Liszaj płaski jamy ustnej jest przewlekłą chorobą z okresami nawrotów i remisji, wymagającą długotrwałego leczenia objawowego i monitorowania. U około 15 proc. pacjentów z tą postacią choroby rozwijają się zmiany skórne, a u 20 proc. zmiany na narządach płciowych. Ponad jedna czwarta pacjentów wykazuje również zajęcie przełyku i w tym przypadku objawy, o ile występują, obejmują głównie dysfagię i odynofagię. Badanie endoskopowe może ujawnić białe blaszki, rumień, owrzodzenie, nadżerki i powstawanie zwężeń. Głównym celem leczenia jest zmniejszenie stanu zapalnego i złagodzenie objawów, a leczeniem pierwszego rzutu są miejscowe kortykosteroidy (w postaci żelu przylepnego lub płukania jamy ustnej).
Interesującą opcją jest połączenie acytretyny i triamcynolonu, co zbadano w randomizowanym, podwójnie zaślepionym badaniu 64 dorosłych pacjentów z liszajem płaskim jamy ustnej przydzielono w stosunku 1:1 do grupy otrzymującej doustnie acytretyny (25-35 mg na dobę) w połączeniu z triamcynolonem miejscowo (0,1 proc. maść) lub triamcynolon miejscowo z doustnym placebo. Leczenie prowadzono przez 28 tygodni z dodatkowymi 8 tygodniami okresu wolnego od leczenia (36 tygodni całkowitego czasu trwania badania). Nasilenie choroby i odpowiedź na leczenie oceniano głównie dzięki skali ODSS, a głównym celem była ocena liczby pacjentów, którzy osiągnęli 75 proc. poprawę w tej skali.
Wykazano statystycznie istotną większą liczbę pacjentów, którzy osiągnęli redukcję ODSS o 75 proc. lub więcej w grupie leczonej w porównaniu z grupą placebo pod koniec 28 tygodniowego cyklu leczenia - wynik ten osiągnęło odpowiednio 88 i 47 proc. chorych. Po kolejnych 8 tygodniach odsetki te utrzymały się na podobnym poziomie (84 i 43 proc.), co pokazuje, jak niskie były nawroty w obu grupach.
Widać wyraźnie, iż powyższe leczenie skojarzone jest skuteczne, stąd pozostaje poczekać (zapewne niedługo) na podobne badania; medycyna jest nauką, a nauka to nic innego jak powtarzalność wyników.
