypadków odpowiedzialne są bakterie, najczęściej enterotoksyczne szczepy Escherichia coli (ETEC). Rzadziej do zakażenia dochodzi bakterią z rodzaju Campylobacter, Shigella czy Salmonella. 5-10 proc. przypadków stanowią zakażenia wirusowe, a za pozostałe odpowiedzialne są pasożyty (np. Giardia lamblia).
Do zakażenia dochodzi podczas podróży lub, częściej, po przybyciu do miejsca docelowego. Niepoddana odpowiedniej obróbce żywność i zanieczyszczona fekaliami woda są głównymi zbiornikami groźnych dla zdrowia patogenów, przy czym objawy mogą pojawić się zarówno po spożyciu lokalnych przysmaków od ulicznego sprzedawcy, jak i po spożyciu posiłku w restauracji w luksusowym hotelu. Problemy zaczynają być odczuwane zwykle w ciągu pierwszych kilku dni pobytu w nowym miejscu.
Biegunka podróżnych - kto w grupie ryzyka?
Każdego roku miliony turystów zmagają się z biegunką podróżnych. Afryka, Ameryka Łacińska, Azja Południowa, Bliski Wschód - to podróż do tych miejsc na świecie obarczona jest największym ryzykiem zachorowania. Średnie ryzyko przypisuje się wycieczkom do Europy Środkowej i Wschodniej, Portugalii, Grecji, państw bałkańskich, Rosji, Chin, Izraela, Afryki Południowej, wysp Pacyfiku, większości wysp karaibskich (np. Jamajce), Argentyny, Chile i Tajlandii. Z najmniej ryzykiem wiąże się podróż do Australii, Japonii, Nowej Zelandii, Europy Północnej i Zachodniej, a także Kanady, Stanów Zjednoczonych i niektórych państw arabskich.
Zemsta faraona dosięga częściej osób podróżujących z państw uprzemysłowionych do państw rozwijających się strefy tropikalnej i subtropikalnej, turystów, którzy wcześniej nie podróżowali do państw rozwijających się, tych, którzy nie zachowują ostrożności podczas wyboru żywności i napojów, czy tych, u których już wcześniej biegunka podróżnych wystąpiła.
Biegunkę podróżnych częściej rozpoznaje się u dzieci poniżej 2. roku życia i osób dorosłych od 20. do 30. roku życia. Może być groźna dla najmłodszych, osób starszych i z przewlekłymi chorobami, a także podatnych na zakażenia.
Zemsta faraona - objawy
Zemsta faraona to jedno- lub kilkudniowa biegunka z 3-5 wodnistymi stolcami dziennie. U niektórych jednak (20 proc. przypadków) liczba stolców oddawanych w ciągu dnia mieści się w przedziale 6-15. Rzadko stwierdza się obecność krwi w kale. Zemsta faraona pojawia się nagle, zwykle po 2-3 dniach po przybyciu.
Osoby z biegunką mogą skarżyć się na:
bóle kurczowe brzucha,wzdęcia,osłabienie,bóle głowy,nudności i wymioty,gorączkę,dreszcze,utratę apetytu,bóle stawowe.
Biegunka podróżnych jest uciążliwa i obniża komfort odpoczynku, a dla niektórych, o czym wspomnieliśmy wyżej, może być niebezpieczna. Rzadko jednak kończy się pobytem w szpitalu, a jeszcze rzadziej śmiercią.
Medycyna zna przypadki występowania biegunki podróżnych przez miesiąc, a choćby dłużej. Jak wskazują lekarze, u niektórych osób, które przeszły biegunkę podróżnych, występuje poinfekcyjny zespół jelita drażliwego.
Biegunka podróżnych - leczenie
Objawy biegunki podróżnych zwykle ustępują całkowicie w ciągu kilku dni (samoistnie) lub szybciej po zastosowaniu odpowiedniej terapii.
Bardzo ważna jest dbałość o odpowiednie nawodnienie organizmu, przy czym należy pamiętać, iż mają to być bezpieczne napoje - np. butelkowana woda mineralna. Można także zastosować doustne preparaty nawadniające zawierające glukozę oraz elektrolity. Warto się w nie zaopatrzyć jeszcze przed podróżą.
Pierwsze objawy biegunki podróżnych można zniwelować dzięki leków hamujących perystaltykę jelit (do leków objawowych zmniejszających liczbę wypróżnień u chorego należy m.in. loperamid), a także lekami przeciwbakteryjnymi, przy czym sposób ich dawkowania i podawania powinny zostać omówione z lekarzem jeszcze przed wyjazdem. Znając kierunek naszej wycieczki, lekarz dobierze najbardziej odpowiedni preparat. Zwykle zalecane są: ryfaksymina, cyprofloksacyna lub azytromycyna.
W okresie zmagań z biegunką zaleca się unikanie warzyw i owoców, używek, mleka, a także płynów zawierających kofeinę. Z czasem, w miarę ustępowania biegunki, należy poszerzać i urozmaicać dietę.
Zapobieganie zemście faraona
Wiele możesz zrobić, by uniknąć zemsty faraona. Wybierając się w dalszą podróż:
pij jedynie wodę butelkowaną (staraj się ją wypijać w miarę możliwości tuż po otwarciu);unikaj lodu dodawanego do napojów;używaj wody butelkowanej do mycia zębów;dokładnie myj ręce przed każdym posiłkiem (warto mieć przy sobie żel antybakteryjny lub chusteczki odkażające);spożywaj zawsze świeżo przygotowane, gorące posiłki - unikaj tych, które nie były poddane obróbce termicznej (np. sałatek);unikaj potraw trzymanych długo w wątpliwych warunkach, bez chłodzenia;unikaj ulicznych fast foodów, barów, stoisk z napojami;myj owoce i warzywa, a także obieraj je ze skórki;unikaj niepasteryzowanego mleka i produktów z niego przyrządzanych.
Zasadą wartą zapamiętania jest: "Umyj, ugotuj, zaparz, obierz lub zapomnij".
CZYTAJ TAKŻE:
