REKLAMA
Po tragicznej śmierci męża w 1906 r, Maria nie zaprzestała badań nad radioaktywnością. Została wówczas mianowana profesorem fizyki ogólnej na Wydziale Nauk na paryskiej Sorbonie (była pierwszą w historii Uniwersytetu Paryskiego kobietą na stanowisku profesorskim). W 1914 roku została dyrektorem Laboratorium Curie w Instytucie Radowym Uniwersytetu Paryskiego.Podczas I wojny światowej badaczka prowadziła prace nad przewoźnymi aparatami rentgenowskimi, które miały służyć do diagnozowania urazów we frontowych szpitalach. Była założycielką i dyrektorką działu radiologicznego Czerwonego Krzyża.Pierwsze aparaty do prześwietleń pojawiły się w szpitalu przyfrontowym w październiku 1914 roku. Maria Skłodowska-Curie wraz z wówczas 17-letnią córką Irène, poddawała badaniom rannych żołnierzy w celu zlokalizowania złamań, szrapneli i pocisków w ich ciele. Po wojnie Maria kontynuowała pracę jako badaczka, wykładowczyni oraz dyrektorka laboratorium. Pod jej przewodnictwem prowadzono pierwsze na świecie doświadczenia nad leczeniem nowotworów z zastosowaniem radioaktywnych izotopów.
Zobacz wideo
5 prostych badań, które ratują nam życie
Czy jest anemia aplastyczna?Maria Skłodowska-Curie zmarła w 1934 r. we francuskim sanatorium w wieku 66 lat. Początkowo nie umiano powiedzieć, co jej jest. Podejrzewano, miedzy innymi, zwykłą grypę. W końcu zdiagnozowano u niej anemię aplastyczną. Uważa się, iż jej choroba była wynikiem narażenia na promieniowanie w związku z jej pracą naukową oraz działalnością w szpitalach polowych podczas I wojny światowej.
Niedokrwistość aplastyczna (anemia aplastyczna) jest ciężką chorobą hematologiczną, w której organizm nie jest w stanie wytwarzać wystarczającej liczby krwinek. W wyniku zaburzeń w pracy szpiku kostnego dochodzi do niedoboru wszystkich typów komórek krwi: czerwonych krwinek, białych krwinek oraz płytek krwi. Objawy niedokrwistości aplastycznej to: bladość skóry, zmęczenie, szybkie bicie serca, wysypka, zawroty głowy, ból głowy, częste lub długotrwałe infekcje, krwawienia z nosa, krwawienie z dziąseł, długotrwałe krwawienie z ran, niewyjaśnione lub łatwe powstawanie siniaków. Czytaj także:
Krew - składniki, budowa, funkcje. Grupy krwiW dzisiejszych czasach wiemy już, iż ta choroba może się rozwinąć w wyniku narażenia na promieniowanie jonizujące pochodzące z materiałów radioaktywnych lub urządzeń wytwarzających promieniowanie (takie jak aparat rentgenowski na przykład). Jednak w czasach Marii Skłodowskiej-Curie nie podejrzewano, iż praca z materiałami radioaktywnymi bez zabezpieczenia jest tak zabójcza. W około 75 proc. przypadków niedokrwistości aplastycznej nie da się podać konkretnej przyczyny choroby. Uważa się ogólnie, iż choroba może mieć podłoże autoimmunologiczne, wynikać z ekspozycji na czynniki środowiskowe, takie jak substancje chemiczne, niektóre leki i czynniki zakaźne, które uszkadzają szpik kostny i upośledzają jego zdolność do wytwarzania nowych krwinek.Ciało Marii Skłodowskiej-Curie, jak i jej prace z lat 90. XIX wieku, przez cały czas pozostają radioaktywne. Z tego powodu badaczka została pochowana w ołowianej trumnie. Jej książki, dokumenty czy przedmioty z tamtego okresu są przechowywane w ołowianych pudełkach.
