Koronawirus — czy świat, który znamy, zmieni się nie do poznania?

W radiu i telewizji eksperci, ekonomiści i dziennikarze spekulują, jak obecna sytuacja związana z koronawirusem wpłynie na gospodarkę światową i polską. Niektórzy obywatele – pracujący w sektorze usługowym mierzą się w tym momencie z utratą zleceń, niektórzy utracili możliwość zarabiania na życie. W czasie kryzysu przetrwają ci, którzy nie poddają się panice i lękowi, ale starają się znaleźć wyjście z tej sytuacji, jednak niepokój odczuwa wielu. Wszyscy zadają sobie chyba dwa pytania: jak długo to potrwa i co dalej?

Psychologowie, lekarze, pracodawcy, politycy powtarzają, aby nie wpadać w panikę. Tymczasem do Polski przyszło już to, czego wszyscy z lękiem oczekiwali – pierwsze zarażenia i kwarantanny. Kiedy wmawialiśmy sobie, iż epidemia nas nie dotyczy, zamykano szkoły, teatry i restauracje. Teraz większość z nas jest we własnych domach, o ile to możliwe. Puste ulice nie nastrajają pozytywnie. Wszyscy zdają sobie mniej lub bardziej sprawę z tego, iż obecna sytuacja może istotnie wpłynąć na sytuację nie tylko w naszym kraju, ale i na świecie.

Najbardziej jednak przygnębiają nie próby szacowania ewentualnych strat przedsiębiorstw i pojedynczych osób, ale niewiedza. W powietrzu wisi wiele pytań, ale brak na nie odpowiedzi. Jedni zastanawiają się, czy będą mogli wrócić do domu z delegacji, drudzy czy mają odwoływać urlop, ponieważ nie będą mogli z kraju wylecieć. Część społeczeństwa robi zapasy na miesiące, inni zastanawiają się, czy to już pora, czy lada dzień nie zamkną sklepów? W dużej mierze więc na obniżenie nastrojów wpływa niepewność jutra. Ci, którzy jeszcze tydzień temu śmiali się z pustych półek w supermarketach, dziś zastanawiają się, czy robienie większych zakupów nie będzie w obecnej sytuacji przejawem rozsądku, a nie śmieszności.

Działanie pomaga wykorzystać energię i napięcie powstające w związku z lękiem. Podejmowanie decyzji o odwołaniu urlopu zaplanowanego na za trzy miesiące jest trudne, w związku z tym, iż nie wiemy, jak sytuacja się rozwinie. Niemniej jednak podjęcie jakichś decyzji – odwoływanie pewnych zaplanowanych wyjazdów lub podtrzymywanie ustaleń jest naszym działaniem, które spowoduje jakieś skutki. Podobnie, o ile zostaliśmy chwilowo bez środków do życia, warto zastanowić się, czy da się podjąć jakąś pracę, aby zrekompensować sobie straty, chociaż w jakimś stopniu. Świat wciąż się kręci, wciąż działa, chociaż niektórym z nas mogłoby się zdawać, iż stanął w miejscu.

Pogrążenie się w rozpaczy i oddanie uczuciu zagubienia nie pozwolą Ci poczuć się lepiej, dlatego psychoterapeuci polecają zagłębiać się w szczegóły pandemii tylko tyle, ile to jest konieczne, aby być na bieżąco, ponieważ stałe myślenie o zagrożeniu nie jest dobre dla naszej psychiki. Przemyśl swoją sytuację, porozmawiaj z bliskimi lub współpracownikami. Wytycz sobie zadania i realizuj je. Nie wiemy, ile trzeba będzie czekać na rozwój wypadków, ani co nas czeka. Żyjemy teraz. Nie możemy czekać, aż świat stanie się lepszym miejscem do funkcjonowania.

Kryzysy w historii ludzkości przynosiły niekiedy wielkie straty. Takie wydarzenia zmieniają ludzkość i spojrzenia na świat. Może być tak, iż wielu z nas dotknie w jakiś sposób epidemia. Jedni stracą zyski, inni spędzą w domu kilka miesięcy, zamiast podróżować. Jest to jednak sytuacja, której nie możemy zmienić pstryknięciem palców.

Zabezpieczmy swoje finanse, zdrowie rodziny, poprawiajmy swoje samopoczucie robiąc coś, co przynosi nam szczęście – nie ryzykujmy zarażenia. Działajmy, bo świat wciąż działa. A co do tego, czy po walce z epidemią będzie inny, zmieniony… Świat cały czas się zmienia, a my razem z nim. Życie jest mało stałe. Każdego dnia budzimy się i jest troszkę inaczej. Próbujmy adaptować się do tych zmian, kształtować swoją rzeczywistość tak, jak to robimy każdego dnia. Nie jesteś sam – wiele osób wokół Ciebie walczy w tym momencie z podobnymi trudnościami. Nie bój się prosić o wsparcie, pytaj, jak inni planują sobie poradzić i szukaj swojej drogi.

Niektórzy wierzą do tego, iż po koronawirusie świat może być nie do poznania. Tymczasem nie jest to wcale pewne, a niektórzy powiedzieliby nawet, iż nieprawdopodobne i może wiara w to, iż kilka się zmieni może pomóc w poradzeniu sobie z niepokojem. Myśl o tym, iż za tydzień, miesiąc, kilka miesięcy będzie można znów spotkać się w kawiarni, wyjść ze znajomymi na koncert.

Może traktowanie tej sytuacji jako możliwości na zwolnienie, zadbanie o siebie, wykonanie czynności, na które codziennie nie mieliśmy czasu – ot, jako chwilową przerwę od codzienności – jest sposobem na zapanowanie nad opanowującym nas lękiem? Zanim wszystko wróci do normy…