Pozycja języka a ustawienie głowy
Nieprawidłowe ustawienie języka, takie jak jego niskie położenie na dnie jamy ustnej, trzymanie języka na lub między zębami (połykanie niemowlęce), może prowadzić do wysunięcia głowy do przodu (postawa “head forward”). Taki układ skutkuje zwiększonym obciążeniem kręgosłupa szyjnego, prowadzi do napięcia mięśni karku i może być przyczyną przewlekłych dolegliwości bólowych [2]. Ponadto, dysfunkcje języka mogą bezpośrednio wpływać na problemy w stawach skroniowo-żuchwowych (SSŻ), prowadząc do zaburzeń okluzji, bólu i ograniczenia ruchomości żuchwy [3].
Wpływ pozycji języka na układ oddechowy i rozwój twarzoczaszki
Prawidłowa pozycja języka wspiera fizjologiczne oddychanie przez nos, co ma najważniejsze znaczenie dla odpowiedniego rozwoju szczęki oraz prawidłowego ustawienia żuchwy. U dzieci niska pozycja języka może skutkować zwężeniem łuku zębowego oraz wadami zgryzu, które z kolei wpływają na ustawienie głowy i całej sylwetki [4].
Terapia i profilaktyka
Poprawa pozycji języka może być osiągnięta poprzez terapię manualną, świadome treningi postawy oraz współpracę z logopedą. najważniejsze elementy terapii obejmują:
- świadomą kontrolę pozycji języka,
- naukę prawidłowego oddychania przez nos,
- wzmacnianie mięśni wspierających prawidłową postawę,
- manualną terapię języka mającą na celu redukcję napięć w obrębie jego mięśni oraz poprawę funkcji SSŻ,
- balansowanie przepon.
Bezpośrednia praca manualna na języku, obejmująca techniki rozluźniania powięziowego i terapii punktów spustowych, może znacząco poprawić jego mobilność, a tym samym wpłynąć na stabilizację żuchwy i funkcję stawów skroniowo-żuchwowych [5].
Wędzidełko języka jako jedna z przepon ciała będzie wpływać na prawidłową funkcję języka [6], z tego powodu należy uwzględnić w terapii system przeponowy aby wyrównać napięcie w całym organizmie.
Dodatkowo, istotnym elementem terapii może być terapia pierwszego kręgu szyjnego (C1), który odgrywa kluczową rolę w stabilizacji głowy oraz w funkcjonowaniu układu nerwowego. Dysfunkcje w obrębie C1 mogą prowadzić do zaburzeń pozycji głowy, bólów migrenowych oraz napięć w obrębie szyi i karku. Terapia osteopatyczna może skutecznie wspierać korektę tych zaburzeń poprzez techniki manualne, które przywracają prawidłowe funkcjonowanie struktur anatomicznych i poprawiają postawę ciała.
Podsumowanie
Pozycja języka ma fundamentalne znaczenie dla funkcjonowania naszego ciała w przestrzeni. Świadome dbanie o prawidłowe ułożenie języka może znaczną poprawić postawę, funkcjonowanie układu oddechowego oraz zminimalizować ryzyko dolegliwości bólowych w obrębie szyi i głowy. Terapia w obrębie języka może skutecznie wspierać leczenie dysfunkcji SSŻ i poprawić funkcjonowanie całego układu mięśniowo-szkieletowego.
Jeśli masz ochotę poszerzyć swoją wiedzę z zakresu terapii stawów skroniowo-żuchwowych, zapraszamy na szkolenie “Kliniczne problemy stawów skroniowo-żuchwowych“, które prowadzi Miłosz Rękawek – terapeuta z wieloletnim stażem w pracy z dysfunkcjami SSŻ.
Przypisy
- Ferrario, V.F., Sforza, C., Schmitz, J.H., Taroni, A. “Relationship between the position of the tongue and head posture.” Journal of Oral Rehabilitation, 1999.
- Okeson, J.P. “Management of Temporomandibular Disorders and Occlusion.” Elsevier, 2013.
- Ariji, Y., Ariji, E., Kato, T., et al. “Effect of Tongue Posture on Temporomandibular Joint Morphology.” Dentomaxillofacial Radiology, 2001.
- Proffit, W.R., Fields, H.W. “Contemporary Orthodontics.” Elsevier, 2012.
- Piekartz, H., Mohr, G. “Cranial Manual Therapy in Patients with Temporomandibular Disorders.” Journal of Manual & Manipulative Therapy, 2008.
- Mills N., Pransky S., Geddes D, Mirjalili S. A. “What Is a Tongue Tie? Defining the Anatomy of the In-Situ Lingual Frenulum” 2019.
