Nawyki i zachowania prozdrowotne seniorów

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określa zdrowie jako „stan pełnego/całkowitego dobrego samopoczucia/dobrostanu (ang. wellbeing) fizycznego, psychicznego i społecznego a nie tylko jej brakiem – obiektywnie istniejącej – choroby (ang. disease) czy niepełnosprawności (ang. infirmity)”. Po 60 roku życia dobre samopoczucie staje się szczególnie ważne. To w tym okresie życia wiele osób doświadcza zdecydowanego pogorszenia Funkcjonowania ich organizmu. Komfort codziennego życia ograniczany jest przez zróżnicowane dolegliwości bólowe oraz choroby przewlekłe.

Właśnie z tego powodu ważne jest podejmowanie działań mających na celu poprawę zdrowia najstarszych z nas. Składa się na to przede wszystkim: profilaktyka chorób, promocja zdrowia, kształtowanie zachowań prozdrowotnych oraz budowanie wsparcia społecznego.

Jak już wcześniej wspomniano, zdrowia nie możemy rozpatrywać tylko na płaszczyźnie fizycznej. Psychika oraz sfera społeczna życia jest równie ważnym elementem dobrego samopoczucia. Do dobrych praktyk, które umożliwiają seniorom zachowanie zdrowia i sprawności fizycznej możemy zaliczyć:

· gimnastykę, spacery, jazdę na rowerze;

· rehabilitację i fizjoterapię;

· dbanie o higienę osobistą;

· odpowiednią ilość snu;

· zbilansowana dieta, dobrana do potrzeb seniorów (uwzględniając ich choroby);

· stałe godziny posiłków;

· profilaktykę chorób;

· ograniczenie korzystania z używek i spożywania alkoholu;

· bezpieczne korzystanie z samochodu.

W celu zachowania sprawności umysłowej proponuje się seniorom następujące działania:

· czytanie książek, gazet;

· grę w karty;

· układanie puzzli;

· naukę języków obcych;

· naukę gry na instrumencie muzycznym;

· korzystanie z dostępu do szeroko pojętych środków kultury.