Zapraszam do przeczytania recenzji ostatniej płyty projektu Karaś/Rogucki pt.: Atlas iskier. To album zamykający miłosny tryptyk.
Album kończący projekt
Projekt Karaś/Rogucki, który tworzyli Piotr Rogucki (Coma) i Kuba Karaś (The Dumplings), miał być projektem jednorazowym. kooperacja spodobała się artystom na tyle, iż wydali wspólnie ostatecznie 3 albumy. Zespół tworzył pop alternatywny. Kuba Karaś odpowiadał za produkcję, a Piotr Rogucki za teksty, przy czym oboje wspólnie dopieszczali tworzoną przez nich muzykę.
Muzycy w trzeciej i ostatniej płycie, mówią o miłości jako ucieczce przed samotnością, opowiadają o uczuciu w kontekście desperacji i próby zapełnienia pustki. W muzyce z trzeciego albumu KARAŚ/ROGUCKI słychać smutek, żal i mrok, ale zza ciężkich dźwięków wyłania się nadzieja.
Na krążku znajduje się 12 elektroniczno-gitarowych, pożegnalnych utworów. Muzycznie album „Atlas Iskier” kontynuuje wątki z poprzednich wydawnictw, ale w odbiorze jest zdecydowanie mroczniejszy. Wśród utworów, które znalazły się na pożegnalnej płycie formacji, znajduje się cover „Zaopiekuj się mną” zespołu Rezerwat. Nowa wersja została udostępniona wraz z teledyskiem w listopadzie 2023 r.
Miłosny tryptyk
Artyści domknęli miłosny tryptyk i kończą trwającą pięć lat przygodę o czułości, przyjaźni oraz muzyce.
To, co stworzyli, Karaś i Rogucki, choć na pierwszy rzut oka wydaje się to być nietypowym zestawieniem różnych doświadczeń, stylów, wrażeń i metryk, to jednak owocne drzewo, pełne harmonii. A w tej harmonii dużo w nich miłości, nad którą debatują. Gęste dźwięki, które produkują, inspirowane są wyczuwalnie latami 80′, z nutą coldwave, post-punku czy indie rocka.
Razem z albumem w sieci ukazał się klip do singla „Niedźwiedzie polarne” w reżyserii Michała Sierakowskiego:
,,Tworząc scenariusz do teledysku nie chciałem kreować opowieści, jakiejś krótkiej fabuły, tylko stworzyć surrealistyczny, wrażeniowy obraz. Poetycki tekst piosenki opowiadający o chłodzie i dystansie między dwójką ludzi, zostaje zobrazowany jako zabawny, dadaistyczny klip, w którym logika snu każe podróżować między teatralnymi scenografiami, domkiem dla lalek, Karasiem suflującym Roguckiemu, zachodami słońca i padającym śniegiem, by skończyć się w ogromnym magazynie”. – opowiada Michał Sierakowski, reżyser klipu.
Miłość jako ucieczka
W odróżnieniu od poprzednich albumów – „Ostatniego bastionu romantyzmu” oraz „Czułych kontyngentów” – miłość już nie leczy, nie ratuje. Tym razem artyści mówią o miłości jak o ucieczce przed samotnością, opowiadają o tym uczuciu w kontekście desperacji i próby zapełnienia pustki. W muzyce z trzeciej płyty KARAŚ/ROGUCKI słuchać smutek, żal i mrok, ale zza ciężkich syntezatorowych dźwięków wyziera także wdzięczność, czułość czy nadzieja.
Jednakże interpretacja tekstów jest dowolna dla słuchacza. Mają być impulsem. Warstwa tekstowa opowiada o katastroficznym obrazie obecnego świata, o przymusie pokazywania się w social mediach. Ja interpretuję tą płytę jako słuszną niezgodę na to w jaką stronę zmierza świat. O szarości życia codziennego.
Koktajl muzyczny
Elektroniczna, alternatywna, sentymentalna, chwilami rockowa, pozwala przenieść się w inną przestrzeń. Tak w uproszczeniu opisałabym tę płytę. Utwór Houston w duecie z Ofelią, to mroczniejsza piosenka o miłości, o ucieczce, o szczęściu. Teoretycznie rytmiczna „wesoła” piosenka, opisuje zagmatwane oblicze miłości.
Bardzo spójna płyta, a „Czuję jakbym miał jeszcze więcej”, to dla mnie utwór o codzienności, o tym, iż warto cieszyć się prostymi rzeczami. To krótki przerywnik pomiędzy utworami, co jest coraz częstszym wśród artystów, ale dobrym rozwiązaniem.
Emocje i refleksje…
Zebrałam się do posłuchania tej płyty w całości dopiero rok po premierze i szczerze żałuję. Uważam, iż ta płyta jest piękna, pełna emocji, refleksji. Zostaje jedynie nadzieja, iż to nie definitywny koniec tego projektu. Utwór Mielno 2032 to wspomnienie i obietnica wokalistów, iż w 2032 spotkają się ponownie na plaży w Mielnie. To przez cały czas wspaniała podróż muzyczna, niemal medytacyjna.
Moje odczucia po kilku odsłuchach tego albumu są takie, iż jest to płyta refleksyjna, rzeczywiście jest to podsumowanie działalności. Zabierająca do innej rzeczywistości, romantyczny wehikuł czasu. Muzyka alternatywna, jaką polska chyba stoi. Podczas przesłuchiwania złapałam się na tym, iż osiągałam stan niemal właśnie medytacyjny, tak jak wcześniej wspomniałam.
Alternatywna wersja utworu ,,Zaopiekuj się mną” i niewykluczony powrót
Bardzo podoba mi się alternatywna wersja utworu „Zaopiekuj się mną”, która na szczęście stylistycznie nie odbiega bardzo od oryginału. Jestem interesująca opinii fanów zespołu Rezerwat na temat tego coveru. Duet nie wyklucza powrotu w przyszłości. Byłaby to wspaniała wiadomość, gdybyśmy mogli przez cały czas współodczuwać i wymieniać się energią płynącą z tych utworów.
Utwory, które najbardziej przypadły mi do gustu, to:
- #Życzliwość
- Zaopiekuj się mną
- Czuję się jakbym miał jeszcze więcej
- Pusty pixel
- Znikam
Tracklista płyty
1. #Życzliwość
2. Szczypta szarych iskier
3. Zaopiekuj się mną
4. Houston
5. Czuję się jakbym miał jeszcze więcej
6. Niedźwiedzie polarne
7. Pusty pixel
8. Nie mam śmiałości do kobiet
9. Miłe popołudnie
10. Dyskont dla szaraków
11. Znikam
12. Mielno 2032
Opracowanie wpisu: Karolina Szylar
Źródła:
https://muzykoholicy.com/recenzja-albumu-atlas-iskier-zespolu-karas-rogucki-w-pozegnalnym-tryptyku
https://kayax.pl/archiwa/artysci/atlas-iskier-pozegnalnyalbum-zespolukaras-rogucki
