Konopie indyjskie w leczeniu objawów SM – czy są skuteczne?

krokdozdrowia.com 1 rok temu
Zdjęcie: Konopie indyjskie stosowane w leczeniu objawów SM: jakie są ich skutki?


Wielu pacjentów na całym świecie zgłosiło, iż używanie konopi indyjskich pomaga im kontrolować objawy stwardnienia rozsianego (MS). Dowody na ich skuteczność są jednak niejednoznaczne. W tej chwili nie ma ostatecznego wniosku, ale wszystko wskazuje na to, iż ścieżka ta jest pełna nadziei.

Przypomnijmy, iż stwardnienie rozsiane jest ciężką i nieuleczalną chorobą zwyrodnieniową. Prowadzi ona do nadaktywności w układzie odpornościowym, która powoduje poważne uszkodzenia neuronów.

W ostatnich latach stosowanie marihuany w celach medycznych wzrosło w przypadku wielu schorzeń, w tym stwardnienia rozsianego. Wszystko wskazuje na to, iż substancja ta jest w stanie zmniejszyć problemy mięśniowe i neuropatyczne, a choćby poprawić jakość snu. Jednak dowody nie są jeszcze rozstrzygające.

Konopie indyjskie a stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane jest chorobą autoimmunologiczną, która może uszkodzić mózg, rdzeń kręgowy i nerwy wzrokowe. Powoduje różne objawy, które różnią się w zależności od osoby. Jednak często występują bardzo nieprzyjemne symptomy, takie jak ból mięśni, skurcze i drętwienie.

Od pewnego czasu stosuje się konopie indyjskie w celu kontrolowania objawów stwardnienia rozsianego. W szczególności wskazana jest pochodna tej rośliny znana jako kannabidiol lub CBD. Nie zawiera tetrahydrokanabinolu (TCH), więc wpływa na świadomość.

Na rynku dostępne są 3 rodzaje kannabidiolu:

  • Izolat CBD: Jest to czysty kannabidiol i nie zawiera żadnych innych substancji obecnych w Cannabis spp.
  • CBD o szerokim spektrum: nie zawiera THC, ale zawiera inne związki z Cannabis spp.
  • Pełne spektrum CBD: Zawiera minimalne ilości THC. Wszystko wskazuje na to, iż jest to najskuteczniejszy typ na objawy SM.

Korzyści z używania konopi indyjskich

Chociaż potrzebne są dalsze badania dotyczące stosowania konopi indyjskich w leczeniu objawów SM, instytucje takie jak Narodowe Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego w Stanach Zjednoczonych popierają jego stosowanie. Podobnie badanie z 2018 r. wykazało, iż większość pacjentów dobrze toleruje tę substancję.

Wykazano również, iż działania niepożądane były rzadkie, chociaż w określonych przypadkach przez cały czas mogą występować.

SM ewoluuje i zaczyna odbierać pacjentowi podstawowe funkcje. Problemy z poruszaniem się, a ostatecznie z oddychaniem, to ogólna zasada.

Odzyskanie kontroli nad mięśniami

Badania z 2014 roku wykazały, iż używanie konopi indyjskich zmniejsza problemy ze sztywnością i skurczami mięśni u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Dowodzą, iż doustny ekstrakt z konopi indyjskich (OCE) ma ten pozytywny efekt, podczas gdy inne formaty go nie zapewniają.

Tymczasem przegląd obejmujący 11 dochodzeń dotyczących używania konopi indyjskich dał różne wyniki. Pięć z tych badań wykazało, iż nie ma wystarczających dowodów na korzyści płynące ze stosowania tej substancji.

Łagodzenie bólu

Dostępne dane wskazują, iż używanie konopi indyjskich jest skutecznym środkiem zmniejszającym ból. Efekt ten został udowodniony zarówno u pacjentów, którzy palili substancję, jak i u tych, którzy przyjmowali ją doustnie. Potwierdził to przegląd badań z 2018 roku.

Działanie przeciwzapalne

Przeprowadzono kilka badań na zwierzętach dotyczących wpływu konopi indyjskich. Ustalono, iż stosowanie tej substancji zmniejsza poziom stanu zapalnego i jego konsekwencje. Jednak aby potwierdzić te ustalenia, potrzebne są badania na ludziach.

Stosowanie konopi pomaga zmniejszyć problemy z pęcherzem

Wiele osób ze stwardnieniem rozsianym ma problemy z dysfunkcją pęcherza moczowego. Według badań przeprowadzonych w 2014 r. używanie konopi indyjskich pomaga zmniejszyć objawy spowodowane tą trudnością i radzić sobie z nimi.

Przeczytaj również: Jak wpływa arteterapia na stwardnienie rozsiane?

Inne korzyści

Kilka raportów wskazuje, iż używanie konopi indyjskich jest również pomocne w zmniejszaniu innych objawów typowych dla stwardnienia rozsianego, takich jak zmęczenie i swędzenie. Wydaje się, iż pacjenci stosujący tę substancję mają również mniej objawów depresyjnych i lepiej śpią.

Możliwe zagrożenia i przeciwwskazania

Jednym z zagrożeń związanych z używaniem konopi indyjskich w leczeniu objawów stwardnienia rozsianego jest to, iż może ono nie przynieść żadnego efektu. Wiemy również, iż ta substancja nie pomaga w kontrolowaniu jednego z najczęstszych objawów tej choroby, jakim są drżenia.

Najwyraźniej większość pacjentów nie odczuwa skutków ubocznych stosowania tej substancji, ale u niektórych z nich mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  • Podwyższone tętno
  • Nudności i wymioty
  • Splątanie
  • Suchość w ustach i oczach
  • Zwiększony apetyt
  • Senność
  • Zawroty głowy
  • Zmęczenie

Kobiety w ciąży lub karmiące piersią w stanie ciąży nie powinny sięgać po konopie indyjskie. Dotyczy to również osób z chorobami serca, chorobą Parkinsona, cierpiących na psychozę lub przyjmujących określone leki, takie jak klobazam lub kwas walproinowy.

Ekstrakty i oleje CBD uzyskały status prawny w kilku krajach, ale nie dla żadnej patologii.

Zobacz też: Stwardnienie rozsiane – jak wyglądają wczesne objawy?

Zastosowania końcowe i zalecenia

Konopie indyjskie występują w różnych postaciach, a ich pochodne lecznicze mają różne składy. Najlepiej byłoby, gdyby lekarz w każdym przypadku indywidualnie doradził, jakiego produktu należy użyć. W przeciwnym razie może to być nieefektywne, a choćby stanowić ryzyko.

Zaleca się, aby preparat nie zawierał więcej niż 0,3% TCH i był zgodny z normą ISO 17025. Konopie pochodzące z uznanego laboratorium są również bardziej skuteczne.

Używanie konopi indyjskich na stwardnienie rozsiane jest zwykle zalecane w postaci olejków lub kremów. Oleje są dodawane do żywności lub nakładane bezpośrednio na język. Istnieją również kapsułki lub aerozole do nosa, ale nie ma zbyt wielu dowodów na ich skuteczność.

W jakim wieku może pojawić się stwardnienie rozsiane?
Stwardnienie rozsiane to choroba układu nerwowego. Jest autoimmunologiczna i przewlekła i może pojawić się w każdym wieku. Przeczytaj więcej »
Idź do oryginalnego materiału