Wyniki badania QUILT-3.032 sugerują, iż nogapendekin alfa inbakicept w połączeniu z BCG może stać się nową opcją terapeutyczną dla pacjentów z brodawkowatym NMIBC opornym na BCG, oferując znaczące przedłużenie okresu wolnego od choroby przy akceptowalnym profilu bezpieczeństwa.
W kwietniu 2025 roku amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) otrzymała wniosek o licencję biologiczną (sBLA) dotyczący zastosowania nogapendekin alfa inbakicept-pmln (Anktiva) w leczeniu pacjentów z rozpoznaniem nienaciekającego raka pęcherza moczowego (NMIBC) o podtypie brodawkowatym, którzy nie odpowiedzieli na terapię Bacillus Calmette–Guérin (BCG).
Nogapendekin alfa inbakicept (NAI) to kompleks białkowy oparty na IL-15, wykazujący działanie immunostymulujące, pełniąc rolę czynnika aktywującego i stymulującego proliferację komórek NK (natural killer) oraz limfocytów T efektorowych i pamięci immunologicznej.
Badanie QUILT-3.032
Wniosek opiera się na wynikach fazy 2/3 badania QUILT-3.032 (NCT03022825), w którym uczestniczyło 72 pacjentów z brodawkowatym NMIBC opornym na BCG. Pacjenci zostali zakwalifikowani do jednej z trzech kohort badania.
- Kohorty A i C obejmowały pacjentów z rakiem in situ (CIS) niewrażliwym na BCG, z lub bez komponenty raka brodawkowatego Ta/T1.
- Kohorta B obejmowała pacjentów z nienaciekającym mięśniówki rakiem brodawkowatym pęcherza moczowego (NMIBC) o wysokim stopniu złośliwości w stadium Ta lub T1, niewrażliwym na terapię BCG.
W kohortach A i B pacjenci otrzymywali nogapendekin alfa inbakicept w dawce 400 µg w skojarzeniu z BCG w dawce 50 mg, podawanymi do pęcherza moczowego za pomocą cewnika raz w tygodniu przez kolejne 6 tygodni.
W kohorcie C pacjenci otrzymywali wyłącznie nogapendekin alfa inbakicept w tej samej dawce i według tego samego schematu.
Pacjenci, którzy nie uzyskali odpowiedzi na leczenie, a u których nie stwierdzono progresji choroby do stadium T1 lub wyższego, mogli zostać zakwalifikowani do ponownej indukcji leczenia.
Pierwszorzędowymi punktami końcowymi badania był odsetek całkowitych remisji (CR) po 3 i 6 miesiącach dla kohort A i C, oraz odsetek przeżycia wolnego od nawrotu choroby (DFS) po 12 miesiącach dla kohorty B.
Na podstawie dotychczasowych wyników badania terapia skojarzona nogapendekin alfa inbakicept (NAI) z BCG wykazuje istotne korzyści kliniczne u pacjentów z rakiem in situ (CIS) pęcherza moczowego, należących do grupy wysokiego ryzyka. Skuteczność terapii potwierdza wysoki odsetek całkowitych remisji (CR) wynoszący 71 proc. Przy medianie obserwacji wynoszącej 20,7 miesiąca mediana przeżycia wolnego od choroby (DFS) wyniosła 19,3 miesiąca. Odsetki DFS po 12, 18 i 24 miesiącach wynosiły odpowiednio 55,4 proc., 53,5 proc. i 50,4 proc.
Szczególnie istotnym aspektem z punktu widzenia pacjenta jest fakt, iż aż 90 proc. osób, które odpowiedziały na leczenie, uniknęło konieczności radykalnej cystektomii. Szacuje się również, iż po 24 miesiącach od rozpoczęcia terapii prawdopodobieństwo dalszego funkcjonowania bez potrzeby wykonania cystektomii wynosi 89 proc.
Co równie istotne, wśród wszystkich pacjentów z rozpoznanym CIS nie odnotowano żadnego zgonu związanego z rakiem pęcherza moczowego w ciągu 24 miesięcy od leczenia, co przekłada się na 100-proc. przeżycie swoiste dla choroby w tym okresie.
Badanie wciąż trwa, a jego docelowa liczba uczestników została określona na 200 pacjentów.
Profil bezpieczeństwa
W badaniu odnotowano, iż 86 proc. pacjentów doświadczyło zdarzeń niepożądanych związanych z leczeniem w stopniu 1. lub 2. Działania niepożądane związane z leczeniem w stopniu co najmniej 3. najczęściej obejmowały krwiomocz i zakażenie dróg moczowych, które wystąpiły u 2 proc. pacjentów.
Jeśli FDA zatwierdzi rozszerzenie wskazań, nogapendekin alfa inbakicept w połączeniu z BCG może stać się nową opcją terapeutyczną dla pacjentów z brodawkowatym NMIBC opornym na BCG, oferując znaczące przedłużenie okresu wolnego od choroby przy akceptowalnym profilu bezpieczeństwa.
