Krioglobulinemia to dolegliwość związana z obecnością we krwi krioglobulin, czyli nieprawidłowych, monoklonalnych lub poliklonalnych przeciwciał, tworzących często kompleksy immunologiczne i wytrącających się we krwi w postaci osadów. Może towarzyszyć rozmaitym chorobom, jednak najczęściej diagnozuje się ją w przebiegu chorób autoimmunologicznych.
Krioglobulinemia – przyczyny
W medycynie wyróżnia się 3 typy krioglobulin:
- I – immunoglobuliny monoklonalne;
- II – poliklonalne IgG i monoklonalnle IgM o aktywności czynnika reumatoidalnego;
- III – poliklonalne IgG i poliklonalne IgM o aktywności czynnika reumatoidalnego.
Typ I obserwuje się przeważnie w przebiegu chorób limfoproliferacyjnych, zaś typy II i III w przebiegu chorób autoimmunologicznych oraz różnego rodzaju infekcji. Krioglobulinemię często stwierdza się w przebiegu następujących chorób i schorzeń:
- infekcja HCV;
- białaczka, chłoniaki i inne nowotwory;
- zespół Sjogrena;
- guzkowe zapalenie tętnic;
- przewlekłe zapalenie wątroby lub tarczycy;
- kłębuszkowe zapalenie nerek;
- reumatoidalne zapalenie stawów;
- stwardnienie zanikowe boczne.
I wiele innych. Jednak zarówno procesy patofizjologiczne prowadzące do krioglobulinemii, jak i jej następstwa nie są w pełni wyjaśnione.
Objawy krioglobulinemii
Najbardziej charakterystycznym zjawiskiem w przebiegu krioglobulinemii jest tzw. triada Meltzera, czyli:
- plamica naczyniowa;
- ogólne osłabienie;
- bóle stawów.
Obraz kliniczny może jednak dotyczyć niemal wszystkich narządów i układów w ciele człowieka. W związku z tym innymi możliwymi objawami są między innymi:
- plamica lub pokrzywka zlokalizowana głównie na podudziach;
- owrzodzenia umiejscowione wokół kostek;
- objaw Raynauda;
- neuropatie obwodowe, częściej czuciowe niż motoryczne;
- zaburzenia widzenia;
- kaszel, duszności, zapalenie opłucnej i inne dolegliwości ze strony układu oddechowego;
- zajęcie nerek;
- bóle podbrzusza o niejasnej etiologii;
- hepatomegalia i splenomegalia.
U pacjentów obserwuje się również objawy niespecyficzne, czyli choćby zespół suchości oraz nawracające stany gorączkowe. Uważa się, iż objawy patologiczne ujawniają się w sytuacjach, gdy stężenie krioglobulin we krwi przekroczy 100 mg/l.
Diagnostyka krioglobulinemii
Celem diagnostyki omawianego problemu wykonuje się badanie krwi pod kątem obecności krioglobulin. Próbka powinna być pobrana na czczo (celem uniknięcia interferencji z lipidami surowicy) do ogrzanej próbówki, niezawierającej antykoagulantu. Następnie należy jak najszybciej przetransportować ją do laboratorium i przechowywać w temperaturze około 37°C. Po skrzepnięciu odwirowuje się surowicę oraz przechowuje w optymalnej temperaturze 4°C przez dobę (ocena krioglobulin monoklonalnych) lub 7 dni (ocena krioglobulin poliklonalnych).
Uzupełniająco wykonuje się morfologię krwi obwodowej, odczyn Biernackiego, panel wątrobowy, RF, przeciwciała anty-CCP oraz badanie moczu. Bardzo ważne jest ustalenie przyczyn krioglobulinemii, w tym celu wykonuje się rozmaite badania pomocnicze, w zależności od podejrzeń lekarza.
Krioglobulinemia – leczenie
Leczenie krioglobulinemii opiera się przede wszystkim na farmakoterapii. Pacjentowi podaje się cyklosporyny, leki cytotoksyczne oraz niektóre interferony, jednak terapię nierzadko wzbogaca się o glikokortykosteroidy, kolchicyny czy przeciwciała monoklonalne. jeżeli to możliwe wdraża się leczenie przyczynowe, np. antywirusowe w przebiegu infekcji HCV. W przypadku chorób przewlekłych dąży się do ich ustabilizowania.
Jedną z wykonywanych metod terapeutycznych jest także plazmafereza, czyli wymiana osocza. Polega na pobraniu krwi celem oczyszczenia jej z niepożądanych cząsteczek, a następnie ponowne przetoczenie do organizmu chorego. Rokowania zależą od przyczyny krioglobulinemii i są gorsze u pacjentów z nowotworami, niewydolnością nerek oraz chorobą limfoproliferacyjną.
Polecane produkty:
Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Spirulina i Chlorella to naturalny produkt, który dostarcza witaminy, minerały, a także inne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania składniki odżywcze. Dodatkowo skutecznie wspomaga oczyszczanie organizmu, regulację metabolizmu i wzmacnianie układu … Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Majdan M., Krioglobulinemia w chorobach reumatycznych, Reumatologia, 6/2007.
- Kur-Zalewska J., Zapalenie naczyń w przebiegu krioglobulinemii, Reumatologia, 1/2016.
- Suszek D., Mazur D., Michalska M., Kwolczak J., Krioglobulinemia w chorobach reumatycznych, Forum Reumatologiczne, 3/2017.