Motoryczno-posturalne nawyki cywilizacyjne

acusmed.pl 1 rok temu

Cześć! Chcielibyśmy dziś podrzucić Wam – od strony naukowej – temat, który prawdopodobnie dotyczy Nas Wszystkich. Mowa o zmianach zachodzących w ciele na skutek, nazwijmy to górnolotnie – „motoryczno-posturalnych nawyków cywilizacyjnych”. A mniej górnolotnie? – ot, to jak siedzenie przed komputerem, scrollowanie zdjęć i udostępnianie postów wpływa na anatomię. (i czy w ogóle wpływa?)

Czy nawyki cywilizacyjne mają znaczący wpływ na zmiany naszego ciała?

Naukowcy postanowili sprawdzić, czy na skutek globalnych i gwałtownie zachodzących zmian trybu życia pojawiają się w naszych ciałach anatomiczne zmiany/adaptacje. Wynik? W 2016 r. na łamach czasopisma Journal of Anatomy ukazał się artykuł [1] podający, iż w grupie 218 osób (pomiędzy 18, a 30 r.ż) aż u 40% badanych udało się, przy pomocy zdjęcia RTG, zaobserwować wyraźne, odchodzące od guzowatości potylicznej zewnętrznej egzostozy. Warto podkreślić, iż do tej stawki procentowej zaliczano jedynie te narośle, które liczyły sobie więcej niż 10mm. Rekordowa miała długość 35,7 mm.

W 2018 ten sam zespół badawczy poszedł za ciosem i przebadał w podobny sposób grupę 1200 osób [2], tym razem w szerszych widełkach wiekowych, bo między 18, a 86 rokiem życia (18-30 n=300 ; 31-40 n=200 ; 41-50 n=200 ; 51-60 n=200 ; >60 n=300). Ponownie, za „przerost” guzowatości potylicznej zewnętrznej uznawano narośle większe niż 10mm. Co się okazało? Najwyższym procentowym odsetkiem obecności egzostoz wyróżniła się grupa wiekowa 18-29 osiągając odsetek prawie 45% w grupie żeńskiej i 35% w grupie męskiej.

Genetyka, wady rozwojowe

Czy grupa 1200 osób wystarczy, żeby stwierdzić prawidłowość dotyczącą całej ludzkiej populacji? Zdecydowanie nie! Sami autorzy zwracają uwagę, iż część egzostoz może być efektem predyspozycji genetycznej lub wady rozwojowej i temat wymaga dalszej, bacznej obserwacji. Nie da się jednak zaprzeczyć, iż zdobycze współczesnej techniki w sposób wyraźny wpływają na postawę i funkcjonowanie naszego ciała. Być może więc zbieżność liczb oraz zauważalnych tendencji nie jest przypadkowa, a świat medycyny powinien ją potraktować jako pewnego rodzaju żółtą kartkę.

Badania, badaniami, a może Wy macie jakieś własne obserwacje kliniczne/gabinetowe? Zachęcamy do dzielenia się w komentarzach, żebyśmy wspólnie mogli Pogadać o Fizjoterapii!

/Krzyś Skibiński


Źródła:

  1. Shahar, D. and Sayers, M. (2016). A morphological adaptation? The prevalence of enlarged external occipital protuberance in young adults. Journal of Anatomy, 229(2), pp.286-291
  2. Shahar, D. and Sayers, M. (2018). Prominent exostosis projecting from the occipital squama more substantial and prevalent in young adult than older age groups. Scientific Reports, 8(1)

Źródło ilustracji:

  1. Shahar, D. and Sayers, M. (2016). A morphological adaptation? The prevalence of enlarged external occipital protuberance in young adults. Journal of Anatomy, 229(2), pp.286-291
Idź do oryginalnego materiału